Εκείνο  που  επιδιώκει δια παντός ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι η εξουσία, η ισχύς

Κώστας Βενετσάνος

Πολύ συζήτηση εσχάτως για νέο εκλογικό νόμο! Γιατί;

Διότι πρέπει να τον φέρομε «στα μέτρα μας», γράφοντας «στα παλαιότερα των υποδημάτων μας» τη λαϊκή βούληση, εκβιάζοντας και νοθεύοντας έτσι τις επιλογές τού, κατά το σύνταγμα, «κυρίαρχου» λαού.

Αυτό, σύμφωνα με τις αρχές της δυτικής και ευρωπαϊκής Democracy, λέγεται αυτό Δημοκρατία!

Βέβαια, «το εκλογικό σώμα μπορεί να ψηφίσει ό,τι θέλει (πάλι καλά, που δεν μας δίνουν το ψηφοδέλτιο στο χέρι), αλλά νομίζω ότι αυτό που “θέλει” πρέπει να έχει παρανομαστή, ισχυρή και σταθερή κυβέρνηση...». Και ο νοών νοήτω· δηλαδή κυβέρνηση Μητσοτάκη!

Αυτά τα είπε ο τρίτος πολιτειακός παράγοντας, ο Πρόεδρος της Βουλής Κ. Τασούλας, διευκρινίζοντας ότι: «Αυτό που έχει σημασία να καταλάβουμε είναι ότι το αποτέλεσμα των προσεχών εκλογών απαιτεί, να βγει μια κυβέρνηση που θα παίρνει γρήγορες και σωστές αποφάσεις.

Κι αυτό δεν μπορεί να γίνεται με όρους ...γενικής συνέλευσης πολυκατοικίας. Πρέπει να γίνεται με όρους ταχύτητας και αποφασιστικότητας».1

Καταλάβατε; Αυτά τα λέει ο Πρόεδρος της Βουλής, ή ο πρόεδρος της συνέλευσης πολυκατοικίας, κατά τα λεγόμενά του!

Όταν λέει ο Πρόεδρος της Βουλής των αντιπροσώπων του εκλογικού σώματος ότι στις προσεχείς εκλογές «απαιτείται να βγει μια κυβέρνηση που θα παίρνει γρήγορες και σωστές αποφάσεις» και θα ενεργεί «με αποφασιστικότητα», αυτό εκτός της αντιφατικότητας που εμπεριέχει («σωστές και γρήγορες») καταδεικνύει τις αντιλήψεις και τις προθέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη περί του σκοπούμενου ελέγχου, τρομοκράτησης, επηρεασμού, χειραγώγησης της κοινής γνώμης και «μαγειρέματος» και νόθευσης του εκλογικού αποτελέσματος. Και βέβαια, προοιωνίζει τα προδιαγεγραμμένα εγκληματικά λάθη μιας «αποφασιστικής» - αυταρχικής διακυβέρνησης.

Εκείνο όμως που ενδιαφέρει και επιδιώκει δια παντός να διατηρήσει ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι η εξουσία – η ισχύς (power), σύμφωνα με τον Dr Orlando του Χάρβαρντ, όπου σπούδασε ο Κυρ. Μητσοτάκης2.

Η πολιτική ασθένεια του «στρειδισμού»* είναι επικίνδυνη κυρίως για τους λαούς και λιγότερο για το... «στρείδι».

Τα υπεύθυνα και οργανωμένα κράτη έχουν συνέχεια και συνέπεια σε προαποφασισμένους σχεδιασμούς γενικής αποδοχής, ιδίως στα εξωτερικά θέματα, ασχέτως με το ποιος βρίσκεται στην κυβέρνηση τη συγκεκριμένη στιγμή.

Αυτές είναι οι λεγόμενες «κόκκινες γραμμές». Το Υπουργείο Εξωτερικών και το Υπουργείο Άμυνας ιδιαίτερα, πρέπει να λειτουργούν άψογα, ακόμα κι αν υπάρχει ακυβερνησία. Το φαινόμενο «Ίμια» είναι απαράδεκτο να επαναληφθεί.

Το κυβερνητικό Συμβούλιο εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1986, μετονομάστηκε σε κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Άμυνας, το 2019 από τον Κυρ. Μητσοτάκη.

