• Βασιλιάς Ληρ

Σκηνοθεσία: Tomaz pandur

Μετάφραση - ερμηνεία : Γιώργος Κιμούλης

Ρόλος ποθητός από τους ηθοποιούς. Από τους μεγαλύτερους τραγικούς ήρωες του παγκόσμιου ρεπερτορίου.

Βασιλιάς Ληρ ήρωας που ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί χωρίς δίχτυ προστασίας.

Ακροβατεί στην εσωτερική του διαδρομή και την εξωτερική του εικόνα.

Εικόνα που περνά από την Εξουσία, στην Αλαζονεία, την Έπαρση, την Κρίση, τη Λογική, την φιλοσοφία, την Μοναξιά, την εγκατάληψη.

Λέξεις που βλέπεις να περνούν γραμμένες στο βάθος του σκηνικού χώρου, και να κάνουν ακόμη μεγαλύτερη την αποτύπωση τους στη λογική και το θυμικό μας.

Ένας Βασιλιάς που πάλλεται, κυριολεχτικά και μεταφορικά. Ένας Κιμούλης που απογειώνει όλα τούτα και απογειώνεται, με το πάθος, το πάθος του ρόλου και της ερμηνείας του.

Δυνατές εικόνες, δυνατά συναισθήματα, κεντημένα πάνω στη σκηνή, με γκρίζο και μαύρο, με στοχευμένο φωτισμό και σκοτάδι.

Δυνατές εικόνες με την κίνηση να εναρμονίζεται με τη μουσική, λες και ήταν ένα.

Ερμηνείες μοναδικές, αλυσοδεμένοι όλοι να σπάνε τους κρίκους έναν - έναν, με καταστροφή αίμα και θάνατο και να διαμελίζονται.

Ποτέ ξανά δεν έγινε μπροστά στα μάτια μας τέτοια κατάρρευση της απόλυτης εξουσίας στην απόλυτη καταστροφή της ανθρώπινης φύσης, των ανθρώπινων αξιών, της αγάπης των δεσμών, των δεσμών αίματος, του καλού και του κακού.

Δεν διακρίνονται πια τα όρια, τίποτε πια δεν είναι δεδομένο, τίποτε πια δεν αντέχει στο χρόνο, τίποτε πια δεν έρχεται.

Η εικόνα μέσα από τον σπασμένο καθρέπτη.

Και η αλήθεια έρχεται.

Μια αλήθεια κόκκινη από το αίμα, μόνη μες τη νύχτα, εγκαταλελειμμένη μες την αγριότητα του τοπίου και τη λύσσα του καιρού.

Κι ο Βασιλιάς είναι Γυμνός.

Και όλοι τους ήταν μοναδικοί, όλοι με την προσωπικότητα τους, υπηρέτησαν την πρωτοποριακή άποψη του σκηνοθέτη. Καλό ταξίδι όπου κι αν πάνε.

Έφη Κανακουσάκη