Οι χειρότεροι φόβοι της Ντόρας Μπακογιάννη και του επιτελείου της επαληθεύτηκαν με την υπεράνω κάθε πρόβλεψης προσέλευση των “απλών” ψηφοφόρων του κόμματος στις κάλπες. Ούτε η εξώφθαλμη ανοργανωσιά της κεντρικής εφορευτικής επιτροπής, ούτε η τρίωρη εξαφάνιση  του on-line συστήματος, ούτε η πολύωρη ορθοστασία και αναμονή στην ουρά, στάθηκαν ικανές να αποθαρρύνουν την βάση του κόμματος της Ν.Δ.-ψηφοφόρους και μέλη-που έστειλε το δικό της ηχηρό μήνυμα με την εντυπωσιακή προσέλευσή της. Μήνυμα που θα μπορούσε να συνοψιστεί στην επισήμανση ότι οι Έλληνες πολίτες-αδιαφόρως κομματικής επιλογής-δεν ανέχονται πλέον την αλαζονεία, την έπαρση και τον αυταρχισμό των κομματικών ηγεσιών και μηχανισμών, που τους θεωρούν και συχνά τους αποκαλούν «απλούς πολίτες», οι «πολυσύνθετοι» υπερεγκέφαλοι και δημιουργοί της εθνικής, κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής μας αποσύνθεσης.

Αυτός, λοιπόν, ο «απλός» πολίτης, ο «κοσμάκης», ο «λαουτζίκος», η «βάση» κλπ. ... κλπ., έστειλε στις κορυφές του πολιτικού μας Ολύμπου-περί γηλόφου πρόκειται, αλλά τελοσπάντων-το μήνυμα και την υπενθύμιση ότι, έστω και αυτό το στα μέτρα τους Σύνταγμα, ορίζει σαφώς πως όλες οι εξουσίες εκπορεύονται από τον λαό και οφείλουν να υπηρετούν τον λαό. Κι όχι να τον εκμεταλλεύονται και να τον προσβάλλουν, αγρίως και ανερυθρίαστα, οι εγωπαθείς εξυπνάκηδες της εκάστοτε στην εξουσία κομματικής νομενκλατούρας, προς όφελος ημεδαπών και αλλοδαπών μεγαλο-κονομησάριων, αλλά και εξω-ελλαδικών κέντρων αποφάσεων.

Η τελική, εντυπωσιακή επικράτηση του Αντώνη Σαμαρά έναντι της Ντόρας Μπακογιάννη θα φάνταζε ως ανέκδοτο πριν από ενάμισυ μήνα όταν όλες οι δημοσκοπήσεις κατέγραφαν έναν εκλογικό περίπατο και άνετο θρίαμβο της πρώην υπουργού Εξωτερικών. Ο σημερινός πρόεδρος της Ν.Δ. είχε να αντιπαραθέσει ελάχιστους, ένθερμους  υποστηρικτές του στην κοινοβουλευτική ομάδα, έναντι του κοινοβουλευτικού λόχου της Ντόρας Μπακογιάννη και του πανίσχυρου μηχανισμού της σε όλα τα επίπεδα της κομματικής οργάνωσης. Είχε όμως και μιά μαγική λέξη στο οπλοστάσιό του. Την ελπίδα. Κι επειδή, όπως λέμε η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, ο «απλός» κόσμος της Ν.Δ. την ανέσυρε μισοπεθαμένη, τη συνέφερε και την σήκωσε στους ώμους του.

Το αποτέλεσμα, όμως, δεν οφείλεται μόνο στο ότι ο Α. Σαμαράς κατάφερε να πείσει όσους τον ψήφισαν για την θέληση και καταλληλότητά του να ανατρέψει τις αποκρουστικές αντιλήψεις και πρακτικές που βιώσαμε τα τελευταία πεντέμισυ χρόνια. Οφείλεται εξίσου-αν όχι περισσότερο-και στο ότι η Ντόρα Μπακογιάννη είναι σαρξ εκ της σαρκός και κορυφαίος εκφραστής του διεφθαρμένου κομματικού κατεστημένου που εξόργισε όχι μόνο τους ψηφοφόρους της Ν.Δ., αλλά την πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών. Η αλαζονική και απροκάλυπτη εμμονή της, ως υπουργόύ Εξωτερικών, σε θέσεις, πράξεις και παραλείψεις που υπέσκαπταν φανερά τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα και δίκαια, αλλά και οι επακόλουθες, συνεχείς εθνικές ταπεινώσεις που δέχονταν οι Έλληνες-μεταξύ αυτών και οι ψηφοφόροι της Ν.Δ.-λειτούργησαν αποφασιστικά υπέρ του Αντώνη Σαμαρά, που πάντοτε πρόβαλλε την απερίφραστη αντίθεσή του στην απεμπόληση των εθνικών μας δικαίων. Σε ποδοσφαιρική διάλεκτο μπορούμε να πούμε ότι η Ντόρα Μπακογιάννη μπήκε στο γήπεδο με αυτογκόλ από τα αποδυτήρια.