Στη σύνθεσή του δεν περιλαμβάνει τουλάχιστον τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ή τον πρώην Πρωθυπουργό και τον πρ. Υπουργό Εξωτερικών – πως λοιπόν – αποφασίζει «εθνικά» - ενώ προεδρεύει, ορθώς, ο εκάστοτε κομματικός πρωθυπουργός.

Το ΚΥΣΕΑ έπρεπε να ονομάζεται και να είναι «εθνικό» (όχι «κυβερνητικό) Συμβούλιο εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας και γι’ αυτό θα έπρεπε να πλαισιώνεται και από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και τον πρώην Πρωθυπουργό, και τους αντίστοιχους πρώην Υπουργούς. Να συμπεριλαμβάνει δε και αξιόπιστους καθηγητές Γεωπολιτικής και Γεωστρατηγικής.

Το ΕΣΕΠΑ, ή όπως αλλιώς θα ονομάζεται, ΔΕΝ θ’ αποφασίζει την ώρα που ξεσπά μια κρίση, αλλά πολύ πριν, ώστε οι προειλημμένες αποφάσεις του θα εκτελούνται άμεσα με την έγκριση του επικεφαλής πολιτικού προσώπου. Ετσι λοιπόν κύριε Πρόεδρε, ΔΕΝ απαιτείται μια κυβέρνηση «σταθερή» (δηλαδή μονοκομματική) και «αποφασιστική» (δηλαδή αυταρχική), που να παίρνει «γρήγορες αποφάσεις», γιατί το πιθανότερο είναι πως θα είναι λανθασμένες κι έχουμε πάρει πολλές τέτοιες στην ιστορία μας, είτε από σκοπιμότητα, εξαρτήσεις και εκβιασμούς, είτε από λάθος εκτίμηση του «ενός ανδρός».

Οι δε σχεδιασμοί και οι αποφάσεις επ’ αυτών των θεμάτων παίρνονται με γνώση της ιστορίας και των απαραίτητων δεδομένων (συσχετισμού δυνάμεων, συμμαχιών [τριγωνικών] απώτερων και γενικότερων σκοπιμοτήτων με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και κυρίως με «σκακιστική σκέψη».

Τί εννοώ με το τελευταίο, για τους γνωρίζοντες το σχετικό παιχνίδι, είναι περιττό να το αναλύσω. Για τους μή γνωρίζοντες, είναι η πρόβλεψη των πιθανών κινήσεων του αντιπάλου και οι ενδεδειγμένες αντίστοιχες δικές μας.

Και μια παρατήρηση επί του άστοχου και υποτιμητικού συσχετισμού των δημοκρατικά ειλημμένων κοινών αποφάσεων, «με τους όρους Γενικής Συνέλευσης Πολυκατοικίας».

Δυστυχώς ο παραλληλισμός είναι εύστοχος!

Στις πολυκατοικίες οι ψήφοι μετράνε με τα χιλιοστά ιδιοκτησίας· στη Βουλή με τον αριθμό των βουλευτών εκάστου κόμματος που ΔΕΝ αντιστοιχεί στα «χιλιοστά» των ψήφων του εκλογικού σώματος.

Εδώ βρίσκεται ακόμη μια υποκλοπή που επιτυγχάνεται «νομίμως» με τα μαγειρέματα της δοσολογίας και λοιπών τοπικών συνταγών και «σμιλεύσεων», καθορισμός περιφερειών και αριθμού βουλευτών, ποσοστών εισαγωγής στην κατανομή των εδρών (3%), «ενισχυμένη», «στενο-ευρία» κι ότι άλλο σκαρφιστούν οι ...μετρ!

Να την χαιρόμαστε...

――――――

1. Κ. Τασούλας (Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων). Στο βραδινό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ, Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου τ.έ., σ’ ερώτηση του δημοσιογράφου Γ. Κουβαρά.

2. ΕΒΔΟΜΗ, φ. 1246, 3/9/22, άρθρο Κ.Β.

*«στρειδισμός»: προσκόλληση, βεντούζωμα, όπως το στρείδι.

 

 

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 177 guests και κανένα μέλος