Ξανακοίταξα την πρόσκληση που την είχα τοποθετήσει σε τέτοιο μέρος για να την βλέπω.

Έγραφε Διαλεκτικός Όμιλος της Ελλάδος. Ο Α και Β διαλεκτικός όμιλος Κορωπίου σας προσκαλούν για το κόψιμο της πρωτοχρονιάτικη πίτας 2018, την Κυριακή 21-1-2018 και ώρα 18.00. Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο δημαρχιακό μέγαρο Κορωπίου με ένα αφιέρωμα στην Πηνελόπη Δέλτα “Αφήγηση Ζωής”.

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα.

Τώρα τι κάνεις βρε Αγγελική, θα πας ή δεν θα πας; μονολογούσα.
Δεν βλέπεις τον ουρανό που μαύρισε και ετοιμάζεται για δυνατή βροχή, Ε;
Είπα θα πάω, θα ακούσω κάποιες ομιλίες και θα επιστρέψω νωρίς φαντάζομαι.
 

Ήμουν στην ώρα μου εκεί. Στην είσοδο του Δημαρχείου μέλη του διαλεκτικού προσέφεραν κάποια προγράμματα. Χαιρετηθήκαμε έδωσαν ένα και σ’ εμένα.

Εδώ ήταν το μεγάλο μου ξάφνιασμα. Η Αφήγηση ζωής δεν ήταν ομιλία όπως φαντάστηκα αλλά ένα θεατρικό έργο. Μπήκα στην αίθουσα· στο βάθος πάνω στην σκηνή έπιπλα χρόνων αλλοτινών που σε παρασύρουν σε ένα ταξίδι που δεν γνωρίζεις τον προορισμό τους.

Σήκωσα το κεφάλι μου και ευτυχώς βρήκα μια ελεύθερη καρέκλα. Κόσμος πολύς και όπως λέγανε παλιά καρφίτσα δεν έπεφτε. Όλοι φίλοι, δείχνοντας έτσι την ευγνωμοσύνη τους σε ότι προσφέρει ο Διαλεκτικός Όμιλος Ελλάδος. Στην Β’ περιφέρεια του Ομίλου ανήκει και το Κορωπί. Ο Α και Β Όμιλος Κορωπίου και αυτή την φορά διοργάνωσε ένα έργο θεατρικό με τόση υπευθυνότητα και τελειοτητα που δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τα επαγγελματικά θέατρα. Αυτό φάνηκε από την πρώτη σκηνή που ρουφούσε τον θεατή και περνούσε σε μία μέθεξη με το κύριο πρόσωπο της ιστορίας. Τα κείμενα του έργου λακωνικά γραμμένα· σε τίποτα η φλυαρία δεν είχε θέση. Ο θεατής ξεκούραστος ζούσε το κάθε δρώμενο.

Σκέφτηκα ότι η ζωή της Πηνελόπης Δέλτα, της γυναίκας που έγραψε αμέτρητα βιβλία, πως μπόρεσε ολόκληρη να παρουσιαστεί σε μια ώρα και τριάντα λεπτά.

Τηλεφωνήθηκα με την κυρία Τούλα Ρούσσου που έγραψε το σενάριο και τα κείμενα. Ηθελα να ακούσω την ίδια.

Αγαπητή μου φίλη, Τούλα, μίλησε μου για το έργο που δημιούργησες;

― Αγγελική μου, για πάρα πολύ καιρό μελετούσα το συγγραφικό έργο της Πηνελόπης Δέλτα, που σε κάθε κείμενο της μπορούσες να ανακαλύψεις την προσωπικότητά της. Λες και σε κάθε της βιβλίο μοίραζε κομμάτια από την ζωή της.

― Τούλα, μου έκανε μεγάλη εντύπωση αυτό το έργο όπως εσύ το απέδωσες. Διδάσκει τρόπο ζωής με τα σημεία όπου εσύ επέλεξες να τονίσεις στο κοινό. Κράτησα στη μνήμη μου τα λόγια του ψυχιάτρου, που η Πηνελόπη απογοητευμένη τον επισκεπτόταν συχνά ακολουθώντας τη μοίρα των υψηλά πνευματικά ανθρώπων, που μάχονται ανάμεσα σε δυο αντίθετα συναισθήματα και επειδή ο αγώνας είναι άνισος ξέχασαν τη λέξη ευτυχία και ακολουθούν το δρόμο της φθοράς.

