• Δήμος 3Β
• δημοτικές εκλογές
• Θεόδωρος Γεωργίου
• Δήμος ΒΒΒ

 γράφει ο: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ*

Βρισκόμαστε λίγες μόλις μέρες πριν τη διεξαγωγή των τοπικών και των περιφερειακών εκλογών (26 Μαΐου 2019) στην ελληνική πολιτική κοινωνία. Εξ αρχής θα πρέπει να διευκρινισθεί, ότι η ταυτόχρονη διεξαγωγή δημοτικών και περιφερειακών εκλογών με τις αντίστοιχες ευρωεκλογές θεσμοθετήθηκε από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο της πολιτικής προοπτικής για μία "ισχυρή Ευρώπη" ή για "περισσότερη Ευρώπη", όπως έχουμε συνηθίσει με τους όρους αυτούς να εκφράζουμε το αίτημα για τη σταδιακή ομοσπονδιοποίηση της Ευρώπης.

Στη σύντομη αυτή παρέμβασή μου, δεν θα αναφερθώ στο ζήτημα: πώς και γιατί η διεξαγωγή τοπικών περιφερειακών εκλογών και Ευρωεκλογών την ίδια ημέρα για όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει μετατραπεί σε μία τυπική διαδικασία, ενώ ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να διαμορφωθούν οι πραγματολογικές συνθήκες, στις οποίες οι εκλέκτορες (οι ψηφοφόροι) κατά την προσέλευση στις κάλπες να μπορούν να αποφασίζουν ως δημότες (σε τοπικό επίπεδο) και ως ευρωπαίοι πολίτες (σε πανευρωπαϊκό επίπεδο) για τα ίδια μείζονα πολιτικά θέματα όπως π.χ. είναι η οικονομική ανάπτυξη, η κλιματική αλλαγή, η κοινωνική πολιτική κ.α. Στόχος μου είναι να διερευνήσω, μαζί με τους αναγνώστες, το μείζον πολιτικό ζήτημα, το οποίο μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: ποιες είναι οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις για να συγκροτηθεί μία τοπική κοινωνία (π.χ. η κοινωνία των 3Β, όπως ορίζεται σε διοικητικό πλαίσιο) ως "κοινωνία των πολιτών".

Ας τονισθεί, εξαρχής, ότι δεν σκοπεύω να κάνω θεωρητικό-φιλοσοφική ανάλυση κατά το πρότυπο έκθεσης ιδεολογικών προκειμένων ή και δογματικών αρχών. Ενώ όλοι παραδεχόμαστε, ότι κατά τις επικείμενες δημοτικές εκλογές, στη διοικητική περιοχή των 3Β δεν θα επικυρωθεί μία κάποια τυπική πολιτική αλλαγή (δηλαδή δεν θα επικρατήσει η μία δημοτική παράταξη εις βάρος της άλλης), αλλά θα θεσμοθετηθούν τα μοντέλα διακυβέρνησης και ανάπτυξης των επόμενων δεκαετιών, ελάχιστοι έχουν το πολιτικό σθένος να ισχυρίζονται, ότι όλα εξαρτώνται από τη βούληση του εκλεκτορικού σώματος.

Υποστηρίζω λοιπόν, ότι στον Δήμο των 3Β κατά τα επόμενα χρόνια, θα έχουμε να κάνουμε όχι με μία τυπική άσκηση της τοπικής διακυβέρνησης, αλλά με την "θέσμιση" (κατά τον Καστοριάδη) μοντέλων, τα οποία αναφέρονται σε δύο πεδία: στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και την πολιτική διακυβέρνηση της περιοχής.

Το ζήτημα το ίδιο είναι και σύνθετο και πολύπλοκο και κατά την αναλυτική έκθεσή του μπορεί να συνοψισθεί στην εξής πρόταση: στο βαθμό που μία κοινωνία αυτοπροσδιορίζεται ως δημοκρατική (δηλαδή επιλέγει τη δημοκρατία ως διαδικασία λήψης των πολιτικών αποφάσεων) τότε το μοντέλο της οικονομικής ανάπτυξης για την ίδια και τα μέλη της δεν μπορεί να το επεξεργάζονται μηχανισμοί και δομές εκτός του δημοκρατικού πλαισίου.

Με άλλα λόγια ο πολιτικός αυτοπροσδιορισμός της τοπικής κοινωνίας των 3Β ως δημοκρατικής μορφής ζωής, εξαρτάται από τους ίδιους τους δημότες (τους εκλέκτορες, τους ψηφοφόρους). Αυτό σημαίνει, ότι ο πληθυσμός που κατοικεί στην περιοχή των 3Β μόνον εάν και εφ' όσον αυτοσυγκροτηθεί ως "κοινωνία των πολιτών", μπορεί να αποτρέψει φαινόμενα απολυταρχικής διακυβέρνησης στο Δήμο και φαινόμενα ανεξέλεγκτης οικονομικής ανάπτυξης στην περιοχή μας.

Τι σημαίνει όμως "κοινωνία των πολιτών"; Με το ερώτημα αυτό καλούμαστε όλοι μας να απαντήσουμε στο ζήτημα της ιδιαιτερότητας του τόπου μας. Τα πραγματολογικά δεδομένα είναι τα εξής: πρώτον, η περιοχή μας, ο τόπος μας, ως αδιαμεσολάβητη σχέση ανθρώπου και φύσης κατά την μεταπολεμική περίοδο (1945-2010) εντάχθηκε στο γνωστό αναπτυξιακό σχέδιο και σήμερα εκπονούνται μελέτες και σχέδια για την ένταξη σε ένα άλλο νέο αναπτυξιακό πρόγραμμα. Δεύτερον, η δημοτική διακυβέρνηση δεν δείχνει να ακούει τον δημότη, τον εκλέκτορα, την υπό διαμόρφωση "κοινωνία των πολιτών", αλλά εξαρτάται από "εξω-θεσμικούς παράγοντες".

"Κοινωνία των πολιτών" σημαίνει, ότι επιμέρους πληθυσμιακές κοινωνικές ομάδες λειτουργούν με άξονα έναν κοινό παρανομαστή σε σχέση με την κοινωνική συνύπαρξή τους και την πολιτική προοπτική τους. Αυτή ακριβώς η διάσταση απουσιάζει από την τοπική κοινωνία των 3Β. Οι εξηγήσεις και οι ερμηνείες γι' αυτό το ζήτημα περιττεύουν αλλά έχουν να κάνουν με τη συσσώρευση του πληθυσμού σ' αυτή την περιοχή.

Ως συμπέρασμα των αναλύσεών μας μπορούν να διατυπωθούν οι εξής δύο προτάσεις: Πρώτον, στο βαθμό που η τοπική κοινωνία των 3Β δεν συγκροτείται ως "κοινωνία των πολιτών", το ζήτημα για το οποίο μιλάμε δηλαδή των μοντέλων διακυβέρνησης και ανάπτυξης, ανατίθεται προς διαχείριση σε άλλες δομές και άλλους μηχανισμούς. Και δεύτερον, η νέα δημοτική αρχή, η οποία θα προέλθει από τις εκλογικές διαδικασίες της 26^ης Μαΐου, αντιμετωπίζει τον τόπο μας ως ζήτημα δεύτερης κατηγορίας, επειδή το πολιτικό ενδιαφέρον της (Interesse) είναι πρωτίστως η "Riviera" ως πρότυπο καθολικής οικονομικής ανάπτυξης.