Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

Δηλητηριώδες μίγμα για μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να εξοντώσεις κάποιον. Ακόμα και με την θέλησή του!

Ακόμα και με επιδαψιλεύσεις, χορηγίες. Ακόμα και με εκδηλώσεις συμπάθειας, παραχωρήσεις, χατήρια!...

Να δώσεις ένα «γλυκάκι» στον διαβητικό για να μη τον στεναχωρήσεις!!!

«Δυστυχώς, δεν είχαμε την ευτυχία – λέει ειρωνικά, ο Νίτσε, ν’ ανακαλύψουμε, ως τα τώρα, το κώνειο, που θα μας επέτρεπε ν’ απαλλαχτούμε από έναν παρόμοιο λαό...»! (Μιλάει για τους Έλληνες, βεβαίως, που τους θαύμαζε ιδιαιτέρως, όχι μόνον τους αρχαίους αλλά και τους συγχρόνους του).

Φαίνεται όμως ότι κάποιοι εκ των συγχρόνων Γερμανών ρεβανσιστών, νεοφιλελεύθερων αρπακτικών, βρήκαν τελικά το ...«κώνειο», (νομίζουν).

Εθνοτική Διάβρωση

Η «δουλειά» έχει ξεκινήσει εδώ και τέσσερις – πέντε δεκαετίες. Από τον καιρό που κάποιοι νέοι τότε, αναγκασμένοι ή μη, έφυγαν απ’ την Ελλάδα, σπούδασαν και εργάστηκαν στο εξωτερικό – Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία κυρίως – ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν, μερικές φορές, αλλόφυλους φίλους.                                         

Η επαναστατικότητα τότε, των νέων της Ευρώπης, τα κηρύγματα διανοούμενων κοινωνιστών, διεθνιστών, αλλά και νεοφιλελεύθερων κοσμοπολιτών – των μετέπειτα παγκοσμιοποιητών – επέδρασαν υποδόρεια αντεθνοτικά, πάνω στους ανήσυχους τότε νέους, βοηθούσης και της κατάχρησης καπηλείας της εθνικής ιδέας και των συμβόλων υπό των «συνταγματαρχών».

Η εθνοτική αυτή έντεχνη διάβρωση της εθνικής συνείδησης και του πατριωτικού φρονήματος απετέλεσε το κύριο ιδεολογικό υπόβαθρο, για την πρόθυμη αποδοχή όχι μόνο μηδενιστικών αντεθνικών ιδεολογιών, αλλά και υπονομευτικών εθνοκτόνων πρακτικών.

Παραδόξως, οι ιδεολογίες αυτές εκπορεύονταν κυρίως από προοδευτικούς κοινωνιστές όλου του φάσματος της αριστεράς – από κατάλοιπα ουτοπικών σοσιαλιστών, τροτσκιστών, μέχρι και καλοπροαίρετων ευρω-κομμουνιστών – ενώ οι πρακτικές αντιθέτως, εφαρμόζονται κυρίως από νεοφιλελεύθερους της «σχολής του Σικάγο», Τραπεζίτες και «παπατζήδες» - μεγαλοεπενδυτές, τύπου «Σόρος» και διπλωμάτες καριέρας τύπου R. Coοper2.

Υπογεννητικότητα και γήρανση

Η γεννητικότητα στη σύγχρονη εποχή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως: Κοινωνικών αντιλήψεων, ψυχολογικής διάθεσης και κουλτούρας, σχετικής, τουλάχιστον, οικονομικής επάρκειας, διαθέσιμου ελεύθερου χρόνου, προσδοκιών και αισιοδοξίας για το μέλλον, θρησκευτικών αντιλήψεων κλπ.

Αρνητικός συνδυασμός των παραπάνω παραγόντων οδηγεί στη μείωση των γεννήσεων και ακολούθως στην υπογεννητικότητα (μέσος όρος γεννήσεων κάτω των 2 παιδιών ανά ζευγάρι) και τελικά στην γήρανση του πληθυσμού, δηλ. περισσότεροι θάνατοι απ’ τις γεννήσεις. Σημειώνουμε ότι η υπογεννητικότητα των Ελλήνων έχει φθάσει στο 1,3 παιδιά ανά ζευγάρι.

Εκείνοι που αποβλέπουν στη γήρανση του πληθυσμού και στην συρρίκνωσή του, μέχρι και την εξαφάνισή του πρακτικά, καταλαβαίνουμε ότι τους είναι εύκολο να υποσκάψουν τους παραπάνω συντελεστές γεννητικότητας, manipulάροντας (χειραγωγώντας) εν τέλει και τους ίδιους τους πληθυσμούς.

Επιδρώντας στον οικονομικό συντελεστή επηρεάζουν τους λοιπούς που εξαρτώνται απ’ αυτόν, ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνουν την κουλτούρα και τις εν γένει αντιλήψεις των εν λόγω πληθυσμών.

