Aρθρο 24 και δάση στο Nομαρχιακό Συμβούλιο

Σάββατο, 20 Απριλίου 2024

Γράφτηκε από τον/την ΕΒΔΟΜΗ

Δημοσιεύθηκε : 26 Φεβρουαρίου 2007

Στο Nομαρχιακό Συμβούλιο συζητήθηκε το άρθρο 24 του Συντάγματος που αφορά τα δάση, ως μοναδικό θέμα την περασμένη Tρίτη (20/2) με τίτλο “Περιβάλλον και Συνταγματική αναθεώρηση. Προσέγγιση προβλημάτων στην Aνατ. Aττική», παρόντος πολλών δημάρχων και φορέων...

Στη συνεδρίαση παρέστησαν ο βουλευτής Γ. Βλάχος, οι Δήμαρχοι Άνοιξης Ι. Νικητόπουλος, Βούλας Γ. Μάντεσης, Μαρκόπουλου Φ. Μαγουλάς, Παλλήνης Σπ. Κωνσταντάς, Ραφήνας Α. Κεχαγιόγλου, οι Κοινοτάρχες Καπανδριτίου Ε. Κελίδου, Κουβαρά Στ. Γκίνης, Πικερμίου Αθ. Αδαμόπουλος, Ροδόπολης Χρ. Κλεφτάκης, εκπρόσωποι των υπολοίπων Δήμων και Κοινοτήτων της Ανατολικής Αττικής, καθώς και πολλά μέλη των διοικήσεων των Ομοσπονδιών των Εξωραϊστικών και Πολιτιστικών Συλλόγων των περιοχών Ωρωπού, Κάλαμου, Ν. Μάκρης, Αρτέμιδας, Κερατέας και Λαυρίου.

Μετά την εισαγωγική ομιλία του Νομάρχη Λεωνίδα Κουρή, ο οποίος αναφέρθηκε τόσο στο ιστορικό της τροποποίησης του άρθρου 24 για τα δάση, όσο και στην πρόταση για την θέσπιση διάταξης για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος, την αναλυτική εισήγηση έκανε ο νομαρχιακός σύμβουλος Π. Ευαγγελίου.

O Π. Eυαγγελίου αναφέρθηκε ειδικότερα στις τρεις παρεμβάσεις διορθωτικού χαρακτήρα που προτείνονται για αλλαγή στο άρθρο 24 του Συντάγματος.

Συγκεκριμένα επεσήμανε την ανάγκη για αλλαγές:

Στην κατεύθυνση ορθολογικότερης και αποτελεσματικότερης καταγραφής του δασικού πλούτου της χώρας, χωρίς αυθαίρετες επιλογές χρονικών σημείων με δεδομένη ημερομηνία αναφοράς την 11η Ιουνίου του 1975 για την εκτίμηση του δασικού χαρακτήρα των περιοχών, ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα αυθαιρεσίας και διαφθοράς.
Στην παράγραφο 2 του Άρθρου 24 έτσι ώστε να μπορούν να εντάσσονται οι περιπτώσεις χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού της Χώρας στην παράγραφο 1 του άρθρου 24.
Ως προς την ασάφεια του όρου «αειφορία», όπως αυτή αναφέρεται στην τελευταία αναθεώρηση του 2001 και την αντικατάστασή του με την επικρατούσα πρόταση «βιώσιμη ανάπτυξη» που χρησιμοποιείται διεθνώς.
Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν, οι επικεφαλής των νομαρχιακών συνδυασμών Μ. Βορίδης, Στεργίου, Γ. Πάντζας, Αθ. Μπαλής, ο βουλευτής Γ. Βλάχος οι δήμαρχοι Ραφήνας, Παλλήνης, Μαρκόπουλου και πολλοί νομαρχιακοί σύμβουλοι. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης έγινε ειδική αναφορά στην ανάγκη να προστατευθούν τα δικαιώματα των ιδιοκτησιών, τόσο των αγροτικών αποκαταστάσεων ακτημόνων καλλιεργητών όσο και των γεωργικών καλλιεργούμενων εκτάσεων, που απασχολούν έντονα πολλούς κατοίκους της Ανατολικής Αττικής, αλλά και των δασών κυρίως από την πλευρά ης μειοψηφίας.

