![]() |
|||
Δευτέρα, 04 Ιουλίου 2022 |
|
|
Άρθρα Κώστα Βενετσάνου
Κάηκαν τα πεύκα “μου” Και μου κάψαν τη καρδιά
Ένοιωσα τη μυρωδιά του καμένου ξύλου, της κουκουνάρας, τον πνιγμό του καπνού στα πνευμόνια και στα μάτια μου. Ένιωσα το τρίξιμο των καμένων πεύκων, το βογκητό να μου καψαλίζει την καρδιά. Όχι δεν είχα οικόπεδο εκεί, ούτε σπίτι· είχα κάτι πιο σπουδαίο. Είχα την πρώιμη εφηβική μου ανάμνηση όταν μαθητής της 1ης Γυμνασίου – του ιστορικού 2ου Γυμνασίου αρρένων της οδού Χέυδεν – με αχαμνά μπράτσα, μετακατοχικός, ασθενικό παιδί, δεν είχα προλάβει να δυναμώσω ακόμη, μας πήγαν γι’ αναδάσωση του Υμηττού· εκεί, μετά το Σταυρό Αγ. Παρασκευής, θυμάμαι. Μας είπαν δυο κουβέντες, μας έδειξαν, μας δώσαν βαρύ για μένα γκασμά, γεμίσαμε τις τσέπες μας σπόρια και σκαρφαλώσαμε το βουνό να το ζωντανέψουμε.
Αφήστε σχόλιο... |
ecdm-expoΔιαφήμιση (2)Προσεχή Γεγονότα
Διαφήμιση (1a)Προτεινόμενο VideoΔιαφήμισηΕπισκέπτες σε σύνδεσηΑυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 153 guests και κανένα μέλος
|
ΝέαΗμερολόγιοVideos |
Άρθρα & ΣτήλεςΤέχνες & Αθλητισμός |
Δήμοι |
Προκηρύξεις & ΙσολογισμοίΆλλα |