Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

Ένα χρόνο τουλάχιστον, ο Ελληνικός λαός τρομοκρατείται: «Θα πτωχεύσουμε», «δεν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις», «θα πέσουμε στον γκρεμό», είμαστε ήδη στο χείλος!
Σπουδαία δουλειά οι επικοινωνιολόγοι και οι ειδικοί της κοινωνικής ψυχολογίας και της διαχείρισης της ψυχολογίας των «όχλων»!

Άλλα golden boys κι αυτοί!
Στα πλαίσια αυτής της διαχείρισης ήρθε και η «διακαναλική» συνέντευξη του πρωθυπουργού, για ν’ αποτολμηθεί ο ωμός και ιταμός εκβιασμός: Εάν δεν ψηφιστεί δηλ. ο Σγουρός, πάμε για εκλογές και θ’ αγριέψουν οι «αγορές»! Ψηφείστε τους ΠΑΣΟΚους δηλαδή, ειδάλως κινδυνεύουν οι συντάξεις σας, οι μισθοί σας, η λειτουργία των νοσοκομείων, των σχολείων κι ό,τι άλλο μας πονάει. Βεβαίως, είσαι ελεύθερος (με τέτοιες ιταμές απειλές) να ψηφίσεις ότι θες. Προσέξτε να δείτε αν υπερβάλλω, τα ίδια τα λόγια του Παπανδρέου, αν σας έχει μείνει ίχνος αμφιβολίας περί του τρομοκρατικού εκβιαστικού πρωθυπουργικού διλήμματος.
Έμμεση έγκριση – αποδοχή των οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης – και του Μνημονίου επιδιώκει στις τοπικές εκλογές και για τούτο εκφοβίζει και εκβιάζει τους ψηφοφόρους και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ. Γιατί βλέπετε κι ο Μητρόπουλος και ο Δημαράς είναι ΠΑΣΟΚ. Ένα ΠΑΣΟΚ όμως αντι-μνημονιακό.
Είναι εύκολο επομένως στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και να ψηφίσουν «ΠΑΣΟΚ» (ένα άλλο ΠΑΣΟΚ) και την αντίθεσή τους προς τα οικονομικά μέτρα της Κυβέρνησης και το Μνημόνιο να εκφράσουν, καταψηφίζοντας τους επίσημα εκλεκτούς του κυβερνητικού κόμματος, δημάρχους και περιφερειάρχες και ιδιαίτερα τους τελευταίους.  
Για τους πιο τολμηρούς βεβαίως υπάρχει και η «Λαϊκή Συσπείρωση».
Και για του λόγου το αληθές, ιδού τα λόγια του Γ. Παπανδρέου, από την εισαγωγή του και τις απαντήσεις στους δημοσιογράφους.
Αυτό που διακυβεύεται στη χώρα μας, δεν είναι για τις δημοτικές ή τις περιφερειακές εκλογές-ποιος θα εκλεγεί- (Σ.Σ. ποιος νοιάζεται γι’ αυτό) αλλά αν θα δώσουμε το σήμα ότι θέλουμε να πάμε μπροστά, ή όχι.         
{...}
Και ήρθε «καπάκι» και η διευκρίνηση:
«Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ:  ...Δεν έχω πρόθεση να πάω σε εθνικές εκλογές. Αλλά αν βαρύνει η κατάσταση, σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα μιας κυβέρνησης να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές για τη χώρα, τότε βεβαίως θα πρέπει να υπάρξει η απόφαση του Ελληνικού λαού. (Σ.Σ.δηλ. Εθνικές εκλογές)».
Κρατάει όμως και την «πισινή» γιατί δεν πρόκειται να πάει σε εκλογές. Απλώς τις χρησιμοποιεί σαν φόβητρο, σαν μπαμπούλα! Γιατί; Να τι λέει:
«Θέλω όμως και εδώ να πω ότι το μήνυμα των εκλογών μπορεί να αξιολογηθεί με διάφορους τρόπους.
«Όμως όλα αυτά θα συναθροιστούν και θα αξιολογηθούν. Και θα αξιολογηθούν όχι μόνο από εμένα προσωπικά, αλλά και από τις πολιτικές δυνάμεις και, βεβαίως, και στο εξωτερικό. (Τι θα πει και η Τρόικα, βλέπεις.)
{...}
Ξέρετε πόσο οι αγορές αξιολογούν την κάθε κίνηση, την πορεία της χώρας. Υπάρχουν και πολλοί στις αγορές, που ποντάρουν στην ήττα της Ελλάδας. Είναι λεφτά τοποθετημένα - πολλά λεφτά, ίσως και δισεκατομμύρια - στα λεγόμενα «παράγωγα», που θέλουν να αποτύχει η Ελλάδα, που έχουν κάθε κίνητρο να αποτύχει η Ελλάδα, που θα αξιοποιήσουν κάθε τι, το οποίο θα ερμηνεύσουν όχι αυτοδιοικητικά, αλλά θα το ερμηνεύσουν αυτοί πολιτικά.
{...}
Αυτό είναι το δυσβάστακτο βάρος, το άχθος που μας φόρτωσε ο Παπανδρέου και που οδηγεί ευθέως στην υποδούλωση, για την οποία μας λέει με υπερηφάνεια ότι “…πετύχαμε έναν αξιόπιστο μηχανισμό στήριξης 110 δις ευρώ, το μεγαλύτερο πακέτο στήριξης ιστορικά και αιμοδοτήσαμε μια αμοραγούσα οικονομία”. Ποιό “μηχανισμό στήριξης”; Μηχανή, κομπίνα έστησαν για την εξασφάλιση της αποπληρωμής των τοκογλυφικών δανείων που λάμβαναν οι κυβερνήσεις μας επί 10ετίες από το Διεθνές χρηματοπιστωτικό τοκογλυφικό Κεφάλαιο, λαμβάνοντας νέο δάνειο 110 δις ευρώ, από τους ίδιους, μέσω της τρόικας και με επαχθέστερους όρους. Τα’ χα γράψει πριν δυόμιση – τρία χρόνια επί Αλογοσκούφη. (κοίτα άρθρο μου: “πρόσω ολοταχώς προς τον …Σόλωνα. Σεισάχθεια επιβάλεται. Αποτίναξη του άχθους του βάρους).
