Φεστιβάλ Επιδαύρου

Έλληνες και ξένοι δημιουργοί δίνουν και φέτος το παρόν στην ορχήστρα της Επιδαύρου με σκηνοθεσίες αρχαίου δράματος: Δημήτρης Λιγνάδης και Ρούλα Πατεράκη (Εθνικό Θέατρο), Σπύρος Ευαγγελάτος (Αμφι-Θέατρο), Σλόμπονταν Ούνκοφσκι (συνεργασία με το Κ.Θ.Β.Ε.), Ανατόλι Βασίλιεφ (σύμπραξη με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας) και Άντζελα Μπρούσκου (Θέατρο Δωματίου). Το πρόγραμμα εμπλουτίζεται με τη χορογραφημένη όπερα του Γκλουκ Ορφέας και Ευρυδίκη με την υπογραφή της μεγάλης ιέρειας του χοροθεάτρου Πίνα Μπάους και την Όπερα του Παρισιού και με την επανάληψη της παράστασης Ευτυχισμένες Μέρες του Μπέκετ σε σκηνοθεσία της Ντέμπορα Γουόρνερ. Η περίφημη μπεκετική εκδοχή του τραγικού – πέρυσι λόγω των πυρκαγιών που έπληξαν την Πελοπόννησο ματαιώθηκε η δεύτερη παρουσίασή τους, η οποία θα έκλεινε τα Επιδαύρια – ανοίγει τις φετινές εκδηλώσεις. Πολυαναμενόμενη είναι και η έναρξη της Μικρής Επιδαύρου: ο μεγάλος Γερμανός σκηνοθέτης Ματτίας Λάνγκχοφ ανεβάζει τον Φιλοκτήτη του Χάϊνερ Μύλλερ με 3 Ελληνες ηθοποιούς.

 Χορός

Με την αύρα των σταρ, με σταθερές αξίες, αλλά και με πειραματικές δουλειές που κινητοποιούν το ενδιαφέρον και τις αισθήσεις ξεδιπλώνεται ο προγραμματισμός του Φεστιβάλ 2008 για το χορό. Πρώτες παρουσιάσεις στην Ελλάδα, μια διεθνής συμπαραγωγή αλλά και αναθέσεις έργων που υποστηρίζουν το εγχώριο δυναμικό συμπληρώνουν την εικόνα. Μέσα από oνόματα που έγραψαν ή συνεχίζουν να γράφουν την ίδια την ιστορία του χορού, στήνονται γέφυρες ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.

Το αφιέρωμα στον Μωρίς Μπεζάρ(1927-2007) κατ’αρχάς, -με τα Μπαλέτα του Τόκυο και τη Συλβί Γκιλλέμ- καθώς μαζί του τελειώνει και μια ολόκληρη εποχή.  Στο πρόσωπο της Συλβί Γκιλλέμ συνάντησε «μια χορεύτρια που εξυψώνει τη νοημοσύνη καθώς μέσω της ερμηνείας της σου επιστρέφει τη δύναμη της πρωτογενούς έμπνευσης», όπως έλεγε ο ίδιος.  

Στη συνέχεια, η αειθαλής δημιουργικότητα της Τρίσα Μπράουν. Στην Ελλάδα  πρωτοπαρουσιάστηκε το 1997 από το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, ενώ φέτος είναι υψηλή προσκεκλημένη του Φεστιβάλ Αθηνών για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού. Η περίπτωση της σπουδαίας Αμερικανίδας χορογράφου μάς συνδέει με την ιστορική γενιά της Judson Church και τις περιπέτειές της.

Τις πιο πρόσφατες μεταμορφώσεις του πρωτεϊκού Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ θα έχουμε τη δυνατότητα να απολαύσουμε μέσα από την παράσταση Τρία χορευτικά ντουέτα. Ο «μεγαλύτερος εν ζωή χορευτής», σύμφωνα με το περιοδικό Time, εξακολουθεί να αναμετράται με τη σκηνή.

Η Πίνα Μπάους επανέρχεται φέτος μέσα από μια μοναδική σύμπραξη με το Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού. Το μπαουσικό σύμπαν θα κατακλύσει την Επίδαυρο με τη χορογραφημένη της όπερα Ορφέας και Ευρυδίκη του Γκλουκ.

Αλλά και ο Πωλ Τέυλορ, ο Αμερικανός κλασικός του μοντέρνου χορού και παλαιός γνώριμος του χορόφιλου κοινού, έρχεται με την ομάδα του στο Ηρώδειο για να μεταγγίσει κάτι από την αμεσότητα, τη χαρά και την έξαρση των σωμάτων.

Ο διάσημος Βελγο-μαροκινός χορευτής και χορογράφος Σίντι Λάρμπι Τσερκάουι, μαζί με μοναχούς Σαολίν και τον διάσημο βρετανό γλύπτη Άντονι Γκόρμλυ παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το Sutra. Προσκεκλημένος του Φεστιβάλ Αθηνών για πρώτη φορά στην Ελλάδα είναι ο Ισραέλ Γκαλβάν.

Ο εικονοκλάστης του γαλλικού χορού Αλαίν Μπυφάρ παρουσιάζει επίσης για πρώτη φορά δουλειά του στην Ελλάδα με το αινιγματικό “(Not) a love song”. Μάς επισκέπτεται ξανά και αναπόφευκτα η ανατρεπτική Μαγκύ Μαρέν με την ομάδα της. Το ραντεβού για την καινούργια πρόκληση φέρει το όνομα Turba.  Ο Ζοζέφ Νατζ  -πολιτογραφημένος Γάλλος και επικεφαλής του Χορογραφικού Κέντρου της Ορλεάνης- μαζί με τον Ισπανό εικαστικό καλλιτέχνη Μικέλ Μπαρσελό συνυπογράφουν και ερμηνεύουν την εικαστική περφόρμανς Paso Doble.

Οι αναζητήσεις που διατρέχουν την ελληνική χορευτική σκηνή αποτυπώνονται στον προγραμματισμό του Φεστιβάλ Αθηνών με τον πλούτο και τις αντιφάσεις τους. Πριν απ’ όλα με την Μήδεια του Δημήτρη Παπαϊωάννου, παράσταση ιστορική για το χοροθέατρο στην Ελλάδα. Έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη όσων την είδαν δεκαπέντε χρόνια πριν, με τη δύναμη των εικόνων και την ιδιοφυή σύλληψή της. Επιστρέφει ανανεωμένη και με ένα ολοκαίνουργιο καστ.

Οι περιπέτειες της νεότερης γενιάς στεγάζονται κάτω από τον γενικό τίτλο, Μέσα από τον καθρέφτη, ντουέτα και σόλο της ελληνικής χορευτικής σκηνής.