Ειδήσεις

Είχαμε δημοσιεύσει στην ΕΒΔΟΜΗ (Φ. 667/22-1-11) στοιχεία από το περιοδικό «Επιχείρηση» σχετικά με το ΦΠΑ και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, που συζητιέται τώρα στη Βουλή.

Κατανοητή ως ένα βαθμό η αυστηρότητα του νόμου, αλλά ο νόμος για να ‘ναι σεβαστός και δίκαιος, πρέπει ν’ ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα της αγοράς, εν προκειμένω. Τηλεγραφικά λοιπόν, μπας και συλλάβει το νόημά τους κάποιος Βουλευτής, ιδιαίτερα της Περιφέρειας, που μας διαβάζει.

Αφορά όλους τους επιχειρηματίες, που οι επιχειρηματικές τους ενώσεις, αν δεν κάνω λάθος, δεν έχουν προβάλει το τεράστιο πρόβλημα του ανείσπρακτου ΦΠΑ ή υπέρ το δέον καθυστερημένης καταβολής, ιδιαίτερα από τα ΝΠΔΔ.

1ον ΔΕΝ έχει κανένας αντίρρηση ότι εκείνος που εισπράττει ΦΠΑ και ΔΕΝ του αποδίδει διαπράττει υπεξαίρεση. Αυτοί είναι κυρίως επιτηδευματίες του λιανικού εμπορίου και κυρίως καταστήματα υγιειονομικού ενδιαφέροντος. (Στην καφετέρια και στο περίπτερο πληρώνεις «τοις μετρητοίς», όπως και στο super market).

2ον Οι επιχειρήσεις που πωλούν χονδρικώς και οι Βιομηχανίες – βιοτεχνίες, πωλούν συνήθως «επί πιστώσει». Όταν λοιπόν πουλάς με πίστωση έχεις και τους κινδύνους ιδιαίτερα στις παρούσες συγκυρίες οικονομικής κρίσης και δυσπραγίας, των υπερβολικών καθυστερήσεων εισπράξεως του τιμήματος (του τιμολογίου, απλά) ή και το χειρότερο να μη το εισπράξεις ποτέ για διαφόρους λόγους. Να το φεσωθείς, δηλαδή.

Από το Δημόσιο ιδιαίτερα και τα διάφορα ΝΠΔΔ, έχεις κραυγαλέες καθυστερήσεις. Για παράδειγμα, εμείς σαν εφημερίδα έχουμε να εισπράξουμε από Δήμους τιμολόγια ακόμη και πέντε ετών!

Ως εκδότες βιβλίων (πανεπιστημιακού συγγράματος εν προκειμένω) εισέπραξα τιμολόγια από Περιφερειακό Πανεπιστήμιο μετά από 6 χρόνια και μεγάλη ταλαιπώρια.

Προχθές ακόμη εισέπραξα από Υπουργείο, τιμολόγιο του 2009. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις εμείς ως επιχειρηματίες είχαμε αποδώσει το Φ.Π.Α. που ΔΕΝ είχαμε εγκαίρως τουλάχιστον εισπράξει.

3ον Και πάμε τώρα στο σοβαρότερο πρόβλημα της απόδοσης – πληρωμής ΦΠΑ, ο οποίος ουδέποτε εισπράχθηκε.

Ο ΦΠΑ είναι φόρος που οφείλεται από τον υπόχρεο απόδοσής του – που ενεργεί ως ιδιότυπος εισπράκτορας του δημοσίου – αλλά οφείλεται από τον αποδέκτη του τιμολογίου. Είναι παράλογο λοιπόν και άδικο να πληρώνω ΦΠΑ που δεν εισέπραξα, αν και κατέβαλα τη δέουσα επιμέλεια (δικαστικές αποφάσεις, κοινοποιήσεις κλπ) επωμιζόμενος και επιπλέον έξοδα και τις εξής επίπλέον επιπτώσεις:

Α) Αυξάνεται το πλασματικό πλέον εισόδημά μου και επί πλέον ο ανάλογος φόρος εισοδήματος.

Β) ο κακόπιστος οφειλέτης αποδέκτης του τιμολογίου, στις καταστάσεις απόδοσης ΦΠΑ, αφαιρεί ΦΠΑ τον οποίο ουδέποτε κατέβαλε· εξαπατά δηλαδή το δημόσιο, με συνέργεια κατ’ ουσίαν του ιδίου (του δημοσίου  δηλαδή) που ενεργεί, εν προκειμένω, ως ιδιότυπος κλεπταποδόχος, αποδεχόμενος προϊόν κλοπής.

Αυτές είναι οι κύριες επιπτώσεις, στις οποίες τώρα προστίθεται και το ανυπόστατο σ’ αυτήν την περίπτωση ποινικό αδίκημα!

Εκτός των παραπάνω επιπτώσεων υπάρχουν και άλλες παράπλευρες, όπως δανεισμοί, αρνητικές πορείες επιχειρήσεων κλπ. μηδέ της ψυχολογικής, καταστάσεων αγνοουμένης.

Δι’ ευχών των 300 εθνοπατέρων ημών. Αμήν!