Χριστούγεννα ανά τον κόσμο

Σχεδόν όλοι ξέρουμε ότι ο Άγιος Βασίλης στην Αυστραλία φτάνει μαυρισμένος, με μαγιό και κάνοντας θαλάσσιο σκι. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Ν. Ζηλανδία όπου οι οικογένειες γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στην παραλία, ενώ στην Χαβάη ο Άη Βασίλης φτάνει στην παραλία με κανό. Τι συμβαίνει όμως στα μέρη που ο Αη Βασίλης δεν πάει καθόλου;

Στην μακρινή Κίνα, όπου ο χριστιανισμός δεν είναι τόσο διαδεδομένος τα Χριστούγεννα δεν τους απασχολούν ιδιαίτερα. Βέβαια αυτό δεν ισχύει και στο Χονγκ Κονγκ, το οποίο υπήρξε βρετανική αποικία από το 1842 έως το 1997 και σήμερα αποτελεί ειδική διοικητική περιοχή της Κίνας, αφού την περίοδο των εορτών στολίζεται με χριστουγεννιάτικα δέντρα, φωταγωγείται όπως και ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος και φυσικά κινείται σε ρυθμούς εορταστικούς.

Τόσο εδώ όσο και στα υπόλοιπα αστικά κέντρα της χώρας τις εν λόγω εορτές τις απολαμβάνουν κυρίως τα παιδιά που διακοσμούν τα δέντρα τους με στολίδια από χαρτί και περιμένουν τον δικό τους Αη Βασίλη που προφέρεται στη γλώσσα τους Dun Che Lao Ren και σημαίνει ο «Γέρος των Χριστουγέννων».

Η υπόλοιπη Κίνα, στις 27 Δεκεμβρίου γιορτάζει πιο παραδοσιακά αν και αυτό σιγά-σιγά τείνει να εξαλειφθεί. Τατοϊστές ιερείς διαβάζουν μια λίστα όλων των κατοίκων της περιοχής τους και στην συνέχεια φτιάχνουν με αυτήν ένα χάρτινο άλογο, το οποίο το καίνε με την ελπίδα να φτάσει ο καπνός στον ουρανό.

Στην Ιαπωνία, αν και το ποσοστό των Χριστιανών δεν ξεπερνάει το 1%, ο δυτικός τρόπος εορτασμού των Χριστουγέννων έχει αρχίσει και μπαίνει στη ζωή τους, χωρίς βέβαια να έχει θρησκευτικό χαρακτήρα. Περισσότερο τους απασχολούν ο στολισμός, τα φώτα, τα χρώματα, η κατανάλωση γενικά, όπως δηλαδή τείνει να συμβεί και στον δυτικό πολιτισμό. Όμως, για την Ιαπωνία, η αλλαγή του χρόνου είναι η σημαντικότερη γιορτή της χώρας. Ο Ιάπωνας Χοτέισο λοιπόν, ο αντίστοιχος Άγιος Βασίλης, έρχεται την Παραμονή των Χριστουγέννων κρατώντας μια μεγάλη σακούλα με παιχνίδια.

Η Ιταλίδα μάγισσα Μπεφάνα

Οι Ιταλοί περιμένουν μέχρι και την παραμονή των Θεοφανίων για να πάρουν τα δώρα. Η καλή μάγισσα Μπεφάνα πετάει με τη σκούπα της και αφήνει παιχνίδια στα παπούτσια των καλών παιδιών. Στα κακά παιδιά όμως αφήνει μόνο ένα τσουβάλι κάρβουνο!

Τα Χριστούγεννα στη Λατινική Αμερική είναι πιο κοντά στο θρησκευτικό πνεύμα, ο κόσμος είναι επικεντρωμένος στην οικογένεια και την θρησκεία. Όλη την περίοδο τα σπίτια και οι δρόμοι είναι στολισμένοι με φωτεινά λουλούδια και πολύχρωμα στολίδια.

Τα τραγούδια και τα τρόφιμα που καταναλώνονται είναι επηρεασμένα σε μεγάλο βαθμό από τους διάφορους αυτόχθονες λαούς της περιοχής, αλλά και από Ευρωπαικές χώρες.

Ο κύριος εορτασμός των Χριστουγέννων στο Μεξικό λέγεται La Posada. Πρόκειται για μια θρησκευτική πομπή αναπαράσταση της αναζήτησης καταφυγίου από τον Ιωσήφ και τη Μαρία πριν από τη γέννηση του Ιησού. Κατά τη διάρκεια της πομπής, οι Μεξικανοί πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι μεταφέροντας τις εικόνες της Παναγίας και του Ιωσήφ που αναζητούν καταφύγιο. Σ’ αυτές τις “posadas” συμμετέχουν όλων των λογιών οι ηλικίες. Αφού βρουν το «καταφύγιό τους» κάποιο σπίτι που θα τους υποδεχθεί δηλαδή, μπαίνουν μέσα και η «διοργανώτρια» της πομπής κάνει κατήχηση στους συμμετέχοντες, θυμίζει τα λόγια του Χριστού και αφού τραγουδίσουν όλοι μαζί χριστιανικά τραγουδάκια δοξάζουν το Χριστό για τα καλά που τους έχει δώσει.

Ο Άγιος Βασίλης δεν έχει κυρίαρχο ρόλο αν και εκεί έχει διεισδύσει όσο να’ ναι ο δυτικός τρόπος εορτασμού. Απαραίτητος στολισμός, το λουλούδι Poinsettia (Ποϊνσέττια) η οποία έχει ένα λαμπρό κόκκινο αστέρι ως σχήμα. Πιστεύεται ότι ένα νεαρό αγόρι κατευθυνόμενο προς την εκκλησία για να δεί την σκηνή της γέννησης του Ιησού συνειδητοποίησε ότι δεν είχε δώρο να προσφέρει στον Χριστό και έτσι συγκέντρωσε μερικά απλά πράσινα κλαδιά. Όταν έφτασε στην εκκλησία τοποθέτησε τα πράσινα κλαδιά δίπλα στον Χριστό ξαφνικά άρχισε να ανθίζει ένα φωτεινό κόκκινο λουλούδι σε κάθε πράσινο κλαδί, η Ποϊνσέττια.

Στο Εκουαντόρ, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, φτιάχνουν κούκλες από ξύλο, εφημερίδες και κουρέλια, οι οποίες συνήθως μοιάζουν με πολιτικούς ή με όχι ιδιαίτερα αγαπητούς, διάσημους άνδρες, τους βάζουν φωτιά και καίγονται, κάνοντας τα πυροτεχνήματα με τα οποία είναι παραγεμισμένα να φωτίσουν τον ουρανό. Ο κόσμος ντύνεται στα μαύρα, αποχαιρετώντας έτσι συμβολικά το χρόνο που φεύγει και τα δυσάρεστα του.

Στις Φιλιππίνες πάλι, τα Χριστούγεννα ξεκινούν από τον …Σεπτέμβρη όπου τραγουδιούνται τα πρώτα κάλαντα. Στις 16 Δεκεμβρίου αρχίζουν οι εννέα συνεχόμενες πρωινές λειτουργίες (4 τα ξημερώματα) και η παράδοση λέει, ότι εάν κάποιος καταφέρει να τις παρακολουθήσει όλες, οι ευχές του θα πραγματοποιηθούν.