Για την κατάσταση των σχολείων της Ανατολικής Αττικής μιλήσαμε με τον πλέον υπέυθυνο, τον διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Απόστολο Παπακωνσταντίνου.Ζητήσαμε να μας περιγράψει την παρούσα κατάσταση των σχολείων, αλλά και το προσωπικό του βίωμα στην διεύθυνση. Παρακολουθήστε τον...
ΣΕ ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ
Για την κατάσταση των σχολείων της Ανατολικής Αττικής μιλήσαμε με τον πλέον υπέυθυνο, τον διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Απόστολο Παπακωνσταντίνου.
Ζητήσαμε να μας περιγράψει την παρούσα κατάσταση των σχολείων, αλλά και το προσωπικό του βίωμα στην διεύθυνση. Παρακολουθήστε τον.
Κύριε Παπακωνσταντίνου, δεν θα σας ρωτήσω πως προλαβαίνετε να είστε συνεπής σε όλες αυτές τις υποχρεώσεις σας, γιατί προσπαθώ πολύ καιρό να μιλήσουμε για τα ζητήματα της μέσης Εκπαίδευσης, πράγμα που καταδεικνύει ότι εργάζεστε όλες τις ώρες της ημέρας ακόμη και τις βραδινές, έως αργά, ώρες.
Πολλά ακούγονται για τα σχολεία αυτό τον καιρό. Αλλοι μιλούν για επάρκεια και άλλοι για ανεπάρκεια. Ερωτήσεις βουλευτών κατακλύζουν τα γραφεία της εφημερίδας για τα σχολικά συγκροτήματα και τις ελλείψεις τους.
Με διευθυντές που μιλήσαμε μιλούν για καλή κατάσταση στα σχολεία.
Θέλουμε τη δική σας γνώμη ως του πλέον ειδικού αφού προϊστασθε της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Κυρία Μπουζιάνη, πράγματι φέτος είναι η πρώτη χρονιά που δυόμιση μήνες πριν ανοίξουν τα σχολεία είχαμε διεκπεραιώσει διορισμούς, μεταθέσεις, αποσπάσεις.
Πετύχαμε μέσα από ένα ατέρμονο αγώνα, εργαζόμενοι ώρες ατελείωτες – νυχθημερόν με τους συνεργάτες μου στο ΚΥΣΔΕ*, για να ολοκληρωθούν έγκαιρα:
6.632 μεταθέσεις πανελλαδικά.
3.276 σε πρώτη φάση αποσπάσεις, ενώ ακολούθησαν άλλες τρεις φάσεις (αποσπάσεων) με 1300 συμπληρωματικές αποσπάσεις. Εγιναν προσλήψεις αναπληρωτών και ωρομισθίων για τα προβλέψιμα κενά.
Οποια κενά δημιουργήθηκαν αργότερα, οφείλονται σε έκτακτη ανάγκη, όπως ασθένειες ή μετακινήσεις…
Αλλωστε οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί το 2003-2004 ήταν 2.912. Σήμερα 2008-2009 ανέρχονται σε 3500 χιλιάδες.
Οι σχολικές μονάδες το 2003-2004 ήταν 143 και σήμερα είναι 174 και 12 νεοϊδρυθέντα που δεν λειτούργησαν ακόμη. Λειτούργησαν όμως το Γυμνάσιο Ανθούσας, το 2ο Γυμνάσιο Νέας Μάκρης (στο Βουτζά), το Γυμνάσιο Μαρκοπούλου και το Γυμνάσιο Πόρτο Ράφτη.
Για πρώτη φορά φέτος λειτούργησε έγκαιρα (Οκτώβριος 2008), η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη.
Οσον αφορά τα κενά στην Ανατολική Αττική, ποια είναι η σημερινή κατάσταση;
Στην Ανατολική Αττική με γνώμονα την αρχή της χρηστής διοίκησης έγκαιρα κατορθώσαμε φέτος να καλύψουμε τα νευραλγικά κενά και να έχουμε σήμερα μόνο 50 ώρες περίπου – αριθμός ωρών ρεκόρ -σε όλη την Ανατ. Αττική και σε σύνολο 184 σχολικών μονάδων και ειδικότητες: Αγγλικών, Καλλιτεχνικών και Πληροφορικής. Οι Γυμναστές καλύφθηκαν στις 23 Οκτωβρίου.
Κύριε Παπακωνσταντίνου έχουμε ξαναμιλήσει μαζί και παρακολουθούμε το έργο σας. Είναι γεγονός ότι έχετε μιαν εκτίμηση και μια θετική αναγνώριση στον τρόπο που χειρίζεστε τα θέματα της διεύθυνσης. Επιπλέον είναι γεγονός ότι αγαπάτε την ελληνική φιλοσοφία και κατέχετε την τέχνη (άλλωστε η μαθηματική επιστήμη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την τέχνη).
