Επιχειρήσεις απολύουν, μαγαζιά κλείνουν, εργαζόμενοι βρίσκονται στο δρόμο.

«Χάσαμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας», είπε ο Παπανδρέου προ μηνός, αλλά το τούνελ διαφαίνεται πολύ σκοτεινό.

Εμείς λοιπόν οι μεσαίοι και μικροί, οι άεργοι επιχειρηματίες και άνεργοι εργαζόμενοι πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους να βοηθήσουμε στην ανατροπή αυτής της κατάστασης.

Όχι με επανάσταση, αν και πολύ θα μου άρεσε, αλλά με τρόπους που μπορούν να υλοποιηθούν.

Να αφήνουμε το χρήμα στον τόπο μας. Δεν προτείνω μποϋκοτάζ, αλλά συνειδητή επιλογή ελληνικών προϊόντων. Για όλες τις κατηγορίες, ελληνικό τοματοπολτό, κηπευτικά, ρούχα, έπιπλα. Αυτό ακόμη κι αν πρόκειται να το πληρώσουμε κάτι παραπάνω.

Όχι σε υπεραγορές που προέρχονται αποκλειστικά από άλλες χώρες. Είναι ίσως ένας τρόπος να σταθεί ο μικρός και ο μεσαίος, γιατί όπως καλά γνωρίζουμε όλο αυτό είναι μία αλυσίδα. Ο καθένας από εμάς με το χρήμα που θα πάρει θα ψωνίσει κάτι άλλο και έτσι θα κινηθεί το χρήμα ανάμεσά μας, στα δικά μας χέρια.

Τις ημέρες που ζούμε και σ’ αυτές που έρχονται, θεωρώ ότι  αυτό δεν είναι απλά μία επιλογή, είναι, αδήριτη ανάγκη να γίνει, γιατί θα δούμε άγρια πράγματα…