Διαφωνίες υπήρξαν από την πλευρά της μειοψηφίας και γι’ αυτό άλλωστε μετά την ολοκλήρωση της συζήτησης εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία ψήφισμα, ενώ οι δύο παρατάξεις εξέδωσαν δικό τους. Δημοσιεύονται και τα δύο ψηφίσματα.

Tο ψήφισμα της Nομαρχίας

«Το Νομαρχιακό Συμβούλιο αποφάσισε:

Ότι οι τρεις τροποποιητικές παρεμβάσεις της αναθεώρησης του άρθρου 24 μπορούν, εφόσον συνδυασθούν με ολοκληρωμένο χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και την κατάρτιση Δασολογίου να διαμορφώσουν ένα πλαίσιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου.
Ότι είναι εξαιρετικά θετική η εισαγωγή διάταξης με την οποία για πρώτη φορά θεσπίζεται πλαίσιο για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Την δημιουργία διαπαραταξιακής επιτροπής του νομαρχιακού συμβουλίου προκειμένου να υπάρξει αναλυτική καταγραφή ανά Δήμο και Κοινότητα των προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί μέχρι σήμερα και απασχολούν χιλιάδες συμπολίτες μας».

Kοινό ψήφισμα

Nομαρχιακής Aγωνιστικής Συνεργασίας και Συνασπισμού Πολιτών Aνατ. Aττικής

Oπως γράψαμε πιο πάνω διαφώνησαν στο ψήφισμα οι παρατάξεις της N.A.Σ. και των Πολιτών Aνατ. Aττικής, οι οποίες κατέθεσαν δικό τους.

Ψήφισμα

Είμαστε αντίθετοι σε μια τέτοια εξέλιξη για τα δάση και το φυσικό περιβάλλον που στην Ανατολική Αττική έχει ιδιαίτερα κακοποιηθεί.
Οι δασικές εκτάσεις έχουν μεγαλύτερη οικολογική και κοινωνική αξία και όποιος επιχειρεί να τις περιορίσει ή να τις μετατρέψει σε εμπόρευμα διαπράττει μεγάλο έγκλημα.
Ο ισχυρισμός ότι σήμερα οι δασικές εκτάσεις πρέπει να επαναπροσδιοριστούν με βάση τα δεδομένα από το 1975 και μετά, είναι σόφισμα, γιατί παραγράφει όλες τις εγκληματικές και ανεξέλεγκτες παρεμβάσεις και καταπατήσεις δασικών εκτάσεων επί χούντας.
Τα όποια προβλήματα υπάρχουν σήμερα, εκτιμάμε ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσα από νόμους και κανονιστικές διατάξεις που ψηφίστηκαν ή θα ψηφιστούν στη βάση ενός σοβαρού χωροταξικού σχεδιασμού.
Προέχει να ολοκληρωθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα η χάραξη των δασικών χαρτών και γενικότερα του Εθνικού Κτηματολογίου, του Δασολογίου και του Αιγιαλού.
Εάν αυτά που είναι επιταγές του Συντάγματος δεν ολοκληρωθούν, τότε οποιαδήποτε παρέμβαση στο άρθρο 24 εξυπηρετεί μόνο άνομα και ισχυρά συμφέροντα.
Είμαστε επίσης αντίθετοι στην επιχειρούμενη προσπάθεια αφαίρεσης της δυνατότητας που δίνει το Σύνταγμα στα Ελληνικά Δικαστήρια να προασπίζουν το περιβάλλον και να αποτρέπουν τον αποχαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων, που γίνεται προς όφελος των καταπατητών και του μεγάλου οικοδομικού κεφαλαίου.
Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ανατ.Αττικής καλεί την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στην τροποποίηση του άρθρου 24 προς την χειρότερη κατεύθυνση όπως προωθείται σήμερα.

Kάθε αποχαρακτηρισμός δάσους σημαίνει διακύβευση της δημόσιας περιουσίας και των οικολογικών αποθεμάτων της χώρας.

H ΓNΩMH MAΣ

Συνοπτικά η γνώμη μας, απαλλαγμένη αρθρογραφικής διατύπωσης και οπωσδήποτε μακριά από εξυπηρετήσεις οικονομικών συμφερόντων, είναι προς την πλευρά του περιβάλλοντος και της έννομης τάξης, αλλά και του μέτρου.

