Την περασμένη εβδομάδα, με τίτλο του κύριου άρθρου “Μπιιιζζ…” αναφέρθηκα στα μεγάλα σκάνδαλα της “Νέας Δημοκρατίας” - που ακολούθησαν εκείνα του “εκσυγχρονιστικού” ΠΑΣΟΚ – παραλείποντας λόγω όγκου και εύλογης άγνοιας, τα “μικρά”, στα οποία θα μπορούσε ν’ αναφερθεί κάθε πολίτης με αρκετά παραδείγματα, τα οποία υπέπεσαν στην αντίληψη του, ή τα υπέστη ο ίδιος, ή και συνέπραξε ακόμη...

Η Επανάσταση της Λεμονόκουπας


Την περασμένη εβδομάδα, με τίτλο του κύριου άρθρου “Μπιιιζζ…” αναφέρθηκα στα μεγάλα σκάνδαλα της “Νέας Δημοκρατίας” - που ακολούθησαν εκείνα του “εκσυγχρονιστικού” ΠΑΣΟΚ – παραλείποντας λόγω όγκου και εύλογης άγνοιας, τα “μικρά”, στα οποία θα μπορούσε ν’ αναφερθεί κάθε πολίτης με αρκετά παραδείγματα, τα οποία υπέπεσαν στην αντίληψη του, ή τα υπέστη ο ίδιος, ή και συνέπραξε ακόμη.

Ξέρετε, είναι σαν εκείνα τα «θολά» του/της κ. Προέδρου που καθυστερεί να εκδώσει την απόφαση του πολυμελούς οργάνου, γιατί διαφωνεί με την πλειοψηφία των συμβούλων… μέχρι να έλθει η επιθυμητή συγκυρία…

Είναι ο υπάλληλος ή ο Υπουργός(!) που ερμηνεύει ή εφαρμόζει κατά την απαρέσκειά του ή τις ορέξεις του, νομικές διατάξεις και αποφάσεις δικαστηρίων ακόμη, στρεψοδικώντας, ή καθυστερώντας ώστε, εν τοις πράγμασι, ν’ ανατρέψει το ανεπιθύμητο.

Είναι ο υπάλληλος, ή ο Δήμαρχος, ή ο Υπουργός που εφαρμόζει τις διατάξεις ή τις αποφάσεις των δικαστηρίων… κατόπιν εορτής. Έφτασε Υπουργός (τέως τώρα - και τον ονοματίζω γιατί έχω στοιχεία - ο Χρήστος Πρωτόπαπας του ΠΑΣΟΚ) να εφαρμόσει εκτελεστή πράξη δικαστηρίου, είκοσι μέρες – στην πράξη τρεις – προ της νομιζόμενης, της δήθεν εκπνοής της, έτσι που να έχει περάσει ο χρόνος της πρακτικής της αξίας.

Έφτασε πάρεδρος του Νομικού Συμβουλίου του κράτους να ισχυρισθεί ότι ο εισηγητής του ΣτΕ της/του είπε τηλεφωνικώς(!!!), πως η ειλημμένη απόφαση του δικαστηρίου ήταν… λάθος(!), άκουσον – άκουσον, ή μάλλον διάβασον και φυσικά ο εισηγητής να την/τον… περιλούσει αναλόγως, μετά από παράσταση του ενδιαφερομένου.


Μυριάδες τέτοια περιστατικά που κάνουν τον πολίτη ν’ αγανακτεί και αναλόγως του χαρακτήρα του, των δυνατοτήτων του και της αντοχής του, να υποτάσσεται ή ν’ αντιδρά αντιστοίχως.

Και το φοβισμένο όμως “ανθρωπάκι”, μέσα του επαναστατεί. Του ‘ρχεται “να πάρει ένα πολυβόλο να τους καθαρίσει”. Προσέξτε, αυτή είναι η συνήθης φράση που λέγεται κατ’ ιδίαν.

Έχω παραστεί μάρτυς σε τηλοψία μεγάλου καναλιού το οποίο την έκοψε από φόβο του ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου. Λες και δεν λέγονται αυτά!

Μου θυμίζει τη λογοκρισία που υπέστην από την χούντα το ’69 όταν εξέδωσα τον “Ηγεμόνα” του Ν. Μακιαβέλλι1. Έλεγα στον πρόλογο: «… ανακαλύπτεται αντικαθεστωτική συνωμοσία, συλλαμβάνεται ως ύποπτος κι ο Μακιαβέλλι, φυλακίζεται, βασανίζεται, αλλά τελικά απαλλάσσεται». Μου λογόκριναν το «φυλακίζεται και βασανίζεται», λες κι αυτά δεν συνέβαιναν ούτε στις αρχές του 16ου αιώνα, ούτε στις μέρες μας!…

Όσο υπάρχει καταπίεση, όσο υπάρχει ανομία, όσο υπάρχει αδικία, θα υπάρχει και η ανάλογη τάση αντίδρασης, που ξεκινάει από τις διαμαρτυρίες και τις φωνές, μέχρι τις πιο άγριες επαναστατικές πράξεις βίας, ανεπιθύμητες για κάθε λογικό άνθρωπο. Λογικός όμως δεν είναι μόνο εκείνος που έχει λογική και νηφάλια αντίληψη και κρίση, αλλά κι εκείνος που δεν τα έχει απωλέσει από εξωγενείς παράγοντες και κυρίως τη στέρηση, την αδικία, την καταπίεση.