Το φαινόμενο δεν είναι σημερινό. Δεν είναι κομματικό. Είναι διακομματικό και διαχρονικό και ευθύνη δεν έχουν μόνο τα κόμματα που διαχειρίστηκαν την εξουσία. ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη. Έχουν όμως και τ’ άλλα ένθεν κι ένθεν, γιατί δεν έκαναν λάβαρο την ανάγκη μείωσης του χρέους. Δεν έκαναν αγώνα. Δεν ενημέρωσαν το λαό, στον οποίο οι Τράπεζες διαφήμιζαν διακοποδάνεια κι άλλα παρεμφερή προϊόντα, ποδηγετώντας τον στην κατανάλωση και στην απατηλή ευμάρεια. Αυτοί εκμαύλισαν και το λαό και κανένας δεν έλεγε ότι “ΔΕΝ ζεις με δανεικά”.
Μυαλό δεν βάλαμε όμως και συνεχίζουμε πανικόβλητοι να δανειζόμαστε, θριαμβολογώντας, μάλιστα.
Συμπεραίνοντας λοιπόν, μπροστά στις αυριανές αυτοδιοικητικές εκλογές:
- Εξαιρώντας τους μεγάλους δήμους, στην πρωτοβάθμια τοπική αυτοδιοίκηση έχουμε ν’ αντιμετωπίσουμε μια επιλογή που θα καθορίσει με μια φράση, την ποιότητα της ζωή μας σε τοπικό επίπεδο. Την καθαριότητα και τις υπηρεσίες εν γένει προς τον δημότη, αλλά και τις οικονομικές μας επιβαρύνσεις σε τοπικό επίπεδο. Προέχει η επιλογή ικανών και τιμίων.
- Σε περιφερειακό επίπεδο η επιλογή μας είναι καθαρώς δημοψηφισματική, αφού έτσι τη χαρακτήρισε πρωτίστως ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα άλλα κόμματα, βεβαίως.
Εγκρίνουμε ή όχι την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης και το Μνημόνιο υποδούλωσης. Αντιστεκόμαστε ή όχι στο ξεπούλημα της χώρας.
Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν έπρεπε να ληφθούν μέτρα για να συμμαζευτεί αυτό το “μπάχαλο” της δημόσιας διοίκησης, της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, αλλά και της σπατάλης και της ρεμούλας των εσόδων της χώρας.
Μέτρα ναι, αλλά όχι αυτά.
Έχουμε γράψει ποια είναι τα σωστά μέτρα, θα γράψουμε κι άλλα. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Τα δημοσιονομικά και τα οικονομικά, δεν είναι για τους οικονομολόγους του Λόντον Σκουλ οφ Εκονόμικς, ούτε του Χάρβαρντ και του Γέιλ. Τα οικονομικά της Σχολής του Σικάγο είναι για τα χρηματιστηριακά παιχνίδια κι “αρπαχτές”.
Χρήσιμα κι επωφελή μόνο για το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, ούτε καν για τον καπιταλισμό και πολύ περισσότερο για την οικονομία και την Κοινωνία.
Στις περιφερειακές λοιπόν εκλογές, με το δικό μας μερίδιο ευθύνης, υπερψηφίζουμε τους υποψηφίους που τάσσονται ξεκάθαρα κατά του μνημονίου και της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης, για να μη μας βρουν κι άλλα σκληρότερα αντιλαϊκά, αντιοικονομικά και αντεθνικά μέτρα.
Στείλτε ένα ισχυρό μήνυμα στην Κυβέρνηση και στα κέντρα σχεδιασμού αρπαγής του πλούτου και του ιδρώτα των εργαζομένων και όσων πραγατικά παράγουν.
Να τρανταχτούν και ν’ αλλάξει το σύστημα ακόμα και μέσα στα πλαίσια της αστικής οικονομίας. Γίνεται και επιβάλεται να γίνει. Και είναι στο χέρι του καθενός να γίνει. Στις 7 Νοέμβρη είναι μια πρώτη μεγάλη μάχη.
Ας τη δώσουμε χωρίς φόβους και χωρίς να υποκύπτουμε σε τζούφιους εκβιασμούς.
Και σαν γίνουν πρόωρες εθνικές εκλογές – που δεν θα γίνουν – τι θα γίνει δηλαδή; το είπε και ο Παπανδρέου:
“… αν βρεθούμε σ’ ένα αδιέξοδο – στις δημοκρατίες ως γνωστόν, δεν υπάρχουν αδιέξοδα – τότε βεβαίως ο Ελληνικός λαός θα πρέπει ν’ αποφασίσει – και πρόσθεσε τη δική του εκδοχή – αν θα πάμε μπροστά ή όχι”.

Το ερώτημα είναι, ποιό είναι το “μπροστά” και τι μας περιμένει εκεί!
Η δική μας εκδοχή είναι ότι με την πολιτική του Μνημονίου “πάμε μπροστά” ολοταχώς και “μπροστά” είναι ο γκρεμός.