Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

• δημοτικές εκλογές
• υποψήφιοι
• Λαός
• κριτήριο

Στις εκλογές δεν κρίνονται μόνον οι υποψήφιοι. Κρίνονται οι ψηφοφόροι

 του Κώστα Βενετσάνου

Στις εκλογές δεν κρίνονται μόνον οι υποψήφιοι. Κρίνονται οι ψηφοφόροι.

Κρίνεται ο ΛΑΟΣ.

Παράδοξη η παραπάνω άποψη.

Οι υποψήφιοι κρίνονται από το λαό. Ο Λαός από ποιόν κρίνεται;

Από τους λίγους ορθολογιστές, από τους επιγόνους, από την Ιστορία!

Οι εκλογές δεν είναι γιορτή, όπως αυτάρεσκα, παραπιστικά και …χαϊδευτικά λέγεται. Δεν είναι γιορτή· είναι ευθύνη!

Με ποια κριτήρια κρίνει ο λαός;

Δεν ψηφίζουμε την «ομάδα» μας, που όταν χάνει φταίει ο διαιτητής ή ο καιρός, ή δεν ξέρω εγώ, τι.

Δεν ψηφίζουμε τον ξάδελφό μας ή το φιλαράκι μας. Δεν ψηφίζουμε αυτόν που «μας είπαν» κάποιοι ή το κόμμα μας.

Δεν ψηφίζουμε αυτούς που μας έχουν κάνει κάποια εκδούλευση ή μας υποσχέθηκαν κάτι τέτοιο. Δεν ψηφίζουμε για να διοριστούμε ή να πάρουμε τις «δουλειές»!

Δεν ψηφίζουμε αυτούς που χρηματοδοτούνται ή ενισχύονται από κάποιους ισχυρούς, γιατί τούτοι ‘εδώ δεν το κάνουν χωρίς εμφανές ή άγνωστο αντάλλαγμα (Άλλο είναι η συνδρομή εκτίμησης στο πρόσωπο).

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ αφού έχουμε φροντίσει επαρκώς να πληροφορηθούμε για το ήθος, τις ικανότητες, την ανιδιοτέλεια των υποψηφίων, με βάση τις «εξετάσεις» που έχουνβ δώσει μέχρι σήμερα: Τα έργα τους, τους αγώνες τους, την αποτελεσματικότητά τους, τη δημοκρατική και κόσμια συμπεριφορά τους.

Κι ακόμα, οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν είναι κομματικές εκλογές. Δεν πρόκειται να κάνουμε Σοσιαλισμό ή καπιταλισμό οποιωνδήποτε αποχρώσεων.

Η ιδεολογία, βέβαια, παίζει ρόλο ως προς την αντιμετώπιση διαφόρων καταστάσεων, ναι.

Προέχει το κοινό καλό, το συμφέρον της κοινωνίας ή το ατομικό· «η πάρτη μας;»

Ψηφίζουμε αυτούς που είναι δοσίλογοι, που οφείλουν να δώσουν λόγο για την απραξία τους ή τις πράξεις τους ή την αβελτηρία τους μπροστά στις φωτιές και τις πλημμύρες, τ’ ακραία φυσικά φαινόμενα που ήρθαν ή που θα ’ρθουν κι αυτοί «ένυψαν τας χείρας των» ρίχνοντας τις ευθύνες ο ένας στον άλλον;

Ή στην «ατυχία» τους ή, «κι αλλού συμβαίνουν αυτά;»

Δεν έφταιγε ο Υπουργός Συγκοινωνιών για το τραγικό δυστύχημα – λάθος χαρακτηρισμός· έγκλημα από βαρύτατη αμέλεια είναι. - Και τον… επιβράβευσε ο «λαός» επανεκλέγοντάς τον.

Δεν φταίει ο Χαρδαλιάς, καθόλου ως Υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης κρίσεων το 2020 -21 όταν η χώρα μας παρά τα σκληρά μέτρα κατά του κοροναϊού, κατετάγη στις πλέον πληγείσες χώρες αναλογικά. Δεν ευθύνεται καθόλου για τον τρόπο αντιμετώπισης των πυρκαγιών του ’21 και φταίει ο Πατούλης για έναν χορό, που τον πέταξε έξω από την …χορευτική πίστα των περιφερειακών εκλογών για ν’ αντικατασταθεί από τον Χαρδαλιά;

Φυλάκιση για ρύπανση δασικής

περιοχής στο Υμηττό!