Είναι φυσικός νόμος και κοινωνική νομοτέλεια:

Η δράση γεννά αντίδραση.

Αν δεν θέλουμε παράλογη αντίδραση, δεν πρέπει και να ενεργούμε παράλογα, υπερβολικά, πέρα από τα όρια ανοχής και αντοχής των άλλων.

Τα πρόσφατα γεγονότα, με κορυφαίες εξελίξεις τις παραιτήσεις των δικαστικών λειτουργών, των δύο ανακριτών στην υπόθεση Βατοπεδίου, για λόγους κατάδηλων εμφανώς παρεμβάσεων στο έργο τους και προφανώς, αφόρητων άνωθεν πιέσεων, είναι ίσως το σημείο που «έφτασε ο κόμπος στο χτένι»…

Οι ενεργοί πολίτες τουλάχιστον,  βρίσκονται σ’ επαναστατική εγρήγορση. Το έδειξαν τα γεγονότα του περασμένου Σαββατοκύριακου, όταν Υπουργοί και στελέχη της Ν.Δ. ξαμολήθηκαν στην επαρχεία να κατευνάσουν τα πνεύματα, να διασκεδάσουν καταστάσεις.

– Η ήπια αντίδραση ήταν η αποχή από τις συγκεντρώσεις κομματικών οργανώσεων, που ξεπέρασε το 50% σε πολλές περιπτώσεις.

«Η εικόνα της συμμετοχής και ανταπόκρισης των στελεχών της κυβερνώσας παράταξης[…] ήταν, αν όχι απογοητευτική, τουλάχιστον προβλημάτισε ακόμη και τους πιο αισιόδοξους.

Η συμμετοχή δεν ξεπέρασε το 50%…»2

– Ισχυρότερη αντίδραση ήταν το …ξεφώνημα:

«… ορισμένοι πρωτοκλασάτοι Υπουργοί[…] τ’ άκουσαν κανονικά και μάλιστα σε έντονο ύφος […]. Στο μάτι του κυκλώνα βρέθηκαν οι Υπουργοί Επικρατείας, Θ. Ρουσόπουλος και Ανάπτυξης Χρ. Φώλιας…»2

Πιο άγρια αντίδραση ήταν αυτή που εκδηλώθηκε και δικαίως, κατά του πρώην Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Ευαγγ. Μπασιάκου, ο οποίος αναγκάστηκε ν’ αποχωρήσει από συγκέντρωση στον Ορχομενό. Κι ο Πρ. Παυλόπουλος που πήγε στην Λάρισα δεν έτυχε καλύτερης υποδοχής. Ο Νεοδημοκράτης συνδικαλιστής Αθ. Νασίκας του τα ‘ψαλε κανονικά. Την ίδια τύχη είχαν όλοι που τόλμησαν να διασκεδάσουν τα πράγματα ή να διασκεδάσουν με το λαό τους. Σκέψου να «έπαιζαν» σε ξένο γήπεδο…

Μα είναι τόσο χοντρόπετσοι, ώστε να μη καταλαβαίνουν τίποτα; Νομίζουν ότι μπορούν να κοροϊδεύουν συνέχεια το λαό; Τί περιμένουν, να τους μπουγελώσουν ή να τους πάρουν με τις λεμονόκουπες;

Όταν οι πράξεις των αρχόντων είναι αυτές που είναι, θέτουν σε δοκιμασία τον πολιτικό πολιτισμό μας, που  κατακτήθηκε με πολλούς κόπους, θυσίες και αίμα.

Ας μη θέτουν άλλο το λαό σε δοκιμασία. Έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι τις προϋποθέσεις για επαναστατικό αναβρασμό. Είναι οι ηθικοί αυτουργοί. Η αντίδραση ευτυχώς δεν θα είναι της «καραμπίνας». Θα είναι όμως πολύ χειρότερη. Θα είναι της λεμονόκουπας!

Αν αποτολμηθεί και πάλι το κουκούλωμα, αν μέσα στην αναμπουμπούλα των σκανδάλων, της άθλιας οικονομίας των ασθενεστέρων τάξεων, της ανασφάλειας... αν αποτολμηθεί κι ένα ακόμη εθνικό ξεπούλημα στους Σκοπιανούς ή στους Τούρκους, λέω «αν» γιατί δεν μπορώ να πιστέψω κάτι τέτοιο, ιδιαίτερα τώρα, θα είναι σαν να καπακώνεται το καζάνι που βράζει. Θα εκραγεί, και τότε, μακάρι(;) η επανάσταση να είναι της λεμονόκουπας.


–––––––––

1. Ο «Ηγεμόνας»: Εκδόσεις «ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΣ», Αθήνα 1969

2. Εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», Τρίτη 14/10/2008 σελ.1, 4 και 5.

 


Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 266 guests και κανένα μέλος