Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

• Παραλία
• παραλιακό μέτωπο
• ΜΕΕΚΒ
• Βούλα
• Δήμος ΒΒΒ

Ενεργή πολίτης (Maria Christina Karellou), σχολιάζοντας ανάρτηση δημοσιεύματος της «ΕΒΔΟΜΗΣ» με τίτλο «Η μεγαλύτερη ήττα του Δήμου ΒΒΒ», που αναφέρεται στην απώλεια ζωτικού τμήματος της παραλίας της Βούλας (από το «Σμαράγδι», μέχρι και το «Νότος» κλπ.) το οποίο ανάρτησε στο facebook και το ηλεκτρονικό μέσο “ilovevouliagmeni”, αγνοώντας προφανώς (η κα Καρέλλου) την τοποθέτηση μεγάλης πινακίδας στο χώρο αυτό, που μας πληροφορεί ότι η παραλία είναι ...ιδιωτική(!!!) γράφει:

«Είναι όντως λυπηρό! “Η ΕΒΔΟΜΗ” μήπως να γράψει και ένα άρθρο για τα 5 στρέμματα της “Πηγάδας” και τα 5,2 στρέμματα του “Καζίνο”; Ο κύριος Βενετσάνος γνωρίζει πολύ καλά τα ζητήματα αυτά».

Εξεπλάγην! Γιατί ν’ απαντήσει ο «κος Βενετσάνος»; Για την «Πηγάδα» και για το «Καζίνο»; Μήπως ευθύνομαι εγώ, έστω και με τη σιωπή μου; (η Εβδόμη πάντως δεν έχει σιωπήσει, ως εφημερίδα).

Καπάκι, ήρθε και η ερώτηση φίλου αναγνώστη, που είχε διαβάσει την ανάρτηση στο F/b:

«Τι εννοεί το κείμενο και παραπέμπει στο “Καζίνο” και στην “Πηγάδα” και ζητάνε από σένα να απαντήσεις για τα στρέμματα που χάθηκαν; Μήπως ευθύνεσαι εσύ; Γιατί εξ όσων γνωρίζω κε Κώστα, εσύ ως Αντιδήμαρχος της Βούλας τη δεκαετία του ’80, έχεις προσφέρει πάρα πολλά. Στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων σου, μετά από πολυετείς, επίπονους και επίμονους αγώνες, κατάφερες να παραχωρηθεί (επί Ανδρέα Παπανδρέου), το στρατιωτικό οικόπεδο του Τ.ΕΘ.Α., γύρω στα 10 στρέμματα και να χτιστεί το Β’ δημοτικό σχολείο και το Νηπιαγωγείο (οδός Οδυσσέως).

Aπαντώ

Είναι ακριβώς 11,5 στρέμματα, αγαπητέ φίλε. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Είναι το κτίριο όπου στεγάζεται σήμερα το Δημαρχείο και τo παρακείμενο κέντρο αναψυχής (Ριβιέρα), το πρώην «Pamelas” που παραχωρήθηκε από τον E.O.T.

Είναι η πλατεία “Εθνικής Αντίστασης”, όπου λειτουργεί το ΚΑΠΗ, η Πνευματική Εστία κ.ά. από το Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών, επί Υπουργίας Κυπριωτάκη.

Είναι ο χώρος κάτω από τη λεωφ. Βουλιαγμένης όπου στεγάζονται αθλητικές εγκαταστάσεις (Άρης Βούλας κ.ά.). Από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων. Τα έγραφαν οι εφημερίδες «ΤΑ ΝΕΑ» κλπ. Και όχι η δικιά μου, «Αδέσμευτη Δημαρχία», της οποίας είχα αναστείλει την έκδοση, για να μη θεωρηθεί ότι με «λιβανίζει». Είναι κι άλλα πολλά, που κι εγώ τα ξεχνώ.

