• Θεόδωρος Γεωργίου
• Δήμος ΒΒΒ

Όλοι παραδεχόμαστε, ότι η ονομασία του Δήμου των 3Β, προέκυψε ως γραφειοκρατική ανάγκη μετά την εφαρμογή του σχετικού νόμου για τη συνένωση των παλαιότερων δήμων (δηλαδή των δήμων Βάρης, Βούλας και Βουλιαγμένης). Επίσης όλοι αναγνωρίζουμε, ότι το προσωρινό αυτό γραφειοκρατικό καθεστώς σχετικά με το όνομα δεν μπορεί να καταστεί μόνιμο.

Αυτές οι δύο πεποιθήσεις (αντιλήψεις) των δημοτών ούτε αγνοούνται, ούτε παραβλέπονται. Αντιθέτως μετά και τις πρόσφατες αντιπροσωπευτικές διαδικασίες για την εκλογή του Δημάρχου και των δημοτικών συμβούλων, το ζήτημα του ονόματος τίθεται επί τάπητος με ριζοσπαστικό τρόπο και μέθοδο. Η ριζική τομή για το ζήτημα του ονόματος επιβάλλεται να γίνει σ’ αυτή την πολιτική συγκυρία. Το κοινωνικό-πολιτικό αίτημα έχει ωριμάσει και όπως διαφαίνεται εκ των πραγμάτων, η πρόταση για τη νέα ονομασία του δήμου μας, διατυπώνεται ως εξής: ο δήμος των 3Β μετονομάζεται σε «δήμος του Απόλλωνος» ή με μία λέξη: «ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ».

Σπεύδω να διευκρινίσω ότι για το όνομα: ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ έχουν εργασθεί πολλοί και παλαιοί δημότες, προσωπικότητες και επιστήμονες, αλλά και καταξιωμένα στην τοπική συνείδηση και κοινωνία, έντυπα και εφημερίδες. Αναφέρω ενδεικτικά τον διαπρεπή διανοούμενο Δημήτρη Ράπτη και την εφημερίδα: «ΕΒΔΟΜΗ» (με επικεφαλής τον Κώστα Βενετσάνο). Επαναλαμβάνω, ότι οι κοινωνικό-πολιτικές διαδικασίες διαβούλευσης, έχουν προχωρήσει και θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να εκφρασθούν σ’ ένα forum (πολιτικο-επιστημονικό), το οποίο θα εισηγηθεί σχετικώς για την μετονομασία.

Επειδή δεν είμαι ειδικός στις πολιτικο-κοινωνικές πρωτοβουλίες και τα δημοτικά κινήματα, τα οποία αναλαμβάνουν να διεκπεραιώσουν ένα τόσο θεμελιώδες έργο, όπως είναι η νέα ονομασία του δήμου μας, αλλά είμαι πολιτικός φιλόσοφος, θα μου επιτρέψουν οι αναγνώστες μας, να περιορισθώ και να αναφέρω μία σειρά λόγων, οι οποίοι επιβάλλουν την μετονομασία. Ισχυρίζομαι λοιπόν ότι αυτοί οι λόγοι, ταξινομούνται σε πέντε (5 τον αριθμό) κατηγορίες και είναι οι εξής (χωρίς αξιολογική κατάταξη): πρώτον, οι γραφειοκρατικοί-διοικητικοί λόγοι, δεύτερον, οι κοινωνικο-πολιτικοί λόγοι, τρίτον, οι ιστορικοί λόγοι, τέταρτον, οι πραγματολογικοί και πέμπτον, οι συνειδησιακοί λόγοι που έχουν να κάνουν με τον αυτοπροσδιορισμό του ατόμου-δημότη.

Είναι σαφές, ότι οι σχεδιαστές – νομοθέτες της συνένωσης των δήμων ανά την ελληνική επικράτεια, δεν θα μπορούσαν να μεριμνήσουν για επιμέρους θέματα ονοματοδοσίας σε επιμέρους περιπτώσεις. Αυτό τελικά το αποτέλεσμα του νομοθετικού σχεδιασμού της ονοματοδοσίας του δήμου μας, αντιμετωπίζουμε όλοι εμείς οι δημότες. Λόγοι λοιπόν, τους οποίους αναφέρουμε ως γραφειοκρατικό-διοικητικούς, επιβάλλουν τη μετονομασία. Δεν μπορούν οι δημότες, όλοι εμείς που ζούμε και οργανώνουμε την καθημερινή ζωής μας (τον κοινωνικό βιόκοσμο κατά τους όρους της πολιτικής φιλοσοφίας) να προσδιοριζόμαστε από μία γραφειοκρατική ετικέτα. Δεν μπορούμε να ανεχθούμε τους γραφειοκρατικούς προσδιορισμούς: δεν είμαστε δημότες στον Δήμο των 3Β! Είμαστε άτομα και συλλογικές οντότητες (οικογένειες, φιλίες, επαγγελματικές σχέσεις κ.α.) που δημιουργούν το ίδιο το ανθρώπινο γίγνεσθαι.

Σχετικά με τη δεύτερη κατηγορία των λόγων, οι οποίοι επιβάλλουν τη μετονομασία και είναι οι κοινωνικο-πολιτικοί επισημαίνω, ότι μία δημοκρατικά δομημένη πολιτική κοινωνία (έστω κι αν αυτή είναι η «μικρή μας πόλη») δεν μπορεί να αγνοεί τις ίδιες τις κοινωνικές και τις πολιτικές δυναμικές της. Η ευρύτερη περιοχή των 3Β δεν έγινε αυτό που είναι στις μέρες μας παρά μόνον στο βαθμό που ενσωμάτωσε το μεταπολεμικό μοντέλο ανάπτυξης και δημιουργίας. Οι κοινωνικο-πολιτικές, επομένως, διεργασίες επιβάλλεται να τονισθούν και επιτέλους να εγκαταλειφθεί το γραφειοκρατικό στερεότυπο «των 3Β».

Η τρίτη κατηγορία των λόγων, συνηγορεί υπέρ της νεότευκτης ονομασίας: ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ. Οι λόγοι είναι ιστορικοί! Το νέο όνομα συνδέει την ευρύτερη περιοχή μας με την ιστορία της. Το Ιερό του Απόλλωνος, όπως οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν αναδείξει, βρίσκεται στον «τόπο» μας (κατά τον Αριστοτέλη). Όπως διαγιγνώσκει ο επαρκής αναγνώστης, όταν μιλάω για τον αριστοτελικό «τόπο» και ταυτόχρονα για την αρχαιολογική τοποθεσία του Ιερού του Απόλλωνος δεν αναφέρομαι σε δύο διαφορετικά «πράγματα» (με τη φιλοσοφική έννοια του όρου), αλλά για την ίδια την οντολογική ολότητα.

Τώρα σχετικά με τους πραγματολογικούς λόγους που επιβάλλουν τη μετονομασία, αυτοί αναφέρονται τελικά, σε μία συμπερίληψη των προηγούμενων. Καμία πολιτική κοινωνία εν γένει (πολύ περισσότερο η «μικρή μας πόλη»: ο Δήμος των 3Β) δεν θέλει το όνομά της να είναι μία γραφειοκρατική «κατασκευή», ούτε επιδιώκει τις κοινωνικές-πολιτικές διεργασίες που τη διαμόρφωσαν να γίνουν τα θεμέλια της ύπαρξής της. Η ίδια η τοπική κοινωνία μας, ως ανθρώπινη συνείδηση, μέσω των πραγματολογικών διαδικασιών να επιβάλλεται να γίνει «ο εαυτός της».

Και καταλήγουμε στους συνειδησιακούς λόγους: ο δήμος των 3Β δεν είναι γραφειοκρατικός οργανισμός και διοικητικός μηχανισμός. Αυτός ο δήμος «αναφέρεται», σε μία ιστορικο-κοινωνική-πολιτική πραγματικότητα. Η μετονομασία του σε «ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ» δεν είναι μία διαδικασία ονοματοδοσίας στο πλαίσιο του διοικητικού κώδικα. Είναι υπόθεση συνειδησιακού αυτοπροσδιορισμού των δημοτών. Ο γραφειοκρατικός μηχανισμός του δήμου εν γένει, εάν δεν είναι οι δημότες του και οι συνειδήσεις τους τότε και δεν υπάρχει. Ο ορίζοντας της «μικρής μας πόλης» δεν είναι ο μηχανισμός των 3Β, αλλά η συνείδηση των δημοτών.

Συνοψίζοντας, τονίζω τα εξής δύο σημεία: πρώτον, η μετονομασία του δήμου μας, δεν είναι μία γραφειοκρατική υπόθεση και δεύτερον η πρόταση για το νέο όνομα: «ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ», έχει γίνει δεκτή από τα ίδια τα κοινωνικο-πολιτικά πράγματα. Εάν τελικά αποκτήσουμε ως τοπική κοινωνία και ως συνείδηση αυτό το όνομα, τότε θα διεκδικήσουμε και έναν άλλο, ριζικά διαφορετικό τρόπο ζωής ως δημότες και ως άτομα.  

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Σημείωση: Ο Θεόδωρος Γεωργίου είναι Καθηγητής ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ στο ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ.