Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

Ετος δημεύσεων, έγραψε ακόμη και η «Εστία»

Με τη φορολογία των ακινήτων ασχοληθήκαμε από το λυκαυγές της κρίσης (2-1-2010), σε άρθρο μου, με τίτλο: «Σιχάθηκα και το κεραμίδι μου» και στη συνέχεια έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα.

Κάποιοι άρχισαν να καταλαβαίνουν μετά το Καλοκαίρι του 2011 και τα “είπα ξ’ είπα” του Βενιζέλου, περί φορολογίας ακινήτων.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε τί είχε πει ο Ben., πριν την επιβολή του ειδικού “τέλους” Ακινήτων (Ε.Ε.ΤΗ.Δ.Ε.) τον Ιούνιο του 2011: «Για την υπαγωγή του φόρου Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) δεν χρειάζεται να γίνει άλλη παρέμβαση και κυρίως... μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ» (σχετικό video) δεν είναι οι λογαριασμοί της ΔΕΗ για να εισπράξεις τέλη ή φόρους...». Συνέπεια και αξιοπιστία!

Αντισυνταγματικότητα και Δήμευση περιουσίας

Για το χαράτσι όμως τα λέει καλύτερα ο Προκ. Παυλόπουλος. Σε ερώτηση του Ν. Χατζηνικολάου, αν εξακολουθεί να υποστηρίζει όσα είχε πει το Σεπτέμβριο του 2011 - τον καιρό που η Ν.Δ. ήταν ακόμη αντιμνημονιακή - σχετικά με το “τέλος ακινήτων” απάντησε κατηγορηματικά: «Στο ακέραιο για δύο λόγους. Πρώτον γιατί αυτή η συνέντευξη είχε δοθεί μία ημέρα μετά τη συνεδρίαση της Βουλής, όπου εκ μέρους της Ν.Δ. είχα εγείρει την ένσταση αντισυνταγματικότητας κατά της διάταξης του άρθρου 53 του νόμου 4021. Αυτά δεν ήταν προσωπικές μου απόψεις, αλλά απόψεις της Ν.Δ.»

Το Υπουργείο Οικονομικών (Στουρνάρας), συνέχισε, έχει μπροστά του την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ για το χαράτσι (αριθ. 1972 του ‘12), η οποία σαφώς ορίζει σε τρία σημεία του σκεπτικού της την αντισυνταγματικότητα της είσπραξης από τη ΔΕΗ, αλλά το ΣτΕ έκανε αποδεκτό τον φόρο αυτό (φόρο, όχι τέλος), ως έκτακτο για τα έτη 2011 & 2012, διότι μετά τη διετία, «αν αποκτήσει δηλαδή οποιαδήποτε και μεσοπρόθεσμη, όχι μόνιμη, διάσταση, τότε παραβιάζει τρεις βασικές αρχές: την αρχή προστασίας της περιουσίας που δεν είναι μόνο αρχή του ελληνικού συντάγματος, αλλά και του ευρωπαϊκού δικαίου μέσω της ευρωπαϊκής σύμβασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου [...] παραβιάζει την αρχή της ισότητας ενώπιον των δημοσίων βαρών και τρίτον το γεγονός ότι αυτό καθορίζεται με βάση την τιμή ζώνης, που σε μια ζώνη βάζει στην ίδια γραμμή π.χ. ένα ισόγειο και ένα ρετιρέ. Αυτό επίσης παραβιάζει την αρχή της ισότητας» και συνέχισε καταλήγοντας: «όταν φορολογείς ένα ακίνητο χωρίς να υπολογίζεις καθόλου την πρόσοδο, που σου αποφέρει, τότε καταλήγεις σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα στην πλήρη απώλειά του και γι’ αυτό μιλούσα τότε, και ακόμη μιλώ, για έμμεση δήμευση».

Η ουσία και τύποις, δήμευση των ακινήτων, γίνεται πλέον κατανοητή από όλους, όταν προβάλλεται ως κύριο θέμα, ακόμη κι από την πλέον συντηρητική εφημερίδα - εκ των Ηρακλειδών της τροϊκανής κυβέρνησης - ΕΣΤΙΑ (31-1-2013): “Ετος δημεύσεων των ακινήτων” είναι ο κύριος τίτλος της με υπότιτλο “ΦΑΠ τριών ετών, ΕΕΤΗΔΕ και ενιαίος φόρος” που τους χαρακτηρίζει καθαρά “φόρους κατοχής”. «...Αυτό κι αν είναι δήμευυσις...» συμπεραίνει στην ανάλυση που ακολουθεί το κείμενό της.