Για την παραλία

Αλλά, δεν ξεχνώ το έγγραφο – υποσχετικό του Ε.Ο.Τ., - γιατί συντάχθηκε από τον Γεν. Γραμματέα, τότε, Νίκο Σκουλά, σε συνεργασία μ’ εμένα. Με το έγγραφο αυτό, ο ΟΕΤ συμφωνούσε στη σύναψη Προγραμματικής Σύμβασης, που πρότεινε το Υπουργείο Δημοσίων Έργων, ομού με το δήμο για τη διαμόρφωση της παραλίας της Βούλας, από το Α’ αλίπεδο μέχρι το Β΄, βάσει σχεδίου που είχε εκπονήσει το Υπουργείο με τις δικές μου υποδείξεις και του αείμνηστου Βασ. Κόκκινου, ως δημοτικού συμβούλου – Μηχανικού και είχαν εγκριθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο Βούλας.

Δυστυχώς οι επερχόμενοι, παρ’ όλες τις υπομνήσεις μου, δεν το αξιοποίησαν ποτέ. Το έγγραφο εκείνο συνιστούσε ενοχική υποχρέωση του ΕΟΤ και αντίστοιχο ενοχικό δικαίωμα του Δήμου.

Το έγγραφο εκείνο ανέφερε ρητώς ότι οι εκτάσεις της παραλάις που ανήκαν στον ΕΟΤ (με βάση τη Συντακτική Πράξη του 1968), θα εκχωρηθούν στο Δήμο, κατά την υπογραφή της προγραμματικής σύμβασης.

Τότε δεν αναφερόταν πουθενά η ΜΕΕΚΒ! (Μετοχική Εταρεία Εκμετάλλευσης Κτήματος Βούλας) Ήταν ανύπαρκτη.

“Σεβασμός στην ιδιωτική περιουσία”

Αυτά τα σημαντικότατα για το Δήμο, τί τα έκαναν οι επερχόμενοι Δήμαρχοι, οι δικηγόροι και οι δικαστές; Διερωτώμαι ως πολίτης!

Γιατί και πώς, το Δημόσιο χάνει σχεδόν πάντα αυτές τις υποθέσεις, χάριν των ιδιωτών; Μήπως από ευαισθησία προς την «ιδιωτική περιουσία;»

Πράγμα που μου το εκτόξευσε, προ δεκαετιών δήμαρχος και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Βούλας, περίπου ως κατηγορία: «Εμείς σεβόμαστε την ιδιωτική περιουσία, κύριε Βενετσάνε!»

Κι εγώ τη σέβομαι. Την τιμίως κτηθείσα περιουσία και κυρίως εκείνη που αποκτάται με την εργασία και την έντιμη επιχειρηματική δραστηριότητα.

Και βεβαίως, προέχει το δημόσιο συμφέρον! Του δημοσίου, ως φορέα της οργανωμένης κοινωνίας.

Τώρα όσον αφορά το «Καζίνο», εκείνο που γνωρίζω, «εξ απαλών ονύχων», είναι ότι η ΜΕΕΚΒ (δεκαετία 1920) αγόρασε το «κτήμα» Βούλας, δηλαδή την λεγόμενη «Κάτω Βούλα» (νυν Ευρυάλη), οι μέτοχοι (ήταν και ο παππούς μου) ονειρεύονταν να χτίσουν ένα «Λουτράκι» κοντά στην Αθήνα. Γι’ αυτό το σχέδιο προέβλεπε, εξοχικές κατοικίες, εμπορικές χρήσεις, για την κάλυψη των καθημερινών αναγκών των κατοίκων και στην παραλία, τα Ο.Τ. (Κ & Ξ) Καζίνο και Ξενοδοχεία. Στη συνέχεια με Βασιλικό Διάταγμα του 1940 αυτά καταργήθηκαν. Και μετά ...μετά κάποιοι σκοτώνονταν για ελευθερία, άλλοι ξενιτεύονταν και κάποιοι έχτιζαν περιουσίες. Τις λεπτομέρειες να τις αναζητήσετε στη νομική υπηρεσία του Δήμου, αν σας τα δώσουν, και στα πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου, για να δείτε ότι στο βασικό δικαστήριο με τη ΜΕΕΚΒ ο Δήμος δεν παρευρέθη, γιατί οι δικηγόροι είχαν απεργία, αλλά οι δικηγόροι της ΜΕΕΚΒ δεν είχαν... και η δίκη έγινε ερήμην του Δήμου.

