Ειδήσεις

• περιβάλλον
• ΣΑΑΚ
• Κοινόχρηστοι χώροι
• Δήμος Βάρης, Βούλας, Βουλιαγμένης
• ρυμοτομικό
• Δήμος ΒΒΒ

H έκταση αυτή, όπως και τα όμορα που οικοδομήθηκαν, αλλά και το βουνο (δάσος) της Βούλας, ήταν δημόσιες εκτάσεις που ανήκαν στο Υπουργείο Γεωργίας, τότε (δεκαετία 1920). Το βουνό ήταν πευκόφυτο, πυκνό δάσος και τα πιο πεδινά με χαμηλή βλάστηση.

Ολα αυτά παραχωρήθηκαν ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ πλην της οικιστικής περιοχής και κάποιας καλλιεργήσιμης έκτασης, σε 40 οικογένειες απο τη Μικρά Ασία, μετά τον ξεριζωμό τους, οι οποίοι σύστησαν τον ΣΑΑΚ “(Συνεταιρισμό Αποκαταστάσεως Ακτημόνων Καλλιεργητών), Αγ. Νικολάου Βάρης” με το από 28.7.1927 καταστατικό, το οποίο έχει εγκριθεί από τη Διεύθυνση Εποικισμού του Υπουργείου Γεωργίας. Τα μεν πεδινά παραχωρήθηκαν για καλλιέργεια και κτηνοβοσκή τα δε ορεινά για ρητινοσυλλογή. Μόνο το σημερινο κέντρο της Βούλας (εμπορική ζώνη), η συνοικία “Πολιτεία” τους δόθηκε, όπως προείπαμε τον οικισμό.

Εκτοτε και όταν άρχισε να μεγαλώνει η Βούλα άνοιξε η όρεξη του ΣΑΑΚ να τα κάνει δικά του. Ιδιοκτησία του. Ετσι πλησίασε πολιτικούς και πληρώνοντας κι ένα αστρονομικό ποσό, για την εποχή, σε 5 μεγαλοδικηγόρους, “μερίμνησαν” ώστε να ψηφιστεί νόμος στη Βουλή να μπορει ο ΣΑΑΚ να πουλάει. Και ...μερίμνησαν (το 1952) όπου και ψηφίστηκε νόμος για να μπορούν να πουλάνε με συνέταιρο το Υπουργείο Γεωργίας κατά 50%. Για να ξεπεράσουν και την πλέον ισχνή, εκείνη την εποχή, αντίδραση, βρήκαν τη φόρμουλα να επιτρέπεται η πώληση σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς Δωδεκανησίων, μιας και μόλις προ τεσσάρων ετών είχαν ενωθεί τα Δωδεκάνησα με την Ελλάδα. Έτσι προέκυψαν τα «Καλύμνικα» ή η Νέα Κάλυμνος, εξού και η οδός Καλύμνου. Κόστος αγοράς; 4-5 βασικοί μισθοί, αρχικά, το στρέμμα. Μέσα σε 10-12 χρόνια δεκαπλασιάστηκε η αξία τους. Η αξία που μοιραζόταν με το Υπουργείο, ας μη την συζητήσουμε γιατί ...πονάει, αφού επιτρέπει κάθε εικασία.

Έτσι οι μέτοχοι του ΣΑΑΚ πούλησαν σε συνεταιρισμούς δωδεκανησίων (Συνεταιρισμός «Νέα Κάλυμνος») τη μεγάλη έκταση που περιλαμβάνει και τα 77 στρέμματα.

Το 1954 (2 χρόνια αργότερα) “χάριν της ισότητας των πολιτών”!! ψηφίστηκε νέος νόμος που επέτρεπε να πουλάει σε κάθε οικοδομικό συνεταιρισμό. Ετσι πουλήθηκαν όλες οι εκτάσεις μαζί με τ ο δάσος σε διαφορους Συνεταιρισμούς όπως των δικηγόρων και έχουμε περιοχή “Δικηγορικών” ή το Συνεταιρισμό “Θυμάτων πολέμου 1940-41 και κομμουνιστοσυμμοριτοπολέμου” (σημερινό Πανόραμα).

Ετσι οι “Ακτήμονες” έγιναν μεγαλοκτηματίες!

Το 1964 (3 Ιουνίου) ο Συνεταιρισμός «Νέα Κάλυμνος» κατέθεσε αίτηση ένταξης της περιοχής στο σχέδιο πόλης.

