Στην αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Τέχνης, στην Παιανία, πραγματοποιήθηκε το 3ο Παγκόσμιο Συνέδριο με τίτλο «Βυζαντινός Μουσικός Πολιτισμός» με αφιερώματα στον ποιητή Ηλία Τανταλίδη και εσπερίδα αφιερωμένη στον ζωγράφο Γιάννη Σκαρλάτο.

Το Συνέδριο τελούσε υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, την επιστημονική διεύθυνση του Αμερικανικού Ιδρύματος Βυζαντινής Μουσικής και Υμνολογίας - του Προγράμματος Βυζαντινών Σπουδών του Πανεπιστημίου Pittsburgh – τη συνεργασία του Δήμου Παιανίας και του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού (ΣΑΕ). Διοργανώνεται κάθε δυό χρόνια από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης, στο Πανεπιστημιακό Ερευνητικό και Εκπαιδευτικό Κέντρο A.I.T. στην Παιανία.

 

byzantinos-politismosΟι επιστημονικές εργασίες του Συνεδρίου περιελάμβαναν:

• Εισαγωγικό τιμητικό αφιέρωμα στον τελευταίο εκπρόσωπο ποιητή της «φαναριώτικης σχολής» Ηλία Τανταλίδη με:

1. Ομιλία του ποιητή και δοκιμιογράφου Δημήτρη Καραμβάλη

2. Ερμηνεία ποιημάτων του από το Χορωδιακό Σχήμα «Παναρμόνιον» συνοδεία ορχήστρας παραδοσιακών οργάνων, σε μουσική σύνθεση Γιώργου Χατζηχρόνογλου και ενορχήστρωση Χάρη Συμεωνίδη

• Ειδική ημερίδα με θέμα την συμβολή του Φαναρίου στην ιστορική εξέλιξη και ανάπτυξη του «Βυζαντινού Μουσικού Πολιτισμού»

• Εργασίες με θέματα Γεωργιανής Υμνογραφίας, Κοπτικής Υμνογραφίας, Ελληνικής Ορθόδοξης Λειτουργικής Μουσικής στην Αμερική και εξειδικευμένα θέματα μουσικής παρασημαντικής, ερμηνευτικής και έρευνας των αρχαίων και νέων πηγών.

 

Τετραήμερο Μουσικό Εικαστικό Πανόραμα»

Ακόμη περιελάμβανε Τετραήμερο Μουσικό – Εικαστικό Πανόραμα», με διοργάνωση μουσικού φεστιβάλ και διοργάνωση έκθεσης ιστορικών ντοκουμέντων αρχείου με θέμα: «Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ (1907-1956) – ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ-ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ-ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ»

 

Α. ΜΟΥΣΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

1.«Χορωδία Ελληνικής Παραδοσιακής Μουσικής (Βυζαντινής και Δημοτικής) του Δήμου Παιανίας» (Χοράρχης: Κωνσταντίνος Μάρκος, Εθνομουσικολόγος, συγγραφέας). Επιλογές Δημοτικών Τραγουδιών από τις εκδόσεις: α) ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ (Σε Βυζαντινή και Ευρωπαϊκή Μουσική Σημειογραφία), Εκδ. Παρουσία, Αθήνα 1999 β) ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ – νεώτερων αγώνων του έθνους μας (Σε Βυζαντινή και Ευρωπαϊκή Μουσική Σημειογραφία), Επιστημονική Βιβλιοθήκη Δήμου Παιανία, 2007 γ) ΑΚΡΙΤΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ (Σε Βυζαντινή και Ευρωπαϊκή Μουσική Σημειογραφία), Αθήνα 1996 δ) ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ (Σε Βυζαντινή και Ευρωπαϊκή Μουσική Σημειογραφία), Αθήνα 1998.

 

2. Ορχήστρα Παραδοσιακών Οργάνων του Δήμου Παιανίας (Διευθυντής: Χρήστος Πανάγου, Καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής - Θεολόγος). Επιλογές δημοτικού μουσικού ρεπερτορίου

3. Χορωδία «Εργαστήρι Ψαλτικής» (Χοράρχης: Αθανάσιος Παϊβανάς, Καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής)

 

Επιλογή βυζαντινών ύμνων καταγεγραμμένων από τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη του Οικουμενικού Πατριαρχείου Θρασύβουλο Στανίτσα / Ο τρόπος διδασκαλίας της Ψαλτικής Τέχνης/ Οι τρόποι ερμηνείας και απόδοσης των διαφόρων σημείων της βυζαντινής μουσικής γραφής, των διαστημάτων, του ρυθμού κ.λ.π. / Η συμβολή του στην διάσωση και τη διάδοση της Πατριαρχικής Ψαλτικής Παράδοσης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

4. Μουσικό Σχήμα «Παναρμόνιον» ( Χοράρχης: Γεώργιος Χατζηχρόνογλου, Οφικιούχος Άρχων Υμνωδός του Οικουμενικού Πατριαρχείου)

Α΄Μέρος: Αφιέρωμα στο μεγάλο βυζαντινό μελουργό και ποιητή Γεώργιο τον Κρήτα (18ος αι.)