Μ’ όλα ταύτα και παρά την καταδίκη του δυο φορές από τα ελληνικά δικαστήρια, ως Δήμαρχος του Βύρωνα, εκλεκτός της Ν.Δ. βεβαίως, σε έναν χρόνο φυλάκιση και πρόστιμο 3.000 €, το 2015 και 6 μήνες το 2016, με αναστολή, για ρύπανση σε δασική περιοχή του Υμηττού, γιατί εναπόθετε απορρίμματα στο δάσος* - έχει την …τόλμη να ζητά την ψήφο μας, μεταξύ των άλλων για την προστασία του περιβάλλοντος στην Περιφέρεια!

Πιθανολογείται ότι ο λαός θα τον επιβραβεύσει κι αυτόν!

Το ίδιο ίσως για τον Περιφερειάρχη της Θεσσαλίας που πνίγηκε, όπως και το Δήμαρχο Βόλου, τον Μπέο, που κατάβρεξε διαμαρτυρόμενο πλημμυροπαθή και τις …«έβρεξε» γρονθοκοπώντας επίσης αγανακτισμένο πλημμυροπαθή!

Δεν γνωρίζω αν στο πρόγραμμά του αναφέρει τι για ανάπτυξη του πολιτισμού!

Μήπως δράττομαι αδίκως των ακραίων φυσικών φαινομένων;

Κανένας δεν είναι δίκαιο να κατηγορηθεί για κάτι αναπάντεχο, απρόβλεπτο. Αλλά όταν ένα φαινόμενο είναι επαναλαμβανόμενο τακτικά, όπως οι φωτιές, ή ατάκτως και προβλέψιμο πλέον όπως τα ακραία καιρικά φαινόμενα, τότε το δις και τρις και πολλάκις εξαμαρτείν καταμαρτυρεί χαρακτήρες ανίκανους ή και αδιάφορους κι ως εκ τούτου άφρονες και ακατάλληλους για τη δημόσια εξουσία και διοίκηση κι όχι μόνον αυτά αλλά είναι υπεύθυνοι… χωρίς ευθύνες!

Ευθύνη, δεν έχουν μόνοι οι ίδιοι ως ανόητοι, ανεύθυνοι κι ανίκανοι, αλλά και εκείνοι που τους διορίζουν και τους διευθύνουν και τους ελέγχουν(;) κι εκείνοι που τους εκλέγουν, αν πρόκειται για αιρετούς.

Διερωτώμαι στ’ αλήθεια πόσο ώριμο είναι το εκλογικό σώμα που ψηφίζει.

Η Ντόρα Μπακογιάννη – Μητσοτάκη, πάντως από του βήματος της Βουλής, όταν ήρθε προς επικύρωση το «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα» και ρωτήθηκε από τη Λιάνα Κανέλλη, γιατί δεν τίθεται σε δημοψήφισμα για έγκριση από τον ελληνικό λαό, όπως σε άλλα κράτη (Γαλλία, Ολλανδία κ.ά.) αποφάνθηκε πως «ο ελληνικός λαός δεν είναι ώριμος».

Εάν όντως τα πράγματα είναι έτσι, όπως πιστεύουν, διερωτώμαι πως είναι ώριμος για να εκλέγει Δημάρχους και Περιφερειάρχες;

Πώς είναι ώριμος όταν ψηφίζει αυτούς που μας κυβερνάνε και διαφεντεύουν τις τύχες της πατρίδας μας, τις τύχες και τη ζωή των «ανώριμων» πολιτών;

Εκεί τους βολεύει, για να λέμε πως έχουμε Δημοκρατία και να νομιμοποιούμε τις πράξεις τους;

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι η ποιότητα ζωής της Κοινότητας. Είναι άσκηση δημοκρατίας. Είναι οι φωτιές και οι πλημμύρες, είναι το πράσινο και οι ελεύθερες παραλίες. Είναι όσα ΟΛΟΙ υφιστάμεθα.

Κλείνω και επαναλαμβάνω, ως »ανώριμος» πολίτης, πως οι εκλογές ΔΕΝ είναι γιορτή - άλλο που για ορισμένους είναι για τα πανηγύρια! Οι εκλογές είναι η μέγιστη δημοκρατική ευθύνη!

Εκεί, πίσω από το παραβάν είμαστε μόνοι μας με τη συνείδησή μας:

Ας αποφασίσουμε ώριμα και υπεύθυνα.

―――――――

* πηγή: vikipedia