Το Δεκέμβριο του 1965, η περιοχή εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης και πωλήθηκε ολοκληρη σε τέσσερις ιδιώτες. Από αυτούς την αγόρασε μετέπειτα, το 1977, ο Γ. Κόνιαρης.

Το 1988 απεβίωσε ο Γ. Κόνιαρης και την περιοχή την κληροδότησε στο «Iδρυμα Μπενάκη» και όχι στο Δήμο Βούλας, ώστε να ωφεληθούν και οι πελάτες του, που είχαν αγοράσει απ’ αυτόν τα οικόπεδά τους. Περιττό να πούμε ότι δεν άφησαν ούτε σπιθαμή κοινόχρηστων χώρων (πλατείες, πράσινα, αθλητικές εγκαταστάσεις, σχολεία κ.λπ) όπως θα έπρεπε. Κι αυτές οι αθλητικές εγκαταστάσεις που διαθέτει σήμερα η Βούλα προέρχονται από την παλιά Βούλα, χαρακτηρισμένα μάλιστα πράσινα, που ήταν ενιαία μέχρι τη θάλασσα. (Ετσι η παλια Βούλα ονομάστηκε τότε “Κάτω Βούλα”, ενώ η νέα που εποικίστηκε από τους Μικρασιάτες, ονομάστηκε “Ανω Βούλα”.

Όσοι «έφαγαν» απ’ αυτό το χώμα καθ’ οιονδήποτε τρόπο, δεν άφησαν ούτε ψίχουλα σ’ αυτόν τον τόπο. Και εν πολλοίς είναι αυτοί που διοίκησαν και διοικούν μέχρι σήμερα το Δήμο. Αλλά όπως πάντα, στο παιχνίδι δεν μπαίνει όλη η “μπάνγκα”, δεν έφαγαν όλα τα μέλη του ΣΑΑΚ. Κάποιοι πέθαναν στην ψάθα. Θα πρέπει να πούμε - για να ’μαστε δίκαιοι - ότι οι πρώτοι πρόσφυγες πρόσθεσαν στους μεριδιούχους το 1ο Δημοτικό Σχολείο και το γιατρό του οικισμού.

Τεράστια ευθύνη βεβαίως έχουν κι όλοι αυτοι οι δημοσιοι μεγαλοϋπάλληλοι (ελεγκτές, δασάρχες, και...) που πλούτισαν σε βάρος του πολίτη.

Σήμερα το “πευκοβρυθές προάστιο Βούλας” κατά την εγκυκλοπαίδεια “Πυρσός” με τους μηδέν βαθμούς υγρασίας εγινε μία πόλη πνιγμένη στο τσιμέντο και στην υγρασία.

Ας δούμε τι είχε πει ο δημοτικός σύμβουλος της μείζονος αντιπολίτευσης, Δημήτρης Κιούκης για τον ΣΑΑΚ: «...Εγώ τον Συνεταιρισμό Ακτημόνων Καλλιεργητών, τον θέτω στην ίδια πλευρά με τη ΜΕΕΚΒ (εταιρία που διεκδικεί το παραλιακό μέτωπο), Είναι αντίπαλοι του Δήμου γιατί διεκδικούν κοινόχρηστους χώρους. Δεν είναι τυχαίο που η πόλη δεν έχει κοινόχρηστους χώρους, ούτε σχολεία ούτε πλατείες.

Στα Πηγαδάκια που μπήκε το σχέδιο πόλης πρόσφατα σχετικά από τον ΣΑΑΚ δεν προβλέφθηκε καμμία πλατεία.

[...] Και επειδή σας εκτιμάω κε δήμαρχε, θα σας συμβούλευα κι εσάς και τους δημοτικούς συμβούλους που έχουν έννομο συμφέρον στο ΣΑΑΚ να είστε ιδιαίτερα προσεκτικός, γιατί αν αυτό το κράτος αποφασίσει να γίνει κράτος, πιθανόν να βρεθούν αντιμέτωποι και με ποινικές ευθύνες.

[...] Aν ήμασταν σοβαρή χώρα αυτός ο συνεταιρισμός θα έπρεπε να είχε διαλυθεί διότι έχει εκπέσει του σκοπού του, όπως έχουν διαλυθεί και όλοι οι προσφυγικοί συνεταιρισμοίσ’ όλη τη χώρα», Δημοτικό Συμβούλιο 2/11/15 (αρχείο Εβδόμη, αρ.φ.907/7.11.15)