Ως είναι γνωστόν, και εν προκειμένω η Εβδόμη έχει φιλοξενήσει ενημερωτικό μου σημείωμα, με κοινή απόφαση των Υπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εσωτερικών και Εξωτερικών έχει καθιερωθεί από τις 24 Απριλίου 2017, η 9η Φεβρουαρίου ως παγκόσμια ημέρα της ελληνικής γλώσσας. Η απόφαση δημοσιεύθηκε με αριθμό φύλλου 1384 και ίδια ημερομηνία στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και αξίζει να σημειωθεί η συμβολική επιλογή της ημερομηνίας, η οποία είναι ημέρα μνήμης του Διονυσίου Σολωμού (8.04.1798, 9 Φεβρουαρίου 1857).

Τα εν λόγω Υπουργεία, κατά λόγο αρμοδιότητος, αναλαμβάνουν να οργανώνουν συναφείς εκδηλώσεις με τις θεσμικές Υπηρεσίες στο εσωτερικό, καθώς και στο εξωτερικό, σε συνεργασία με τις ομογενειακές οργανώσεις και ξένα πανεπιστήμια και άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Ως προς το ΥΠΕΞ, θα αναλάβει πρωτοβουλίες και θα προβεί σε διαβήματα, ιδιαίτερα προς τον ΟΗΕ και ΟΥΝΕΣΚΟ, ώστε η 9η Φεβρουαρίου να καθιερωθεί διεθνώς ως Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας.

Ως προς τη διεθνή διάσταση και αναγνώριση του μεγαλείου της ελληνικής γλώσσας αναρίθμητα και διαχρονικά είναι τα τεκμήρια που όλως ιδιαιτέρως προβάλλουν και αποδεικνύουν τη θεμελιακή συνεισφορά της ελληνικής στην ιστορική και γλωσσολογική διαμόρφωση και εξέλιξη των άλλων ευρωπαϊκών γλωσσών.

Προς τούτο και χωρίς διάθεση γλωσσολογικής κομπορρημοσύνης υπενθυμίζω και παραθέτω αυτούσιο τον ιστορικό λόγο του Ξενοφώντα Ζολώτα το οποίον, ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, εκφώνησε ενώπιον της ολομελείας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Νέα Υόρκη, τον Οκτώβριο του 1959.

Αυτό που έκαμε το λόγο αυτό ανεπανάληπτο και ιστορικό ήταν το γεγονός ότι, αν και εκφέρεται εις την Αγγλική, όλες οι λέξεις του κειμένου είναι ελληνικές εκτός από τα άρθρα και τις προθέσεις.

Την αναμνηστήριο αυτή αναφορά στο λόγο Ξ. Ζολώτα με αφορμή την 9η Φεβρουαρίου, ας την εκλάβουμε και να την θεωρούμε ως ιστορική, πνευματική και γλωσσολογική παρακαταθήκη, που μας παραπέμπει και αναζωογονεί τους δεσμούς μας με τις απαρχές του ελληνισμού και της ελληνικής γλώσσας. Και αυτή η παρακαταθήκη δεν επιτρέπεται να ερμηνεύεται σύμφωνα με το κατά καιρούς, πολιτικό, κοινωνικό και οτιδήποτε άλλο δοκούν των εκάστοτε περί την παιδεία και πολιτισμό αρμοδίων πολιτικών και άλλων αναρμοδίων γενικώς πως, διότι όπως είπε ο μεγάλος Λατίνος Κικέρων «Ει θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττα χρώνται».

Χρίστος Κοντοβουνήσιος
π.Πρέσβυς
 

 

Ηεπιστολή Ζολώτα

Kyrie,

It is Zeus' anathema on our epoch for the dynamism of our economies and the heresy of our economic methods and policies that we should agonize between the Scylla of numismatic plethora and Charybdis of economic anaemia.

It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcas tic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on ec onomic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic, strategic and philanthropic scopes.

In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopsonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorphosed into plethorophobia which

is endemic among academic economists.

Numismatic symmetry should not hyper-antagonize economic some. A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic.

Parallel to this, we have to synchronize and harmonise more and more our economic and numismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyοnic.

The history of our didymous organizations in this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamise these policies.

Therefore, I sympathize, although not without criticism on one or two themes, with the apostles and the hierarchy of our organizations in their seal to program orthodox economic and numismatic policies.

I apologize for having tyrannized you with my hellenic phraseology. In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochthons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers.

 

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 241 guests και κανένα μέλος