Ενδεικτικό είναι ότι η υποψηφιότητά της υπέστη δεινή ήττα σε όλη την Μακεδονία και Θράκη, εκτός της κατά πλειονότητα ελεγχόμενης από το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής, μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτ. Θράκης, που ψήφισε μονοκούκι υπέρ της. Σε πολλά δε εκλογικά τμήματα της Μακεδονίας ήταν τρίτη σε ψήφους. Αυτό συνιστά σαφές μήνυμα και προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τον Γ. Παπανδρέου για την θέση του υπέρ μιάς σύνθετης ονομασίας των Σκοπίων που θα περιέχει τη λέξη Μακεδονία. Εάν δε, νομίζει ότι οι ψηφοφόροι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. συντάσσονται μαζί του σε αυτή την εθνικά καταστροφική θέση, ας προκηρύξει δημοψήφισμα.

Η ανάγνωση όμως του πολλαπλού μηνύματος από το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών της Ν.Δ. και οι παράπλευρες επιδράσεις του εμπεριέχουν έναν άλλο πολύ ενοχλητικότερο πονοκέφαλο για το ΠΑ.ΣΟ.Κ: Οι πολίτες-κι όχι απλώς οι ψηφοφόροι της Ν.Δ.-αρχίζουν να αντιδρούν στην συνεχή περιφρόνηση και υποβάθμισή τους από τις κομματικές ηγεσίες. Αρνούνται την συνεχή φαλκίδευση και τον περιορισμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων τους και της δυνατότητάς τους να ακουστεί και να καταστεί σεβαστή η γνώμη τους σε ύψιστης σημασίας για το παρόν και το μέλλον τους ζητήματα.

Στο όνομα ενός ολιγαρχικής νοοτροπίας ψευτο-εκσυγχρονισμού, αντιδημοκρατικά μέχρι μυελού οστέων νομοσχέδια-όπως ο «Καποδίστριας 2» με τους κομματικούς εγκαθέτους σε ρόλο υπερ-τοπικών υπερ-δημάρχων και ο νέος εκλογικός νόμος με τους αρχηγικής επιλογής, κλωνοποιημένους βουλευτές «λίστας»-χρησιμοποιούνται από την καθεστωτική, συντεχνιακή αδελφότητα Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να αφαιρέσουν από τους πολίτες και τις ελάχιστες δυνατότητες συμμετοχής τους στις αποφάσεις που λαμβάνονται εξ’ ονόματός τους, αλλ’ όλο και πιό συχνά ...εν απουσία τους. Εάν η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιμείνει να μας μαντρώσει σε μιά «δημοκρατία» Οργουελικής εμπνεύσεως, που θα θυμίζει σύγχρονη αγελαδοτροφική μονάδα υπερεντατικής εκμετάλλευσης, θα έρθει μοιραία και η σειρά της να πάρει το μήνυμα που έστειλαν στ’ αψηλά του κόμματός τους οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. Ο ελληνικός λαός βαρέθηκε να παίζει τον ρόλο του Χατζηαβάτη και αποφάσισε να σηκώσει τη ζημιάρα γκλίτσα του Μπαρμπαγιώργου σε αυτούς που τον αντιμετωπίζουν ως βόδι καματερό.

Ας διαβάσει λοιπόν σωστά η ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το μήνυμα από τις εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ. κι ας αποφασίσει τι από τα ακόλουθα δύο ισχύει: «Πρώτα ο πολίτης», ή «Μέτερνιχ 2», «βουλευτές λίστας», μονοεδρικές-φέουδα της δικομματικής παρέας και άλλα τέτοια «εκσυγχρονιστικά» φέσια. Δυό καρπούζια δεν χωράνε στην ίδια μασχάλη.