Β΄Μέρος: «Μουσικοί Δρόμοι των λαών».

5. Ορχηστρικό σύνολο παραδοσιακών εγχόρδων του Μουσικού Γυμνασίου-Λυκείου Παλλήνης (Διευθυντής: Χάρης Συμεωνίδης, Καθηγητής στο Μουσικό Γυμνάσιο-Λύκειο Παλλήνης).

 

 

ΛΙΓΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΤΑΝΤΑΛΙΔΗ

ΟΗλίας Τανταλίδης γεννήθηκε το 1818 στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης. Σπούδασε αρχικά στην πατριαρχική του Γένους Σχολη, και μετά στην Σχολή της Ξηροκρήνης. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στην ακμάζουσα Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης.

Το 1840 ο Τανταλίδης πήγε στην Αθήνα για να διευρύνει τις γνώσεις του παρακολουθώντας εκεί μαθήματα ανώτερων Μαθηματικών στο νεοϊδρυθέν Πανεπιστήμιο.

Παρακολούθησε επί τρία χρόνια φιλοσοφία και φιλολογία.

Επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και επιχείρησε την έκδοση εκκλησιαστικού περιοδικού συγγράμματος, το οποίο όμως δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει, διότι, το 1845 η όρασή του ασθένησε και τυφλώθηκε.

Διορίστηκε και δέχτηκε το 1846 έδρα καθηγητού των Ελληνικών γραμμάτων στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης, στην οποία δίδαξε επί 30 χρόνια ως τον θάνατό του.

Απεβίωσε σε ηλικία 58 ετών στην Κωνσταντινούπολη το 1876 από οξεία περιτονίτιδα.

 

ΕΣΠΕΡΙΔΑ αφιέρωμα στο ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΑΡΛΑΤΟ

Ασφυκτικά γέμισε η αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Τέχνης, στην Παιανία, στα πλαίσια του 3ου Παγκόσμιου Συνεδρίου, όπου εγκαινιάσθηκε το ιστορικό αφιέρωμα-ντοκουμέντο στο ζωγράφο Γιάννη Σκαρλάτο με έκθεση αρχειακού υλικού αυθεντικών χειρογράφων, εγγράφων, εντύπων, φωτογραφιών και παλαιών δημοσιευμάτων από τη ζωή και την καλλιτεχνική δημιουργία στην Ελλάδα και στη Μέση Ανατολή, του ζωγράφου.

Όλο το εκθεσιακό υλικό προσέφερε ο ποιητής και αισθητικός της τέχνης Ευάγγελος Ανδρέου, που είχε και την επιμέλεια της έκθεσης.

Στην εικαστική δημιουργία του Σκαρλάτου αναφέρθηκε με διεξοδική ομιλία του ο διευθυντής του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Γουλανδρή, Κυριάκος Κουτσομάλλης.

 

Λίγα βιογραφικά

Ο Γιάννης Σκαρλάτος (ήταν θείος -αδελφός της μητέρας- του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου) γεννήθηκε στους Αγίους Θεοδώρους της Ίμβρου, στα 1907. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών. Επισκέφθηκε τα Ιεροσόλυμα, τη Βηθλεέμ, τις περιοχές του Ιορδάνη, την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και τη Δαμασκό. Ζωγράφισε θέματα και τοπία από τους Αγίους Τόπους καθώς επίσης τις προσωπογραφίες των Πατριαρχών Αλεξανδρείας Χριστοφόρου και Αντιοχείας Αλεξάνδρου.

Στα 1953 τιμήθηκε από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας με τον ανώτατο τίτλο του Ιππότη του Τάγματος του Αγίου Μάρκου. Διέπρεψε στην πορτρετογραφία. Έζησε μυθώδη ζωή μέσα στις αυλές διάσημων Αράβων μοναρχών – του Φαρούκ της Αιγύπτου, του Ίμπν Σαούντ της Σαουδικής Αραβίας, του Ταλαάλ της Ιορδανίας - που τον είχαν προσωπικό τους προσωπογράφο. Ήταν επίσης προσωπογράφος της αυλής του Ναυάρχου Πρίγκηπα Γεωργίου.

Τελευταία έκθεσή του διοργανώθηκε στη Δαμασκό, στα 1956, υπό την αιγίδα του Προέδρου της Συρίας Shukri al-Quwatli. Την ίδια χρονιά πέθανε και η ταφή του έγινε με δαπάνη του κράτους της Συρίας στο ελληνορθόδοξο κοιμητήριο της Δαμασκού. Το θάνατό του ακολούθησε απόλυτη λήθη.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 110 guests και κανένα μέλος