Σταχυολογήσαμε αντιδράσεις συντηρητικών - κυβερνητικών φορέων, για ν’ αποφύγουμε υπόνοια αντιπολιτευτικής σκοπιμότητας. Οταν ο Παυλόπουλος, ο Βενιζέλος, η ΕΣΤΙΑ και άλλοι τα λένε, τί μας χρειάζεται ο Τσίπρας, η Παπαρήγα, η ΑΥΓΗ κι ο Ριζοσπάστης;

Αντίθετα δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου η τεκμηριωμένη αντίδραση κομματικών και επιστημονικών φορέων και ενώσεων όπως των δικαστών, των δικηγόρων κ.ά. (Τα “συνέδρια” που λέγαμε σε προγενέστερο άρθρο μας και οι προσφυγές στα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια). Οι “κινήσεις πολιτών” εκφράζουν πολιτικές κινήσεις αντιδράσεως των πολιτών - απαραίτητες και πολύ χρήσιμες - αλλά όχι επαρκείς.

― Η ισχυρά τεκμηριωμένη προσφυγή στη Δικαιοσύνη που πρέπει να τεθεί προ των ιστορικών ευθιυνών της, ως εξουσία και ως οντολογική και μεταφυσική έννοια, είναι το ένα ισχυρό οχυρό άμυνας των πολιτών.

― Το άλλο είναι η Βουλή - έστω αυτή - και τα κόμματα, μέσα κι έξω από τη Βουλή και

― Το Κίνημα των πολιτών, ως μοχλός αφύπνισης, ενημέρωσης, πίεσης και δράσης πολυδύναμης και πολύπλευρης.

Σκοπός τους είναι να μας πάρουν τα σπίτια μας, τη γη μας. Εχει ξαναγίνει αυτό. Ρωτήστε τους παλιούς να σας το πούνε. Στη γερμανική κατοχή 1941-’44 αρπάχτηκαν στην κυριολεξία σπίτια για μερικούς τενεκέδες λάδι!

Οταν έχεις ένα σπίτι 200 - 300.000 € και σου ‘ρχεται να πληρώσεις φόρους 5.000 € το χρόνο και δεν έχεις να τα δώσεις σε τρία χρόνια, που περνάνε ‘φέτος, γίνονται 15.000 €. Κι όλες οι άλλες υποχρεώσεις που έχεις κι αν χρωστάς και στην Τράπεζα, κι αν σου 'ρθουν πολλές αναποδιές - αρρώστεια, ανεργία κλπ. τί θα κάνεις; Θα στο βγάλουν στο σφυρί. Οι τράπεζες θα δημιουργήσουν εταιρείες για μεταπωλήσεις και ενοικιάσεις κατασχεθέντων και δημευθέντων σπιτιών, όπως έχουν κάνει με τα αυτοκίνητα και όπως είδαμε πρόσφατα στην Ισπανία, Η.Π.Α. και αλλού.

Κι αυτό δεν αφορά μόνο τις “φτωχιές” περιοχές. Αφορά και τις “πλούσιες” κυρίως, που πλήττονται ιδιαίτερα λόγω βεβαρημένης τιμής ζώνης!

Κι εδώ χρειάζονται οι γνήσιοι οικονομολόγοι. Η πολιτική οικονομία είναι κοινωνική επιστήμη και για τούτο, αν θέλει να είναι οικονομολόγος, ο επιστήμονας και όχι λογιστής, πρέπει να είναι και φιλόσοφος. Πρέπει να σκέπτεται κατά τον ορθό λόγο, το δέον και την ηθική!

