Ειδήσεις

• αγώνες
• απεργία
• πρωτομαγιά
• εργάτες

Ανατροπές του αιώνα στα εργασιακά σήμερα

Η πρώτη Μαΐου, έχει διεθνώς θεσμοθετηθεί ως απεργία εργατών για διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας. Ημέρα παγκόσμιας εργατικής αλληλεγγύης και αγώνων για τα συλλογικά και ατομικά δικαιώματα των εργαζομένων, την κοινωνική Δικαιοσύνη και την παγκόσμια Ειρήνη, Υγεία και Ασφάλεια.

Δεν επιλέχθηκε τυχαία η1η Μάη. Είναι η ημέρα που βάφτηκε στο αίμα, προγραμματισμένη διαδήλωση από βιομηχανικούς εργάτες στο Σικάγο των ΗΠΑ το 1886. Απόφαση που είχε παρθεί δύο χρόνια νωρίτερα στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας.

Αίτημά τους το σύνθημα: «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο».

Έτσι την 1η Μαΐου ημέρα Σάββατο (σαν σήμερα) του 1886, 600.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Οι εργάτες μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους βγήκαν στους δρόμους με σημείο συγκέντρωσης την πλατεία Haymarket, να διαδηλώσουν ειρηνικά.

Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα και περίστροφα!

Την ώρα που εξελισσόταν η διαδήλωση με ομιλίες από τους οργανωτές, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διέταξε να διαλυθεί η συγκέντρωση. Αυτό πυροδότησε την κατάσταση και χάθηκε κάθε έλεγχος. Επτά αστυνομικοί σκοτώθηκαν από βόμβα που έπεσε πάνω τους. Οι αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν αδιακρίτως. Εργάτες νεκροί και πολλοί τραυματίες που κατέληξαν αργότερα, κάνοντας έτσι άγνωστο τον αριθμό των θυμάτων. Επίσημα στοιχεία δίνουν οκτώ νεκρούς αστυνομικούς και τέσσερις διαδηλωτές.

Οκτώ διαδηλωτές συνελλήφθησαν και δικάστηκαν, τέσσερις καταδικάστηκαν σε θάνατο και ένας αφαίρεσε μόνος του τη ζωή του στη φυλακή. Η διεθνής προβολή αυτής της δίκης δημιούργησε τα θεμέλια της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως Εργατικής Γιορτής.

Η Πρωτομαγιά, ως απεργία, καθιερώνεται, στις 20 Ιουλίου 1889 κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Διεθνούς (Σοσιαλιστικής Διεθνούς) στο Παρίσι, σε ανάμνηση εκείνου του ξεσηκωμού των εργατών του Σικάγου.

Εργατική Πρωτομαγιά στην Ελλάδα

Τα πρώτα εργατικά κινήματα στον ελλαδικό χώρο δημιουργήθηκαν ταυτόχρονα με την ανάπτυξη της καπνοκαλλιέργειας τον 19ο αιώνα. Η πρώτη απεργία στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στη Δράμα, από τους καπνεργάτες με κύριο αίτημα τις δέκα ώρες εργασίας, γιατί εκείνη την εποχή οι εργάτες εργάζονταν από δώδεκα έως και δεκατρείς ώρες ημερησίως.

Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο νεοελληνικό κράτος, από το Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη. Το 1893, 2.000 εργάτες διαδήλωσαν ζητώντας οκτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που καταλήγει με 10 συλλήψεις.

Το 1936 κορυφώνονται οι διαδηλώσεις από τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στον Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης.

Οι εργατικές κινητοποιήσεις κορυφώθηκαν στην πόλη τον Μάιο του 1936, με τη μεγάλη απεργία και διαδήλωση των καπνεργατών, που πνίγηκε στο αίμα, με συνολικά δώδεκα νεκρούς ανάμεσα στους οποίους και ο 25χρονος αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης, στη διασταύρωση Εγνατία και Βενιζέλου.

 Στην Καισαριανή την 1η Μαΐου 1944, η εργατική Πρωτομαγιά συνέπεσε με την εκτέλεση 200 Ελλήνων πατριωτών, κομμουνιστών και αριστερών αγωνιστών, ως αντίποινα για τον φόνο ενός Γερμανού στρατηγού και των τριών συνοδών του, που έγινε στις 27 Απριλίου 1944 σε τοποθεσία κοντά στους Μολάους Λακωνίας. Οι 200 της Καισαριανής μεταφέρθηκαν απ' το στρατόπεδο Χαϊδαρίου, όπου ήταν κρατούμενοι, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής και εκεί εκτελέστηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Η ίδια ημέρα είναι ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης.

Ανατροπές του αιώνα στα εργασιακά σήμερα

Η φετινή Πρωτομαγιά θα αποτελέσει μαζική απεργιακή απάντηση στις «ανατροπές του αιώνα» που δρομολογεί η κυβέρνηση στα Εργασιακά, με τον νόμο - έκτρωμα για τη 10ωρη δουλειά χωρίς πρόσθετη αμοιβή, για την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, τη νέα επίθεση στο απεργιακό δικαίωμα, τη γενίκευση και μονιμοποίηση της τηλεργασίας.