Να πάλι που επανερχόμαστε με το παιχνίδι της ρακέτας στην παραλία. Κι ενώ στο διπλανό Δήμο (Βούλα), αγωνίζονται να ανοίξουν οι παραλίες για να είναι ελεύθερες για αναψυχή και κολύμβηση, στο διπλανό Καβούρι, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου(!) απαγορεύουν το παιχνίδι της ρακέτας στην παραλία (11ης/2010 - αρ. απ.94/2010).

Το θέμα έχει απασχολήσει και άλλη φορά το Δημοτικό Συμβούλιο Βουλιαγμένης καθώς και την εφημερίδα μας.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Βουλιαγμένης στις 16/2/2010 συζήτησε αίτημα-διαμαρτυρία κατοίκων της περιοχής του Αγ. Νικολάου Καβουρίου, για την απαγόρευση της ρακέτας γιατί ενοχλούνται από το θόρυβο.

Ο Δήμαρχος τότε είχε δηλώσει ότι ο Δήμος δεν έχει καμία δικαιοδοσία στο συγκεκριμένο τμήμα της παραλίας και δεν μπορεί να απομακρύνει τους παίχτες, αφού η περιοχή ανήκει στο κατάστημα Ζεύς και στο Divani Απόλλων Παλλάς κι όταν επιχείρησε ο Δήμος να κάνει κάποια έργα εκεί, τους απαγορεύθηκε με δικαστική απόφαση.

Παρά ταύτα όμως πήραν απόφαση τότε να «εκδιωχθούν από το χώρο οι λάτρεις της ρακέτας γιατί ενοχλούν τους κατοίκους και είναι θέμα ποιότητας ζωής».

Πρόσφατα λοιπόν επανήλθαν με νέα απαγορευτική απόφαση για το παιχνίδι της ξυλορακέτας στην παραλία του Καβουρίου.

Το επόμενο βήμα θα είναι να διωχθούν οι οικογένειες που συνοδεύουν πιτσιρίκια με τα κουβαδάκια τους γιατί με τις φωνές τους ενοχλούνται οι περίοικοι!

Αλήθεια, όλα τα νυχτομάγαζα που έχουν γίνει μάστιγα, και εφιάλτης του κάθε πολίτη που χάνει τον ύπνο του κάθε Καλοκαίρι, δεν ενοχλούν;

Τα μπαράκια που έχουν κατακλύσει τις αμμουδιές, με εκείνο το εφιαλτικό ντούπου-ντούπου μέσα μεσημέρι, δεν ενοχλούν;

Περιμένουμε από την αρμόδια Υπουργό, λοιπόν, να μας πει ποιό είναι το νόμιμο και το ήθικό επί του προκειμένου. Γιατί η αμουδιά του Καβουρίου, κατά το Δήμαρχο Κασιδόκωστα (δ.σ.11η/2010) ανήκει στα καταστήματα. Το κοινό αγαθό, η παραλία και ο αέρας δηλαδή, έγιναν ιδιόκτητο αγαθό.

Θυμάμαι πώς ξεκίνησε την καταπάτηση ο τότε “Απόλλωνας” με τους αγωγούς νερού, που σήμερα είναι ο “Μύθος” και τις κινητοποιήσεις των πολιτών τότε να τον σταματήσουν.

Σήμερα κοντεύουμε να μη βρίσκουμε ελεύθερη παραλία, σ’ ολόκληρη την Αττική!