«κάθε χρόνο που περνάει ο αριθμός των ελεύθερων προσβάσεων στη θάλασσα μειώνεται...»
Πολλά τα ερωτηματικά και τα τηλέφωνα για το κλείσιμο της πρόσβασης του μικρού κόλπου που βρίσκεται απέναντι από τη Λίμνη της Βουλιαγμένης, κάτω από τη γέφυρα.
Ένας πανέμορφος κόλπος, απάγγειο των χειμερινών κολυμβητών.
Όπως μάθαμε αρχικά έκλεισε γιατί έπεφταν σοβάδες από την οροφή της γέφυρας και θεωρήθηκε επικίνδυνο. Έκλεισε έγιναν κάποιες εργασίες αποκατάστασης και περίμεναν να ανοίξει η πρόσβαση. Τουναντίον είδαμε να μπαίνει ολόκληρη, βαριά σιδηροκατασκευή με αποκλεισμό της παραλίας.
Μήπως, λέω μήπως, αληθεύουν οι συζητήσεις ότι την έκλεισαν για να την δώσουν στο κατάστημα Λάμπρος να την εκμεταλλευτεί;;
Σωστά παρατηρεί αναγνώστης όταν γράφει: «Παρατηρώ ότι κάθε χρόνο που περνάει ο αριθμός των ελεύθερων προσβάσεων στη θάλασσα μειώνεται. Μεταξύ του Ασκληπιείου Βούλας και της Γλυφάδας ένα φράγμα εμποδίζει την πρόσβαση στη θάλασσα, εκτός από μια μεγάλη και ελικοειδή διάβαση πεζών, που φαίνεται να έχει γίνει επίτηδες για να αποθαρύνει το κοινό από το να εξυπηρετείται στη θάλασσα».
Και ερωτά: «Γνωρίζετε αν υπάρχει πολιτικό σχέδιο για αναγκαστική ιδιωτικοποίηση των ακτών της Βουλιαγμένης και της Βούλας»;
Διαφαίνεται μία τάση αποκλεισμού των ακτών, καθ' ότι θέλουν να φτιάξουν τη «Ριβιέρα» η οποία θα αποτελείται από πολλά μαγαζιά διαφόρων τύπων και παροχών και βέβαια κρεβατοξαπλώστες για υψηλά βαλάντια.
Τρανό παράδειγμα το πρ. κάμπινγκ Βούλας - Α' πλαζ, το οποίο από έναν πνεύμονα πρασίνου με απλές σκηνές, κάποτε, το άφησαν να ρημάξει για να το δώσουν σε ιδιώτη να κάνει 5άστερο κάμπινγκ. Απογοητευτική η εικόνα
