Συμβαίνουν στην Μπουρκίνα Φάσο με 3πλάσιο πληθυσμό από εμάς
του Κώστα Βενετσάνου
Ο Πρόεδρός τους παραιτήθηκε από τις απολαυές
Η απόφαση αυτή, της εντυπωσιακής αύξησης κατά 50% των μισθών, με αντίστοιχη μείωση κατά 30% της «αποζημίωσης», όπως λέγεται, των Υπουργών, των βουλευτών, και λοιπών πολιτικών, όπως φαντάζομαι, θα περιλαμβάνει τους Περιφερειάρχες, τους Δημάρχους κ.λπ., δεν ελήφθη σε καμμιά προηγμένη χώρα της Δύσης αλλά από τον Πρόεδρο μιας «τριτοκοσμικής» πτωχής χώρας της Αφρικής, από την Μπουρκίνα Φάσο, που πολλοί δεν την έχουν ούτε ακουστά, αν και ο πληθυσμός της είναι υπερδιπλάσιος της Ελλάδος.
Να θυμίσω ότι παραπλήσια απόφαση, παραίτησης από την αποζημίωση του Προέδρου της Δημοκρατίας είχε πάρει ο Ιωάννης Καπποδίστριας, ως κυβερνήτης της Ελλάδος.
«Θέλω αποφύγει να δεχθώ την προσδιοριζομένην ποσότητα δια τα έξοδα του αρχηγού της Επικρατείας (…) από το να εγγίσω μέχρι και οβολού τα δημόσια χρήματα (…) ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ανθρώπων βυθισμένων εις την εσχάτην αμηχανίαν…»1
Ο τολμών…
Ο Πρόεδρος της Μπουρκίνα Φάσο, Ιμπραχίμ Τραορέ, έλαβε την απόφασή του σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα του, καθώς αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της εμπλοκής της Γαλλίας και της Αμερικής (ΗΠΑ) στην περιοχή, οι οποίες επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τον ορυκτό πλούτο της χώρας και κυρίως τα κοιτάσματα ουρανίου, όπως και στον γειτονικό Νίγηρα.2
Η κίνησή του έρχεται μετά από μια σειρά τολμηρών αποφάσεων προκειμένου να καταστήσει σαφές ότι είναι αποφασισμένος να εργασθεί υπέρ των συμφερόντων της χώρας του και του λαού του.
Συνέχεια στη σελ. 2
Να σημειώσουμε ότι η Μπουρκίνα Φάσο μαζί με τον Νίγηρα και το Μάλι έχουν σχηματίσει συμμαχία. Τα τρία αυτά κράτη ήσαν πρώην γαλλικές αποικίες, που γύρισαν την πλάτη στη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες και στράφηκαν στη Ρωσία προτού σχηματίσουν τη συμμαχία.
Επιπλέον, τον Ιανουάριο ανακοίνωσαν πως εγκαταλείπουν την Οικονομική Κοινότητα Κρατών της Δυτικής Αφρικής – κάτι σαν την ΕΟΚ που μετεξελίχθηκε σε Ευρωπαϊκή Ενωση – χωρίς να περιμένουν να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος καταστατικός χρόνος. Παράλληλα, μετά την εκδίωξη της στρατιωτικής παρουσίας της Γαλλίας, πέρυσι τον Αύγουστο, φέτος τον Μάρτιο, ο Νίγηρας έδιωξε τους Αμερικανούς από τη χώρα.2
Τόλμησαν! Αυτό έχει σημασία για τα συμφέροντα των κρατών τους, παρά τους κινδύνους που ελλοχεύουν, με τη συμμαχία τους και με τις πλάτες της Μόσχας.
Και αναφέρθηκα στους κινδύνους που ελλοχεύουν, γιατί οι «άλλοι» δεν κάθονται με τα «χέρια σταυρωμένα». Τα συμφέροντα είναι μεγάλα και οικονομικά και γεωπολιτικά. Και στο εξωτερικό, Γαλλία και ΗΠΑ απ’ τη μια, που βλέπουν να τους παίρνουν «τη μπουκιά απ’ το στόμα», προς χάριν των συμφερόντων του έθνους και του λαού τους που λιμοκτονεί και που στο κάτω - κάτω τους ανήκει – ουράνιο κ.ά.
