Ένας φόνος... μια αυτοκτονία... αυθαίρετα... παράνομη εργασία... εκβιασμοί... «μικρά» και μεγάλα παρόμοια γεγονότα...  
Sex Πολιτική και... Φιλολογία

Αναζητήσατε τη Γυναίκα

(Cherchee la femme)

Ένας φόνος... μια αυτοκτονία... αυθαίρετα... παράνομη εργασία... εκβιασμοί... «μικρά» και μεγάλα παρόμοια γεγονότα, δεν πάει πολύ για μια κυβέρνηση που ξεκίνησε με τόσες υποσχέσεις και ελπίδες, με τόσες προοπτικές, με όραμα την «επανίδρυση» του κράτους;

Ειλικρινά θλίβομαι! Προβληματίζομαι. Απελπίζομαι.

Πώς περιβάλλουν με τόση εμπιστοσύνη και αναδεικνύουν άτομα, που μόνος τους στόχος και ικανότητα είναι το βόλεμα, η ρεμούλα, η «νόμιμη» αρπαχτή, με επιδόρπιο το sex ως αυτοεπιβεβαίωση, ως αυτοϊκανοποίηση και ως lifting της προχωρημένης συνήθης ηλικίας και παρωχημένης ευσταλούς ή ανεκτής παρουσίας.

Μετά την ευχαρίστηση, μετά την ευωχία συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις έρχεται ο ...λογαριασμός: Η ικανοποίηση υπέρμετρων και παράλογων απαιτήσεων ή ο εκβιασμός. (Συνηθέστατα προσχεδιασμένος, επαναλαμβανόμενος και ακόρεστος).

Δυο λόγια για τον εκβιασμό, παρ' όλο που δεν αρκούν γιατί θα χρειαζότανε μια πραγματεία για ν' αναλύσεις αυτό το είδος άσκησης βίας.

Στη ζωή μας κάνουμε πράγματα, ενεργούμε, εφ' όσον τα εγκρίνουμε με βάση τους ηθικούς μας κανόνες. Τους προσωπικούς ηθικούς κανόνες, που κατά το μάλλον ή ήττον ταυτίζονται με τους κοινωνικούς ηθικούς κανόνες και τη νομιμότητα. Μπορεί ενδεχομένως και ν' αποκλίνουν.

Στη περίπτωση που αποκλίνουν, προσπαθούμε να τους καταστήσουμε αποδεκτούς ή τους αποσιωπούμε, για να μην εκτεθούμε, να μην έρθουμε σε σύγκρουση με τις κατεστημένες κοινωνικές αντιλήψεις.

Σε τελική ανάλυση, ή θεωρούμε κάτι σωστό και το κάνουμε ή δεν το θεωρούμε σωστό και αποφεύγουμε να το κάνουμε.

Υπάρχει και η περίπτωση να «υποκύψουμε στον πειρασμό», που και ο προσωπικός ηθικός μας κανόνας δεν το επιτρέπει. Τότε, προσπαθούμε να μη το επαναλάβουμε, το ομολογούμε με παρρησία, μετανοούμε και υφιστάμεθα τις συνέπειες θαρραλέα και καρτερικά.

Με βάση τις παραπάνω αυτονόητες αρχές - όχι για τους υποκριτές, που πράττουν κρυφά όσα μέμφονται φανερά - με βάση λοιπόν τα παραπάνω, ΔΕΝ υποκύπτεις σ' αυτού του είδους τους εκβιασμούς.

Στους συνήθεις ροζ εκβιασμούς, στους οποίους έχουν υποκύψει μάλιστα πολλοί πολιτικοί, εδώ και στην αλλοδαπή, θεωρώ ότι τους χαρακτήριζε μεγαλύτερο ελάττωμα απ' ότι η αδυναμία του «ξενοπερπατήματος», η δειλία!

Η άνοδος και η πτώση

Λίγες σκόρπιες σκέψεις διατύπωσα επ' ευκαιρία της αναρρίχησης του φιλόλογου από την έδρα του Γυμνασίου στο θώκο της Γενικής Γραμματείας του Υπουργείου Πολιτισμού, ως Υπερυπουργού για 3,5 χρόνια και της πτώσης από τον πολυώροφο θώκο του Υπουργείου και του Έ ορόφου του Κολωνακίου.

Ημέρες που είναι, δεν είναι ν' ασχολούμαστε με τέτοια πράγματα. Ευχόμαστε ν' αναρρώσει ο άνθρωπος. Κι εύχομαι σ' όλους καλές γιορτές, υγεία και να περάσετε καλά με τις οικογένειές σας.

Τις ροζ ευχαριστήσεις τις αφήνω σε σας, γιατί είναι δικές σας. Μόνο να προσέχετε.


* Και να σκεφθείτε όταν προ ετών, μ' έναν ξάδελφό μου εκδότη, σχολιάζαμε τον Νεποτισμό, την οικογενειοκρατία, πιο ενδοτικός αυτός, επιχειρηματολόγησε: «Αν ήσουν πρωθυπουργός, δεν θα με έκανες Υπουργό Πολιτισμού;» (άνθρωπος του βιβλίου βλέπεις)

Και η «ιδεαλιστική» απάντησή μου: «Όχι, γιατί είναι άλλοι καταλληλότεροι». Για κάτι τέτοια με κατηγορούνε ότι δεν είμαι ρεαλιστής και το ‘χω πληρώσει εδώ που τα λέμε.

Άρθρα & Στήλες

Τέχνες & Αθλητισμός

Videos