Ειδήσεις

«...Ακούμε για τις παρελάσεις, για φαινόμενα τοπικής διαφθοράς, για τους μετανάστες, αλλά δεν ακούμε τίποτα για το βασικό ερώτημα: τι πρόκειται να γίνει μετά τις εκλογές.

Σε ποιά πράγματα έχουν δεσμευτεί και τι έχουν υπογράψει». Επεσήμανε ο Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, στην ομιλία του σ’ ένα ενθουσιώδες κι αγανακτισμένο ακροατήριο στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Δήμου Σαρωνικού.

Η γνωστή μέθοδος του αποπροσανατολισμού από το βασικό πρόβλημα. Κουβέντα για την «ταμπακιέρα», από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Για το τι δηλαδή έχουν δεσμευτεί στην τρόικα να ρίξουν επί πλέον στις πλάτες του λαού τον Ιούνιο και πέρα.

«Να μη σκέφτεται δηλαδή ο κόσμος το σημείο στο οποίο έχει βρεθεί. Ν’ ανακαλύψει νέους εχθρούς, είτε αυτοί είναι οι μετανάστες, είτε είναι αυτοί που κάνουν φασαρίες, είτε αυτοί που δεν θέλουν υποτίθεται τις παρελάσεις. Και να τρέξει έντρομος πίσω στην αγκαλιά των κομμάτων του μνημονίου, προσυπογράφοντας (με την ψήφο του) την καταδίκη του στην ανεργία, την ανασφάλεια και την φτώχεια, χωρίς επιστροφή» συνέχισε ο Αλ. Τσίπρας.

«…Ξέρουμε όλοι και όλες τι μας ετοιμάζουν την επόμενη ημέρα. Ξέρουμε όλες και όλοι ποιοί έφεραν την κοινωνία στο σημερινό σημείο και γιατί. Τώρα στην κάλπη είναι ώρα να μιλήσει ο κόσμος», συμπλήρωσε, και θα ‘χει τεράστια και αποφασιστική ευθύνη, για τις συνέπειες, να προσθέσουμε εμείς.

«… Στις περιφερειακές εκλογές έλεγαν ότι οι εκλογές είναι άσχετες με τα πολιτικά ζητήματα και ότι δεν θα πάρουν νέα μέτρα. Την ημέρα των εκλογών είπαν ότι η πολιτική τους εγκρίθηκε από το λαό. Την επόμενη ανακοίνωσαν ...νέα μέτρα» τόνισε και ξεκαθάρισε:

«Σ’ αυτές τις εκλογές υπάρχει μια βαθειά διαχωριστική γραμμή.

Από την μια υπάρχει το κόμμα του Μνημονίου. Με αρχηγό τον Ράιχενμπαχ και υπαρχηγό τον Παπαδήμο. Και με κομματάρχες τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Και με πολιτικό πρόγραμμα αυτά που προβλέπει και όσα πρόκειται να προβλέπει στο μέλλον το Μνημόνιο. Και με στρατηγικό στόχο τη διάσωση των δανειστών μας και των τραπεζιτών από την ολοκληρωτική χρεωκοπία στην οποία οδηγούν τη χώρα. Αυτή είναι η μια πλευρά.

Και η άλλη πλευρά είναι η εναλλακτική πολιτική. Για την οποία χρειάζεται να συγκροτηθεί ένας νέος Συνασπισμός Εξουσίας. Και να διεκδικήσει, και είναι απόλυτα εφικτό πια αυτό, την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, με την δύναμη της οποίας θα απαλλάξει την χώρα από την πολιτική των Μνημονίων και τις ληστρικές και ταπεινωτικές δανειακές συμβάσεις.

«Η κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ελλάδα, ανέλυσε ακολούθως, συγκλίνει σε τρεις παράγοντες:

― Ο πρώτος είναι η βέβαιη αποτυχία των μέτρων ως προς τους δείκτες του χρέους και του ελλείμματος.

― Ο δεύτερος είναι η απόλυτη κατοχύρωση των δανειστών μας ότι οποιαδήποτε στάση πληρωμών θα γίνει προς τα μέσα και όχι προς τα έξω. Και αυτό το έχουν κατοχυρώσει με το αγγλοσαξονικό δίκαιο, και την δέσμευση του ταμείου των εσόδων.