Θα θέλαμε να μας πείτε ποια είναι η σχέση σας με τους συναδέλφους και τι στάση τηρείται ως προϊστάμενος. Ακούτε τις απόψεις; Πώς αντιμετωπίζετε ένα παράπτωμα;
Επειδή πιστεύω ότι «Η Παιδεία εξημερώνει τις ψυχές αφαιρώντας τη θηριωδία και την αγνωμοσύνη» όπως είπε και ο Θεόφραστος και ακόμα επειδή πιστεύω ότι η Διαλογική μορφή συζήτησης-εξέτασης (Πλάτωνας – Σωκράτης), προσεγγίζει καλύτερα το θέμα που εξετάζει κανείς, αλλά και από αισθητική άποψη αν το εξετάσουμε, ο διάλογος ζωντανεύει πρόσωπα και πράγματα, έτσι και εγώ δεν γκρεμίζω γέφυρες μεταξύ εμού και των συναδέλφων, αντίθετα δημιουργώ τις κατάλληλες προϋποθέσεις για γεφύρωση του χάσματος ή αποσυμφόρηση του θέματος μέσα από το διάλογο. Μ’ αυτή τη διαδικασία προσεγγίζω τους συναδέλφους και αντιλαμβάνομαι ποιο είναι το παράπτωμα και ποιος έχει την ευθύνη. Ανάλογη είναι και η ποινή. Επίπληξη ή αν είναι σοβαρή υπόθεση ακολουθείται η νόμιμη οδός.
Αυτό που είναι σημαντικό, απαραίτητο και επιβάλλεται σε τέτοιες υποθέσεις είναι να ακούμε προσεκτικά και με ευαισθησία και τις δύο πλευρές, μετά να κρίνουμε ή να καταδικάζουμε.
Εξ’ άλλου είναι επιβεβλημένη ανάγκη η οικοδόμηση εμπιστοσύνης και επικοινωνίας μεταξύ προϊσταμένων – υφισταμένων, εκπαιδευτικών – μαθητών και γονέων.
Εχετε διατελέσει επί 25 χρόνια εκπαιδευτικός εν ενεργεία. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια είστε ο Διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατ. Αττικής, πρόεδρος του ΚΥΣΔΕ και σε άλλα θεσμοθετημένα όργανα. Ο χρόνος δουλειάς διαρκής και σκληρός και η κριτική συνεχής. Εχετε μετανιώσει που δεν είστε στο σχολείο σας, σε μια αίθουσα να διδάσκετε;
Ξέρετε, ουδέποτε είχα ως στόχο ή επωφθαλμιούσα θέσεις και οφίτσια ή δόξα. Είμαι εκπαιδευτικός μαθηματικός εκ πεποιθήσεως και αυτό δεν αλλάζει.
Για 25 χρόνια ήμουν μαχητής στο σχολείο μου, στις αίθουσες με τους μαθητές μου. Είναι βέβαιο ότι νοσταλγώ τη διδασκαλία, την επαφή και την άρτια σχέση που είχα με τους μαθητές μου και με τους συναδέλφους μου.
Η λαχτάρα και η διδακτική φλόγα παραμένουν άσβεστες. Δεν τρέφω αυτάρεσκη ψευδαίσθηση υπεροχής, όμως η πολυετής εμπειρία μου και οι κρίσεις των Διευθυντών από θεσμοθετημένο όργανο, μου έδωσαν τη δυνατότητα να προσφέρω, από αυτή τη θέση, και θα προσφέρω ακόμα περισσότερα στην Εκπαίδευση. Είναι και προσωπική διαπίστωση, διότι ασχολούμαι με διοικητικά θέματα, με εκπαιδευτικά θέματα, με το ΚΥΣΔΕ, κάτι που δεν θα ήταν εφικτό αν συνέχιζα να είμαι διευθυντής στο σχολείο μου.
Να είστε σίγουρη ότι, οτιδήποτε έχει σχέση με την πρόοδο, την καλλιέργεια των μαθητών, τη βελτίωση της εκπαίδευσης, την αναβάθμιση της παιδείας, την καλύτερη ένταξη των μαθητών μας στην απαιτητική, πολυπολιτισμική κοινωνία μας και τη σκληρή ανταγωνιστική πραγματικότητα θα το διεκπεραιώσω, θα το φέρω εις πέρας επ’ αγαθώ της παιδείας.
Και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι, δεν πτοούμαι από αντίξοες συνθήκες ή συγκυρίες των καιρών μας. Δεν πρόκειται απλώς και μόνο για το καθήκον. Πρόκειται για κάτι πιο βαθύ, που απορρέει από τον εσωτερικό μου κόσμο και επισφραγίζει το έργο μου και το όραμά μου για τη σύγχρονη και αναβαθμισμένη παιδεία και όχι μία φορμαλιστική παιδεία. Επίπλαστη ή τυποκρατική.
Η μόρφωση, η εκπαίδευση των μαθητών μας θα πρέπει να αποτελεί εχέγγυο για το μέλλον τους, και γι’ αυτό αγωνιζόμαστε εμείς οι εκπαιδευτικοί.
Σας ευχαριστώ κύριε Παπακωνσταντίνου για το χρόνο σας.