Τέλος, η οικονομική εξαθλίωση συναρτώμενη με την υπογεννητικότητα και την απομάκρυνση του πληθυσμού από την γεωργική παραγωγή, που κρατάει τους ανθρώπους προσκολλημένους στη γή τους, διευκολύνει τη διεύρυνση της εξαγώμενης οικονομικής μετανάστευσης.

Η Ελλάδα πλέον εξάγει εξειδικευμένους και μορφωμένους οικονομικούς μετανάστες, αντίθετα προς το παρελθόν.

Καταιγιστική Αύξηση μεταναστευτικής εισβολής

Τον περασμένο αιώνα (1901 – 2000), ο πληθυσμός της γης αυξήθηκε, παρά τους πολέμους, κατά 3,8 φορές. Δηλαδή από 1,6 δις κατοίκους το 1901 σε 6.100 δις το 2.000. Τώρα, έχει ξεπεράσει τα 7δις κατοίκους. Μ’ όλα ταύτα, στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία είχαμε στην πραγματικότητα μείωση του Ελληνικού πληθυσμού, αφού νομιμοποιηθέντες και παράνομοι μετανάστες ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια χωρίς να είναι εφικτός ο ακριβής αριθμός.

Για την Ελλάδα, η «ανησυχία για το μέλλον της λαμβάνει υπαρξιακό χαρακτήρα, αφού η μεταναστευτική καταιγίδα σε συνδυασμό με το συνολικό πληθυσμό της, την υπογεννητικότητα, τις εθνικές απειλές που την περιστοιχίζουν και την πεπερασμένη αφομοιωτική της ικανότητα, ειδικά για τους Μουσουσλμάνους, που αποτελούν την συντριπτική πλειονότητα των μεταναστών, συνθέτουν ασταθές εκρηκτικό μίγμα του οποίου οι επιπτώσεις άπτονται των συμφερόντων επιβιώσεως του έθνους»3.

Υπολογίζεται ότι παρά την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα, εισέρχονται ετησίως 150.000 παράνομοι μετανάστες, κυρίως πλέον από την Ασία και την Αφρική.

Οι νόμιμοι και νομιμοποιηθέντες μετανάστες στη χώρα μας, πλησιάζουν τις 700.000 (Το Σεπτέμβριο του 2011, με βάση τα στοιχεία που ήρθαν εις γνώση μας ήταν 621.178 άτομα4).

Με την απογραφή του 2011 οι μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδος ήταν 10.815.197, σύμφωνα με την ΕΛ.ΣΤΑΤ. Πράγμα που σημαίνει ότι ο Ελληνικός πληθυσμός στην Ελλάδα, είναι ζήτημα αν φτάνει τα 9 εκατομμύρια με τους πλέον αισιόδοξους υπολογισμούς, πράγμα που σημαίνει ότι οι μετανάστες - κυρίως μουσουλμάνοι - είναι της τάξεως του 20%.

Σύμφωνα πάλι με άλλα στοιχεία, τα δύο τελευταία χρόνια έφυγαν (απέδρασαν από το οικονομικό κολαστήριο της Ελλάδας) 500.000 Ελληνες για το εξωτερικό!

Αυτό καθορίζει και το μέλλον της χώρας μας και της... ”Χρυσής Αυγής”, αν δεν ξυπνήσει ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας, ώστε ν’ ανακοπεί και αντιστραφεί αυτή η κατάσταση με γνώμονα το ανθρωπιστικό πνεύμα, το σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αλλά και το εθνικό συμφέρον.

Είναι δύσκολο το μίγμα, αλλα΄εφικτό. Ούτε να μεταβληθούμε σε απάνθρωπους ρατσιστές, ούτε όμως να μετατρέψουμε τη χώρα μας σε “ξέφραγο αμπέλι”. Το μεταναστευτικό και κυρίως οι εισαγόμενοι αλλοδαποί μετανάστες, δεν προσφέρονται για κομματική ή ψηφοσυλλεκτική εκμετάλλευση.

Συμπερασματικά, το κράμα όσων ανέφερα δημιουργεί μια ζοφερή εικόνα με χρονικό ορίζοντα μικρότερο των 30 ετών, για αφΕλληνισμό του ελλαδικού χώρου. Μαζί με τα μνημόνια, την αφαίμαξη της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, την αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών και την εξαθλίωση των Ελλήνων, προβλέπω, εκτός της πιθανής αιματοχυσίας, μια νέα άλωση χειρότερη της Κωνσταντινούπολης· μιαν άλωση και μια λεηλασία εταιρικών συμφερόντων προσομοιάζουσα προς την Ομηρική Τροία, όπου ο ελληνισμός της νέας διασποράς θα θυμίζει την Αινειάδα του Βιργιλίου, οι δε εναπομείνατες στα πάτρια ιστορικά και όμορφα εδάφη μας θα παίζουν το ρόλο Βρυσιίδων και Χρυσιίδων και σύγχρονων σκλκάβων μαζί με τους Πακιστανούς, τους Αφρικανούς και τους Αλβανούς, που θα ‘ναι αργά πλέον ν’ αντισταθούν.

Αν η ανατροπή δεν γίνει το 2013, το 2014 θα είναι αργά!

――――――――