Κι απ’ την άλλη οι γεωπολιτικές επιδιώξεις της «αυτοκρατορίας», που παρακωλύονται από τέτοιες αναπάντεχες κινήσεις. Είναι φανερό ότι η αποχώρηση τριών χωρών από την Οικονομική Κοινότητα Κρατών της Δυτικής Αφρικής τους χαλάει τα σχέδια Οικονομικο-πολιτικού ελέγχου των χωρών αυτών. Ξέχωρα που δίνουν το «κακό» παράδειγμα και στις άλλες χώρες κι αρχίζει να «ξηλώνεται ο πουλόβερ».
Ύστερα, πάντα βρίσκονται εγχώριοι πρόθυμοι που θίγονται τα συμφέροντά τους.
Εξ άλλου έχουμε πολλά παραδείγματα στη σύγχρονη ιστορία, με χαρακτηριστικότερο, για ν’ αποφύγουμε τα πιο φρέσκα, τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια. Τα συμφέροντα των τσιφλικάδων (μπέηδων) ταυτίζονταν με τα συμφέροντα της Αγγλίας εις βάρος της Ελλάδος, που άλλαξαν την ιστορία της και την υπόστασή της, ως νεότερο κράτος, και την κατέστησαν προτεκτοράτο.
Και για να μη νομισθεί πως τα λέω μόνον εγώ, που πιθανόν είμαι προκατειλημμένος, ή «ψαγμένος» ας θυμηθούμε τι λέει ο.. προσφιλής μας έγκριτος Ευρωπαίος, δικός τους διπλωμάτης, Ρόμπερτ Κούπερ, Γεν. Διευθυντής του Συμβουλίου της ΕΕ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικο-στρατιωτικών υποθέσεων (2002-2014): για τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα των ΗΠΑ «…Αν τους δοθεί η ευκαιρία, των Ηνωμένων Πολιτειών, θα υποστούν ''αλλαγή καθεστώτος''» (τα ''ατίθασα'' κράτη) και θα έχουν μια κυβέρνηση (…) που θα είναι φιλική απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες…3
Βέβαια μιλάει για τα όπλα μαζικής καταστροφής που ΔΕΝ μπορούν να έχουν η Β. Κορέα, το Ιράν κ.ά. – ενώ μπορεί να έχει το Ισραήλ – καθώς και όσες χώρες βοηθούν τους «τρομοκράτες», αλλά είναι ευνόητο, κι ας μη λέγεται – ότι αφορά όλες τις σοβαρές επιλογές κι επιδιώξεις της αυτοκρατορίας. Ως γνωστόν, στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που δεν λέγονται, αλλά γίνονται και όπως λέει ο Ναπολέων «Αν δεν σου δοθεί η ευκαιρία, την δημιουργείς».4
Αλλά ας μην απεραντολογούμε. Οι εξελίξεις θα μας διαψεύσουν ή θα μας επιβεβαιώσουν.
Ήδη η Αφρική βράζει. Αλλά δεν ακούμε σχεδόν τίποτα στις ειδήσεις γιατί… «κείται μακράν».
Το «ενδιαφέρον» και η παρουσία μεγάλων δυνάμεων είναι δεδομένο. Πρώην αποικιοκρατικές χώρες, ΗΠΑ, Γαλλία, ΡΩΣΙΑ, ΚΙΝΑ και η Τουρκία ως περιφερειακή δύναμη βεβαίως, βεβαίως. Ενώ ένοπλοι «τρομοκράτες» - με ή χωρίς εισαγωγικά αλωνίζουν σε πολλές χώρες της Αφρικής, σπέρνοντας το θάνατο, είτε παίζοντας το παιχνίδι κάποιων για την αποσταθεροποίηση μιας κατάστασης που είναι ενάντια στα συμφέροντά τους, είτε ικανοποιώντας τις δικές τους επιδιώξεις ή και εγκληματικές τάσεις, ενίοτε με το πρόσχημα του ισλάμ. (Αλ Κάιντα, ISIS κ.ά.).
–––––––––––––
1. Ι. Καποδίστριας προς την Δ’ Εθνική Συνέλευση, Άργος, 4 Αυγούστου, 1829 («Αδ. Δημαρχία», αρ. φ. 114, 10ος/1997.
2. You Tube, iskra.gr, 24/8/24, Pronews.gr
3. R. Cooper: «ΔΙΑΣΠΑΣΗ των ΕΘΝΩΝ», Κέδρος, σελ.78.
4. Μακιαβέλλι: Ο ΗΓΕΜΟΝΑΣ σχολιασμένος από τον Ν. Βοναπάρτι, εκδ. ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΣ.