Δεν είναι ηθικοπλαστικό αυτό που ισχυρίζομαι. Είναι απόλυτα ρεαλιστικό και Δίκαιο. Δεν είναι αναγκαίο μόνο για την προστασία των πολιτών (που πρέπει να μας ενδιαφέρει), αλλά και για την αυτοσυντήρηση των τρωκτικών και των αρπακτικών, (που δεν μας ενδιαφέρει). Με νουθεσίες, δηλώσεις νομιμοοφροσύνης και αυτοσυγκράτησης, με εκφοβισμούς και τρομοκρατία, με δυνάμεις καταστολής και με βία δεν σώζονται οι δυνάστες: «Αν ο λαός σε μισεί, τα ”κάστρα” δεν σε σώζουν».2

Ας πάμε στην καθαρή οικονομική επιστήμη. Τα αγαθά έχουν δυο ειδών αξίες: την αξία χρήσης και την ανταλλακτική αξία. Π.χ. η “αξία χρήσης” του ατμοσφαιρικού αέρα είναι απεριόριστη και του νερού, καθοριστική. Η “ανταλλακτική τους αξία” είναι από μηδενική (αέρας), έως ελάχιστη (νερό).

Ετσι η “αξία χρήσης” των κατοικιών είναι σχεδόν ταυτόσημη, είτε αυτή ευρίσκεται στην Εκάλη και στη Βουλαιγμένη, είτε αυτή ευρίσκεται στην Πετρούπολη ή και την Κυψέλη. Αν το ίδιο ακριβώς σπίτι μπορούσες να το μεταφέρεις από τη Βούλα στις Κουκουβάονες, για τη χρήση του αυτή καθ’ αυτή, δεν θα άλλαζε τίποτα, εκτός μόνον του περιβάλλοντος. Αλλο τώρα αν το πουλούσες. Τότε θ’ αποκτούσε ανταλλακτική αξία. Ο οιοσδήποιτε φόρος λοιπόν στην πρώτη περίπτωση (της χρήσης) πρέπει, “κατά το ορθόν και το δέον”, να είναι σχεδόν ο ίδιος, κατά δε την δεύτερη περίπτωση, της πώλησης, να υπεισέρχεται ο παράγοντας της “ζώνης”.

Αν μάλιστα είναι πρώτη και κύρια κατοικία, κατά την “αξία χρήσης”, ο οιοσδήποτε φόρος πρέπει να είναι μηδενικός, τουλάχιστον μέχρι την αξία των 500.000€.

Να το πω απλά: Για την πρώτη και κύρια κατοικία, ψηφίζω Μπερλουσκόνι! Φαίνεται ότι έχει πιο πολύ μυαλό από τους σοσιαλδημοκράτες ή “κεντρώους” ή “αριστερούς”, ή “νεοφιλελεύθερους” ηθοπλαστικούς!

Αυτά πάνω κάτω τα λένε και το Σύνταγμα και η Χάρτα Ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ευρώπης.

Τί λέει το Σύνταγμα το οποίο το έχουν όχι απλά παραβιάσει, το έχουν βιάσει, όλοι οι πολιτειακοί παράγοντες;

«Οι Ελληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους» (“Σ” άρθρο 4 §5).

Οταν λοιπόν έχεις ένα σπίτι που μένεις - τρως, κοιμάσαι και αποπατείς - και το σπίτι αυτό είναι “αντικειμενικής αξίας” π.χ. 300.000 €, είτε γιατί το κληρονόμησες και πλήρωσες φόρο κληρονομίας, είτε γιατί την εποχή των παχέων αγελάδων έφτιαξες ένα σπίτι, αντί να τα φας στα μπουζούκια, στο καζίνο και στις ..Σεϋχέλες, και τώρα παίρνεις μια σύνταξη 1000€ και το παιδί σου είναι άνεργο, πού θα βρεις τα λεφτά να δώσεις 2.500 - 3000 ― ή 5000€ ή και παραπάνω. Και βέβαια, “Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους” (“Σ” αρθρ. 17§1), ενώ “Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του κράτους»! (Σ. αρθρ. 21 §4). Μοιάζει με ειρωνία...

Πώς θα σου βγάλει λοιπόν ο Στουρνάρας, ο Σαμαράς, ο σοσιαλιστής Βενιζέλος και ο κκε εσ. Κουβέλης το σπίτι στο σφυρί; Αυτά υποτίθεται ότι θα τα έκαναν οι κομμουνιστές(!) τώρα τα κάνουν και οι φιλελεύθεροι, εκσυγχρονιστές Ευρωπαίοι; Ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο;