“Γλώσσα & Πολιτική” με το Μανώλη Γλέζο

“Γλώσσα & Πολιτική” με το Μανώλη Γλέζο

Ο Μανώλης Γλέζος, το σύμβολο της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας, τίμησε τη Βούλα πραγματοποιώντας ομιλία, που οργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, στην αίθουσα “Ιωνία” όπου πολλοί έσπευσαν να ακούσουν αυτόν τον άνθρωπο, θαυμαστό για την αγωνιστικότητα και τον ιδεαλισμό του.

«Γλώσσα και Πολιτική» ήταν το θέμα που ανέπτυξε περίτεχνα ο Μανώλης Γλέζος και που μετά την εισήγησή του ακολούθησε διάλογος με τους παρευρισκομένους.

Χώρισε την ομιλία του σε τρία μέρη, στην εξέλιξη της γλώσσας, στο περιεχόμενο της πολιτικής και το τρίτο μέρος, στη σύζευξη αυτών των δύο.

Ξεκίνησε να ασχολείται με τη γλώσσα πολλά χρόνια πριν, όταν νέος ακόμα ζούσε στο χωριό του, την Απείρανθο. «Τα Απειρανθήτικα έχουν μεγάλη σχέση με την Ομηρική γλώσσα. Δεν ήταν εύκολο να συνεννοηθείς με τα Αθηναίικα», λέει και συνεχίζει: «Είχε έρθει, τότε, ο Αρχιτέκτονας Βασιλειάδης να κάνει διδακτορική διατριβή γύρω απ’ τους αναφανούς (καπνοδόχους). Αλλά δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τους ντόπιους, οπότε ζήτησε διερμηνείς. Ο ένας απ’ τους δύο ήμουν εγώ και ο άλλος ήταν ομότιμος καθηγητής της ιστορίας του Πανεπιστημίου μας, Βασίλης Σφυρόερας. Οπότε μου γεννήθηκε το πρώτο ερώτημα και άρχισα να φτιάχνω το πρώτο Απειρανθίτικο λεξικό, το οποίο ακόμα δεν το έχω δημοσιεύσει».

Μίλησε για τα στερεότυπα που χρησιμοποιούν στον λόγο τους οι πολιτικοί, για τις ταμπέλες που βάζουν σε έννοιες και ιδεολογίες.

«Με ρώταγαν: δεν είσαι Μαρξιστής;»

"Ο Μαρξισμός είναι κι αυτό ένα στερεότυπο, σε εγκλωβίζει. Είμαι Χεγκελιανός, είμαι Μαρξιστής, είμαι Σταλινικός, είμαι Μαοϊκός και πως σε λένε εσένα; - Δώρα. – Είμαι και Δωρικός. Δηλαδή δεν αγκυλώνομαι κάπου, δεν καρφιτσώνω την εξέλιξη των ιδεών όπως παίρνεις πεταλούδες και τις κάνεις μια ωραία συλλογή, αλλά είναι νεκρές. Οι ιδέες δεν μπορούν να αγκυλωθούν και δεν επιτρέπεται να αγκιστρωθούν κάπου. Πρέπει να βρίσκονται σε συνεχή εξέλιξη. Όπως η γλώσσα".

Η ενδιαφέρουσα αυτή εκδήλωση, κράτησε φιλολογικό χαρακτήρα και παρευρέθησαν άνθρωποι από όλες τις παρατάξεις.

Μετά το τέλος της ομιλίας, η Ηλέκτρα Βενετσάνου «απομόνωσε» τον Μανώλη Γλέζο, όπου είχε την καλοσύνη να της παραχωρήσει μια mini συνέντευξη

Η.Β. Συγκράτησα κάποια σημεία από την ομιλία σας και θα ήθελα να αναφερθώ σ’ αυτό που είπατε ότι με την άσκηση του εκλογικού μας δικαιώματος εκχωρούμε σε κάποιον άλλον τα πολιτικά μας δικαιώματα, να τα χειρίζεται σύμφωνα με τις δικές του απόψεις. Ομολογώ ότι το είχα λίγο πιο "γλυκά" στο μυαλό μου. Ότι δηλαδή συνεχίζω να έχω λόγο στις πολιτικές αποφάσεις που παίρνονται.

Πιστεύετε ότι οι πολίτες είναι σε θέση να επιλέγουν με σοφία για τα πολιτικά δρώμενα; Θα μπορούσε δηλαδή να λειτουργήσει μια δημοκρατία όπου οι πολίτες να ασκούν πολιτική, ας πούμε να ψηφίζουν για κάθε πολιτικό ζήτημα; Έχουν γνώση για να εκφράσουν γνώμη;

Μ.Γ. Η εξαίρεση δεν μπορεί να καταργήσει τον κανόνα. Και ο κανόνας είναι, ότι έχει στερηθεί δικαιώματα ο πολίτης. Δηλαδή, οι πολίτες στο σύνολό τους να ασκούν πολιτική, διότι έχουν εκχωρήσει αυτό το δικαίωμα στους εκλεκτούς. Το θέμα έχει μελετηθεί και η αλήθεια είναι ότι δεν ψηφίζουν όλοι οι πολίτες με βάση και κριτήριο τα επιχειρήματά τους, τις απόψεις και το κοινό τους συμφέρον. Ψηφίζουν με βάση την παραπλάνηση που θα υποστούν.

Η.Β. Χαρακτηρίσατε τη Βουλή των Ελλήνων ως ανακουφιστική βαλβίδα των νέων. Ποια είναι η άποψή σας για τα Τοπικά Συμβούλια Νέων.

Μ.Γ. Εγώ ο ίδιος τα είχα προτείνει στο Νομαρχιακό Συμβούλιο με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα λειτουργήσουν σωστά και όχι κατευθυνόμενα για την εξυπηρέτηση άλλων σκοπών.

Η.Β. Ποια ήταν τα συναισθήματά σας την ώρα της απόφασης να κατεβάσετε την Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη; Μπορείτε να μου περιγράψετε τι στιγμή εκείνη;

Μ.Γ. Όχι, αυτό δεν γίνεται. Μια φορά το έγραψα και μια φορά το είπα και έκτοτε stop. Συγνώμη.

Υ.Γ. Ζητώ συγνώμη από τον Μανώλη Γλέζο για τον πληθυντικό ευγενείας που χρησιμοποιώ στην συνέντευξη καθώς όπως ο ίδιος είπε, ο πληθυντικός είναι ξενόφερτος στην Ελληνική γλώσσα, αλλά δυσκολεύομαι να αποβάλω το «κακό» αυτό συνήθειο.