― Και ο τρίτος είναι η διαρκής και συνεχιζόμενη κάθοδος του λαού προς την ανασφάλεια, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Είναι μια πορεία προς τον πάτο, με μοχλό την αναπαραγωγή και την επιδείνωση της ύφεσης. Ύφεση – επιδείνωση των δημοσιονομικών – καινούργια μέτρα – μεγαλύτερη ύφεση κλπ.

Μέχρι να χτυπήσουμε στον πάτο. Ο πάτος θα είναι η ολοκληρωτική χρεωκοπία. [...]

«Το πιο εξοργιστικό είναι ότι μας έφεραν ως εδώ χωρίς διαπραγμάτευση. Κυνικά, ψυχρά και με σχέδιο. Αντάλλαξαν την ισοπέδωση της χώρας με την εύνοια της Μέρκελ και των τραπεζιτών. Αλλά ούτε αυτό το έκαναν καλά. Όλοι αυτοί οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης που το παίζουν σοβαροί και κουνάνε το δάχτυλο στην Αριστερά, από τους Ευρωπαίους ομολόγους τους τρώνε καρπαζιές.

Το τελευταίο: η δημόσια ομολογία της Μέρκελ του Γιούνκερ και Σόιμπλε ότι τρέμουν στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί μια χώρα να βγει από την ευρωζώνη. Και το ξέραμε.

Και αντί να το βάλουμε στο τραπέζι, σηκώσαμε στις πλάτες μας τις αμαρτίες ολόκληρης ης ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής κρίσης».

Και ολοκλήρωσε την ομιλία του μ’ ένα αξιόπιστο, ρεαλιστικό και ολοκληρωμένο στις γενικές του γραμμές κυβερνητικό πρόγραμμα:

Προγραμματικοί άξονες του νέου Συνασπισμού εξουσίας

Στην ερώτηση αν ο νέος Συνασπισμός εξουσίας έχει εναλλακτική πρόταση, αν έχει πρόγραμμα, ο Αλέξης Τσίπρας ξεκαθάρισε:

1. Το πρώτο είναι η καταγγελία της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου. Γι’ αυτό ζητάμε την ψήφο του λαού. Αυτή θα είναι η ιδρυτική πράξη του Νέου Συνασπισμού εξουσίας. Και ας μη μας λένε ότι δεν θα έχουμε λεφτά για μισθούς και συντάξεις, γιατί έχουν δεσμευτεί ότι όλα τα λεφτά του δανείου και όσα φορολογικά έσοδα χρειάζονται, θα πηγαίνουν πάνω απ’ όλα για να πληρώνουν τους δανειστές.

2. Μορατόριουμ πληρωμών. Εχει γίνει και στο παρελθόν στη Γερμανία, όταν μετά τον πόλεμο κούρεψε τα χρέη της και τα υπόλοιπα τα αποπλήρωσε μόνο όταν το επέτρεψε η ανάπτυξη. Δηλαδή αποπληρωμή με ρήτρα ανάπτυξης.

3. Αναδιανομή πλούτου. Να πληρώσουν οι πλούσιοι. Η εγχώρια διαπλοκή που χρύσωσε τον καιρό του εκσυγχρονισμού και της υποτιθέμενης “νέας διακυβέρνησης”. Φορολόγηση του συσsωρευμένου πλούτου και του κεφαλαίου. Στα καράβια τους, στις βίλες τους στις οφ σορ εταιρείες τους, στις καταθέσεις τους.

Αντί για το χαράτσι σε μισθωτούς, συνταξιούχους και αυτοαπασχολούμενους που υποτίθεται ότι θα μαζέψει 1,5 δις, εισφορά στο 1% επί του τζίρου των μεγάλων επιχειρήσεων που πέρυσι ήταν πάνω από 200 δις και θα μαζέψει περισσότερα.

Ακολούθησε σε αδρές γραμμές ένα πλήρες κυβερνητικό πρόγραμμα, στον οικονομικό κυρίως τομέα, αλλά όχι μόνο.

Μενει επιτέλους να δούμε ΕΔΩ και ΤΩΡΑ να συνασπίζονται οι προοδευτικές αντιμνημονιακές δυνάμεις σ’ έναν προεκλογικό ενιαίο φορέα νίκης.