Ακούει η Πηνελόπη τα λόγια του ψυχιάτρου της «Αν δεν μπορείς εσύ να είσαι ευτυχισμένη ζήσε να κάνεις τους άλλους ευτυχισμένους».

Αλήθεια φίλοι μου ακόμα και σήμερα, αλλά και στο μέλλον δεν βρίσκονται άνθρωποι σε ένα δρόμο θυσίας προσφέροντας ευτυχία και αγάπη αδειάζοντας κυριολεκτικά τον δικό τους εαυτό στο βωμό της προσφοράς!

― Τούλα, είμαι περίεργη πόσες σελίδες κειμένων μελέτησες.

― 4.077 αφομοιώνοντας της έννοιες που με έκαναν να ταυτίζομαι με τα γεγονότα της ζωής της. Είναι τόσο ειλικρινής που η αλήθεια ξεχειλίζει. Σε ένα από τα τελευταία της μυθιστορήματα που ενώ περιέγραφε την δική της ζωή δοσμένη σε άλλα πρόσωπα ακόμα και του θανάτου της.

― Σας συγχαίρω όλους που δουλέψατε τόσο πολύ με ευσυνηδισια για να μας μεταφέρετε μηνύματα δύναμης και ανθρωπιάς.

Το αφιέρωμα στη ζωή Πηνελόπης Δέλτα είναι βασισμένο στο βιβλίο της Βαλεντίνης Τσελίκα - Μουσείου Μπενάκη, «Αφήγηση Ζωής».

Σκηνοθεσία Γιάννης Αργυρίου.
Σενάριο κείμενα Τούλα Ρούσσου.
Τεχνική υποστήριξη Αγκη Λειβαδίτου
Φωτισμοί –Ηχητικά ORAMA.
 

Συμμετέχουν: Μαίρη Σόγιακα, Ειρήνη Χαραλαμπίδου, Ρούλα Σαγώνα, Λένα Φράγκου, Λένα Γκούμα, Τούλα Ρούσσου, Δεσποινα Ευσταθιάδου, Κώστας Σαρδέλης, Ελένη Δελικούρα, Κατερίνα Πιέτρη, Γιάννης Αργυρίου, Χριστίνα Κωτσαρά, Βικυ Παπαμιχάλη, Ρία Φραγκου, Μαίρη Κοτζιά, Μιλίτσα Πιετρη, Ελένη Παπανικολάου.

Φίλοι μου προσπαθώ να βρω λέξεις να σας περιγράψω το νόημα αυτού του έργου. Διδάσκει ειλικρίνεια-αγάπη –υποχρέωση σεβασμό- δύναμη ψυχής αντοχή συναισθημάτων και προσφορά τεράστια που ήταν τόσο υπερβολικά μεγάλη που η ανθρώπινη φύση της δεν την άντεξε και ήρθε το ηθελημένο τέλος της, όπως το τέλος της ελευθερίας της Ελλάδας 1941 Γερμανική Κατοχή.

Άφησα για το τέλος εκείνη τη στιγμή που με έκανε να μουδιάσω από την ένταση μιας πάλης των αντιθέτων συναισθημάτων που είχα αφομοιώσει σε όλη την διάρκεια του έργου με τις εναλλασσόμενες σκηνές που παρακολουθούσα. ΕΝΑ ΚΡΕΣΕΝΤΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ συγχρονισμένο με επιθετικές λάμψεις και ένα μεταφυσικό γέλιο της φθοράς, που ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Αργυρίου είχε την έμπνευση να το δημιουργήσει. Ο συνδυασμός αυτων όλων που άκουσα και είδα δεν άφησαν κανένα κενό από τα βιώματα της, που εκείνη ήθελε να τα μοιραστεί κυνηγώντας την ευτυχία με όσους θα την καταλάβαιναν διαβάζοντας ΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ, ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΒΛΕΠΕΤΕ!

Αλήθεια φίλοι είναι καλό ή όχι να κρατάμε τις αναμνήσεις μας; Και ποιες από αυτές τις καλές ή όχι; Για μένα, την Αγγελική, είναι απαραίτητο να τις δεχόμαστε όπως μας έρχονται στο νου. Η μάχη που θα κάνουν οι θετικές και οι αρνητικές μνήμες θα κρατήσουν ζωντανό το μυαλό

γράφει η: Αγγελική Τσεβά, εικαστικός

 

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 230 guests και κανένα μέλος