Ειδήσεις

Σφήνα Δημήτρη Ράπτη στα προεκλογικά της Βούλας

Μετά το πρώτο σχήμα εν’ όψει δημοτικών εκλογών 2010 που διαμορφώθηκε οριστικά με τη συνεργασία των συνδυασμών ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΥ - ΤΣΙΡΙΓΩΤΗ (ΔΑΔΑ με Όραμα), δεύτερος υπό εκκόλαψη συνδυασμός φαίνεται να παίρνει μορφή με αξιόλογη προοπτική: Η δημοτική κίνηση των Επαγγελματιών της Βούλας με επικεφαλής τον Πρόεδρο του Συλλόγου Επαγγελματιών και παλαίμαχο στέλεχος και πρώτο Πρόεδρο Δ.Σ. του Δήμου Δημήτρη Ράπτη. 

Στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Επαγγελματιών (17 Δεκεμβρίου 2008), που καλύψαμε ειδησεογραφικά σε προηγούμενο τεύχος μας με τον τίτλο «Οργή στη Γενική Συνέλευση των Επαγγελματιών Βούλας για την εγκατάλειψη από Κυβέρνηση και Δημοτική Αρχή», διαφάνηκε η βούληση αυτόνομης και ενωτικής δράσης των επαγγελματιών, οι οποίοι έδειξαν να αισθάνονται αδικημένοι από την αδιάφορη έως εχθρική στάση της κεντρικής και τοπικής πολιτικής ηγεσίας.

Ακολούθησε συνέντευξη του Προέδρου των Επαγγελματιών σε τοπική εφημερίδα, όπου σαφέστατα εκφράζεται η σχετική πρόθεση και διατυπώνεται ο σκελετός της πολιτικής πλατφόρμας της νέας υπερκομματικής κίνησης.

Εκείνο όμως που εντυπωσιάζει και φαίνεται να οριστικοποιεί τη ρήξη των επαγγελματιών με το απόμακρο τοπικό κατεστημένο είναι η δήλωση του Δ. Ράπτη, όταν του ζητήθηκε από άλλη τοπική εφημερίδα να σχολιάσει εν είδει απολογισμού τη δεκαετία «1998 - 2008». Σ΄ αυτή τη δήλωση συνοψίζεται με ακρίβεια το πολιτικό πρόβλημα της Βούλας!  (Και γι΄ αυτό την παραθέτουμε πιο κάτω συνοπτικά).

Εκεί που διαφωνούμε με τον Δ. Ράπτη δεν είναι το πρόβλημα, αλλά η θεραπεία. Η  αυτόνομη συντεχνιακή κίνηση των επαγγελματιών, αν προκόψει, δεν θα συμβάλει στην ανατροπή του κατεστημένου, αλλά στην επιβίωσή του. Οι υγιείς δυνάμεις αυτής της πόλης  πρέπει, οφείλουν ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ να συνεννοηθούν.

Αν αγαπάμε πραγματικά τη Βούλα και συμφωνούμε όλοι στο “δεν πάει άλλο”, πρέπει να παραμερίσουμε τις προσωπικές μικροδιαφορές και πικρίες του παρελθόντος και να βρούμε τον κοινό παρανομαστή, που δεν είναι άλλος από την κοινή μας αγωνία για μια καλύτερη Βούλα για μας και τα παιδιά μας.

Επανάσταση ΝΑΙ, συμφωνούμε.

Αλλά, για να πετύχει, χρειάζεται και η «Φιλική Εταιρεία“!

Ας το σκεφτούν όλοι.

Κ. Βενετσάνος

«Τον Οκτώβριο του 1998, στην έναρξη αυτής της κρίσιμης δεκαετίας, διεκδίκησα τη Δημαρχία της Βούλας ως υποψήφιος Δήμαρχος (2η φορά, με πρώτη το 1986). Το όραμα που είχα για τη Βούλα, να βάλω τις βάσεις να ξεφύγει από τον “επαρχιωτισμό“, ατυχώς έμεινε όνειρο», λέει ο Δ. Ράπτης.

