Aπόφαση 2274/2011 του ΣτΕ, έκρινε παράνομες και αυθαίρετες τις κατασκευές στον αιγιαλό του Πόρτο Ράφτη, και η απόφαση αυτή εφαρμόζεται ήδη με έγγραφα που εστάλησαν για τη διοικητική αποβολή των αυθαίρετων κατασκευών, την περασμένη εβδομάδα.
Συγκεκριμένα όπως καταγράφει το απόσπασμα πρακτικού: «με την υπ’ αριθμ. 2274/2011 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) έγινε δεκτή αίτηση ακυρώσεως που άσκησαν κάτοικοι της περιοχής Πόρτο Ράφτη του Δήμου Μαρκοπούλου Μεσογαίας Αττικής, και ακυρώθηκε η παράλειψη της Διοικήσεως να λάβει τα προσήκοντα μέτρα για την προστασία του αιγιαλού, της παραλίας και της χερσαίας ζώνης λιμένος Πόρτο Ράφτη, καθώς και να εκδώσει πρωτόκολλα κατεδαφίσεως για αυθαίρετες κατασκευές, που βρίσκονται εντός αιγιαλού, παραλίας και χερσαίας ζώνης του ως άνω λιμένος «Αγίου Νικολάου» Πόρτο Ράφτη».
O Δήμαρχος Σωτήρης Μεθενίτης, ξεδιπλώνοντας το ιστορικό του αιγιαλού στο Πόρτο Ράφτη, εξήγησε ότι όλη η ιστορία ξεκίνησε από μία “απλή” αντιδικία μεταξύ επιχειρηματία που είχε κάνει αυθαίρετες κατασκευές και ιδιώτη, που προσέφυγε εγγράφως στο Γεν. Γραμματεία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Το Υπουργείο ενημέρωσε την Κτηματικό Υπηρεσία της Ανατ. Αττικής και εκείνη ξεκίνησε τις ενέργειες (αυτοψίες κλπ.).
Πηγαίνοντας όμως για αυτοψία στο συγκεκριμένο επιχειρηματία βρήκε και τους διπλανούς και παραδιπλανούς που επίσης είχαν αυθαίρετες κατασκευές. Ετσι τους πήρε όλους η ...μπάλα.
Οπως σημειώνουν οι “Ενεργοί Δημότες” (endimo.gr), «Είναι προφανές ότι η Απόφαση αυτή έχει εφαρμογή και σε πλήθος άλλων περιπτώσεων στην περιοχή του Δήμου μας, αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα.
Μετά την αυτοψία και την καταγραφή των αυθαιρέτων ξεκίνησε μία σειρά εγγράφων της αρμόδιας Κτηματικής Υπηρεσίας Ανατολικής Αττικής και ακολούθησε πυκνή αλληλογραφία μεταξύ όλων των συναρμοδίων φορέων.
Ολα αυτά πριν αναλάβει η παρούσα δημοτική Αρχή.
Στο μεταξύ η Δημοτική Αρχή Μαρκοπούλου που ανέλαβε το 2011 με δήμαρχο τον Σωτήρη Μεθενίτη, παρέλαβε και το πρόβλημα του Πόρτο Ράφτη, με αποτέλεσμα ο Δήμος να μη δώσει άδειες, γιατί, άλλωστε, θα ήταν παράνομες, όπως επιβεβαίωσε με γνωμοδότηση ο δρ. Απ. Παπακωνσταντίνου, «οι κατασκευές που έχουν ανεγερθεί εντός της χερσαίας ζώνης λιμένα Πόρτο Ράφτη, είναι αυθαίρετες και υποχρεωτικά κατεδαφιστέες».
Το ΣτΕ με την υπ’ αρ. 2274/2011 απόφασή του, δέχεται ότι:
1) Στην περιοχή από Πόρτο Ράφτη μέχρι Μαραθώνα, έχει καθοριστεί νόμιμα η ζώνη αιγιαλού και παραλίας.
2) Κάθε αυθαίρετη κατασκευή στην χερσαία ζώνη λιμένα Πόρτο Ράφτη, πρέπει να κατεδαφιστεί.
3) Η παραχώρηση της απλής χρήσης εκτάσεων εντός του αιγιαλού και της παραλίας, δεν μπορεί να οδηγεί σε αναίρεση του κοινόχρηστου χαρακτήρα τους.
4) Οι χώροι που βρίσκονται στη χερσαία ζώνη λιμένα, αποτελούν κοινόχρηστους χώρους, που προορίζονται μόνο για έργα και εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν τις λειτουργικές ανάγκες του λιμένα και όχι για την επέκταση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων παρακείμενων καταστημάτων.
5) Απαγορεύεται η μετατροπή κοινόχρηστου χώρου σε κλειστό ή ημίκλειστο, με την κατασκευή εντός αυτού κατακόρυφων στηριγμάτων των κινητών προστεγασμάτων ή με άλλες αντίστοιχες επεμβάσεις, που θα είχαν σαν αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας και, γενικότερα, της χρήσης του χώρου από το κοινό και θα οδηγούσαν σε αναίρεση της λειτουργίας του.
6) Αρμόδια για την έκδοση οικοδομικών αδειών στη ζώνη λιμένα, είναι η πολεοδομία. Η σχετική μάλιστα άδεια, προηγείται της αδείας της Λιμενικής Αρχής.
7) Οι αρμόδιες υπηρεσίες καλώς ενέκριναν την κατασκευή τοιχίου για την άρση των κινδύνων και την άμεση επαναφορά της περιοχής στην αρχική κατάσταση. Για την κατασκευή του όμως, δεν αρκούσαν οι εγκρίσεις των διαφόρων υπηρεσιών, αλλά απαιτείτο άδεια της πολεοδομίας.
Για την ίδια υπόθεση εκκρεμούν αποφάσεις και ποινικών δικαστηρίων κατά εμπλεκομένων με διάφορους τρόπους (ιδιοκτητών αυθαιρέτων, παραβάσεις καθήκοντος δημοσίων λειτουργών, μεταβιβάσεις ακινήτου με αυθαίρετα εντός αιγιαλού κλπ). Επί πλέον, το Μάιο του 2010, μετά από ενέργειες των Ενεργών Δημοτών, κατατέθηκε στο Δήμο Μαρκοπούλου αίτημα 50 κατοίκων της περιοχής για λήψη μέτρων, αλλά ποτέ δεν εξετάστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο μέχρι σήμερα!
Τελικά, το μήνυμα που στέλνουν οι προσφεύγοντες προς την κοινωνία σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο είναι ότι, ακόμα κι όταν Δημόσιοι Λειτουργοί, για διαφόρους λόγους ή προφάσεις , αρνούνται να εφαρμόσουν την ισχύουσα Νομοθεσία, οι πολίτες μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και να την επιβάλουν με νόμιμους τρόπους.
Με υπομονή, επιμονή, κόπο, κόστος και θυσίες. Για ένα καλύτερο περιβάλλον, ένα καλύτερο μέλλον!»