Την Πηγάδα, απ’ ότι ξέρω, την είχε παραχωρήσει η ΜΕΕΚΒ στην Κοινότητα Βούλας, έναντι υποχρεώσεων (κατασκευής δρόμων κ.λπ.) Εγινε συμβολαιογραφική πράξη τη δεκαετία του 1960(;) αλλά επειδή τα στρέμματα που δήλωνε η ΜΕΕΚΒ ήταν 6,5(!) και βρέθηκαν 5,5 προέκυψε διαφορά ως προς την έκταση και ακολούθησε δικαστική διένεξη μεταξύ της Κοινότητας Βούλας και της εταιρείας.

Κάποια στιγμή στο τέλος της δεκαετίας του 1970 επί Κοινοτάρχη αείμνηστου Ι. Κιούκη, η Κοινότητα Βούλας διέκοψε τη συνεργασία της με τον επί δεκαετίες δικηγόρο της αείμνηστο Δημοσθένη Δόγκα. Μ’ όλα ταύτα, ο ευσυνείδητος εκείνος δικηγόρος ειδοποίησε με εξώδικο και υπενθύμισε στον πρόεδρο της Κοινότητας, ότι επίκειται, εκδίκαση της υπόθεσης Πηγάδα. Η Κοινότητα δεν παρέστη στο δικαστήριο (όπως δεν παρέστη και ο δήμος σε πιο πρόσφατη δίκη για τη ΜΕΕΚΒ).

Μη μου ζητάτε λεπτομέρειες, γιατί αυτά εγώ τα επληροφορούμην δημοσιογραφικά. Δημοτικά αναμείχθηκα την επόμενη δημοτική περίοδο (1983-1986).

Αυτά ως λογοδοσία, που δεν έκαναν άλλοι, ή ως «απολογία», αν θέλετε.

Και επειδή ο κος δήμαρχος, στο τηλε-συμβούλιο (20.1.21) ανέφερε ότι «πέρασαν 8 διαφορετικές, διοικήσεις» (σ.σ.: αλλά 5 δημοτικοί άρχοντες). Και συνέχισε: «Aν και οι 8 είναι, ήταν ανίκανες ή ανήμπορες να διαχειριστούν δικονομικά και δικαστικά τα θέματα αυτά θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω».

Θα μου επιτρέψει κι εμένα να διαφωνήσω μαζί του και μάλιστα τεκμηριωμένα: 

1ον Όταν ο Πρόεδρος της Κοινότητας Ι. Κιούκης δεν παρέστη στο δικαστήριο για την Πηγάδα, παρά την εξώδικη ειδοποίηση του δικηγόρου Δημ. Δόγκα, γιατί... «άσε, θα το τακτοποιήσω αλλιώς αυτό»...

2ον Όταν ο Δήμαρχος Γ. Μάντεσης δεν παρέστη, δια του δικηγόρου του, βεβαίως, στο δικαστήριο πάλι για την Πηγάδα, λόγω απεργίας(!)... Τότε που ο σημερινός Δήμαρχος ήταν Αντιδήμαρχος.

3ον Οταν για την παραλία δεν έγινε επίκληση του Βασιλικού Διατάγματος του 1940 και της Κ. Συντακτικής Πράξεως του 68, αν δεν κάνω λάθος, και

4ον δεν επικαλεστήκαμε το αντεπιχείρημα, «γιατί η ΜΕΕΚΒ, που είχε εξαφανιστεί τόσες 10ετίες, δεν απαιτούσε αποζημίωση και για το τμήμα της παραλιακής λεωφόρου Κων/νου Καραμανλή, που δεν προβλεπόταν για δρόμος, στα παλιά σχέδια», και άλλα που δεν έχω ασφαλώς στη διάθεσή μου, τότε δικαιούμαι και ισχυρίζομαι ότι δεν έγινε και δεν γίνεται ο κατάλληλος χειρισμός των υποθέσεων με την επιβαλλόμενη επιμέλεια και σθένος.

Εδώ δεν έχουν θέση οι πολιτικές και προσωπικές αντιπαραθέσεις. Εδώ χάνουμε την παραλία! Μήπως θα κατασκευαστούν και το Καζίνο με τα Ξενοδοχεία; Πάει η Βούλα που ξέραμε...

Κώστας Βενετσάνος