Κι αφού αναφέρεται θετικά όσον αφορά το Δήμαρχο Γ. Μάντεση, αναγνωρίζει ότι «δεν άλλαξε όμως την πόλη», αλλά το αιτιολογεί μετατοπίζοντας τις ευθύνες στο «κατεστημένο που διαφεντεύει αυτόν τον τόπο από ιδρύσεως του Δήμου» (και της Κοινότητας, προφανώς θα προσθέταμε, πλην της περιόδου Δόγκα και Τζάιδα). Θεωρεί δε ότι αυτό το κατεστημένο τον εγκλώβισε στην καθημερινότητα. Και συνεχίζει: «Το ίδιο έκανε και με τους 3 προηγούμενους Δημάρχους, με μόνη εξαίρεση τον Α. Αποστολάτο, που χάρη στην κεφαλλονίτικη ξεροκεφαλιά του, σήκωσε κάπως κεφάλι».

Καταλογίζει στη συνέχεια σ’ αυτήν την «φεουδαρχική κάστα» όπως την αποκαλεί, «ιδιοκτησιακό σύνδρομο», εξαιτίας του οποίου κρατά τον τόπο σε υπανάπτυξη. Διευκρινίζει δε ότι δεν αναφέρεται στο σύνολο των παλαιών κατοίκων, «αλλά σε πέντε “πριγκιπικές“ οικογένειες που έχουν επιβάλει τη φεουδαρχική ταξική και αριστοκρατική διάκριση να θεωρούν ότι όλοι εμείς “οι άλλοι“ που δεν γεννηθήκαμε στη Βούλα (αν και φέραμε τα ωραία μας λεφτά και τους κάναμε πλούσιους κτηματίες από άπορους αγρότες) είμαστε 2ης κατηγορίας πολίτες και ότι μόνο αυτοί είναι “εκ Θεού” προορισμένοι να έχουν άποψη για το τι  συμφέρει τον τόπο.

Έτσι λοιπόν, πέρασε κι αυτή η δεκαετία, χωρίς η Βούλα να κάνει το ποιοτικό άλμα που της αξίζει ως Ευρωπαϊκή κηπούπολη».

Ακολούθως αποφαίνεται: «Αν ένας λαός έχει παγιδευτεί και υποταγεί, τίποτα δεν μπορεί να τον σώσει. Η “Σύγχρονη” Βούλα“, που ίδρυσα το 1980 ως απάντηση στη “βλαχοδημαρχία“, προδόθηκε και δεν βρήκε την απήχηση που της άρμοζε, στους παραπληροφορημένους  Βουλιώτες».

Και οι αστοί γίνονται επαναστάτες

Καταλήγει δε με τη σαφή προειδοποίηση και δήλωση προθέσεων: «Οι επαγγελματίες της Βούλας, τους οποίους εκπροσωπώ ως εκλεγμένος Πρόεδρος του σωματείου τους, υποφέροντας κάτω από τη διεθνή οικονομική κρίση και από την τοπική απραξία, έχουν αντιληφθεί ότι δεν έχουν πια την πολυτέλεια να διχάζονται και να παγιδεύονται ως “νεροκουβαλητές“ σε διάφορα κόμματα και δημοτικούς συνδυασμούς, οι οποίοι τους “αδειάζουν“ και τους περιφρονούν την επομένη των εκλογών. Ο επαγγελματικός κόσμος της Βούλας είναι οργισμένος και αποφασισμένος να υψώσει τη δική του (ενωμένη) φωνή στα τοπικά δρώμενα.

Η τάξη των επαγγελματιών είναι η σπονδυλική στήλη κάθε πόλης και έχει υποχρέωση, αλλά και δικαίωμα, να βγει στην πρωτοπορία, μήπως και πεισθεί κάποτε κι ο λαός να σπάσει τις αλυσίδες του.

Η Βούλα δεν σώνεται πια με “μεταρρύθμιση”, χρειάζεται ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!