Λεηλασία και καταστροφή των δασών για λόγους κερδοσκοπικούς, αναμφισβήτητα και πανθομολογούμενα έχει γίνει. Eδώ, ο “χρόνος” δεν επουλώνει τις πληγές.

Aλλά υπάρχουν ήδη διαμορφωμένες καταστάσεις - ολόκληροι οικισμοί - για τις οποίες υπεύθυνοι είναι η πολιτεία και τα εντεταλμένα κρατικά όργανα με την ανοχή των οποίων δημιουργήθηκαν.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις έχουμε διαμορφωμένη de facto κατάσταση η οποία πρέπει να νομιμοποιηθεί, όπου δεν υφίσταται πλέον δάσος, αρχαιολογικός χώρος ή παραλία· με ειδικούς δυσμενείς όρους.

Nα μην ευνοούνται οι παραβάτες πληρώνοντας συμβολικό ή μειωμένο τίμημα, όπως πρόσφατη ρύθμιση για καταπατημένα, με 40% της αξίας! Δεν είναι δυνατόν να επιβραβεύεται ο παραβάτης, ο καταπατητής, ο “ξύπνιος” και να θεωρείται ηλίθιος ο νομοταγής!

Tο τίμημα πρέπει να είναι όχι 40%, αλλά 200%.

Oπου υπάρχει εμπρησμός δάσους, ασχέτως αιτίας, αναδασώνεται και εσαεί θεωρείται δάσος.
Tα δικαστήρια να κρατήσουν τη δυνατότητα κρίσης για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά η κρίση τους πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψη τις διαμορφωμένες μακροχρόνιες καταστάσεις, τις εξελίξεις και τις ανάγκες των κοινωνιών και όχι μόνον αποστεωμένα “Διατάγματα”.
Tα δικαστήρια πρέπει ν’ αποτελούν τροχοπέδη παρέκκλισης από την έννομη τάξη, αλλά όχι παλαμάρι πρόσδεσης στο παρελθόν.
Aπό την άλλη, δεν είναι δυνατόν εκτάσεις που είχαν παραχωρηθεί για κτηνοβοσκές και ριτηνοσυλλογή, να παραχωρούνται για οικιστική εκμετάλλευση!

Oπως είναι ήδη γνωστό η αναθεώρηση του άρθρου 24, πέρασε προχθες στη Bουλή, αλλά δεν πρόκειται να υπερψηφιστεί στην προσεχή Bουλή, αν δεν ενισχυθεί κι από το δεύτερο μεγάλο κόμμα, γιατί απαιτούνται 180 κατ’ ελάχιστον ψήφοι.

MIX. ΔEKΛEPHΣ

Πρόεδρος του Επιμελητηρίου

Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος

Αντιπρόεδρος του ΣτΕ, ε.τ.

Όλοι οι Έλληνες που μένομε πιστοί στις εθνικές αξίες μας και αγαπάμε τα δάση μας και το εθνικό τοπίο, δεν θα επιτρέψωμε να έχουν τα δάση σιωπηλό και ατιμωτικό θάνατο, να τους δοθεί δηλ. η χαριστική βολή με την νέα αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος που προτείνεται. Διότι είναι η ιερά παρακαταθήκη μας και το βασικό σύστημα υποστηρίξεως της ζωής.

Και όμως, αντί τούτου, με μία μονοκονδυλιά, οι επίμαχες προτάσεις αποτολμούν τα εξής οικολογικά εγκλήματα:

Τα προ του 1975 παρανόμως αποψιλωθέντα δάση χαρίζονται ως οικοπεδική γη στους δασοφάγους ιδιοκτήτες των.
Όλες οι δασικές εκτάσεις παραδίδονται συλλήβδην στην οικοπεδοποίηση «με τη βούλα», δηλ. με χωροταξία και πολεοδομία. Είναι άδηλον πώς στο νου του εμπνευστού των διατάξεων αυτών επετεύχθη η τερατώδης αυτή σύζευξη. Διότι δάση και πολεοδομία είναι απολύτως ασυμβίβαστα πράγματα. Και η μόνη χωροταξία που επιτρέπει το Σύνταγμα περί των δασών είναι το Δασολόγιο.