«Τον πύργο τούτο το σαθρό,

το σκοροφαγομένο,

που τον τρυπούν οι ποντικοί

και πέφτουν οι σοβάδες,

ρίχτον αμέσως καταγής…»1

 

Έτσι λέει ο ποιητής!

«…Ρίχ’ τον αμέσως καταγής», γιατί ο «πύργος» είναι σαθρός και θα πέσει να μας πλακώσει. Τον έχουν φάει οι «σκόροι» και οι «ποντικοί» και ήδη πέφτουν οι σοβάδες! Είναι ορατό πλέον, για όσους δεν εθελοτυφλούν και δεν διατηρούν μια φρούδα2 και ανερμάτιστη «ελπίδα».

Προτού μας «πλακώσει» τελείως το σύστημα, πρέπει να γκρεμιστεί.

Ήδη καταρρέει από μόνο του.

Είχε υποσχεθεί να το ανακατασκευάσει με την «επανίδρυση» του κράτους ο Κώστας Καραμανλής, αλλά δυστυχώς δεν το αποτόλμησε. Απλά, άφησε τα «ποντίκια» να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο…

Ο μικρότερος των Παπανδρέου, είχε υποσχεθεί προεκλογικά να κάνει την Ελλάδα «Δανία του νότου». Τώρα επαγγέλεται μια «άλλη Ελλάδα» και βλέπουμε πως την κατάντησε. Ο Σαμαράς μιλάει για επανεκκίνηση!

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, από άλλη πολιτική και ιδεολογική γωνία, το ίδιο επιδιώκουν: Γκρέμισμα του συστήματος και ξαναχτίσιμο!

Ίδιος είναι κι ο στόχος των διαφόρων κινημάτων πολιτών και των ποικιλώνυμων ιδεολογικών ρευμάτων.

Γκρέμισμα του συστήματος που μας έχει οδηγήσει όχι στο χείλος αλλά στα αιχμηρά πρανή του γκρεμού. Η κυβέρνηση νομίζει ότι κρημνοβατεί3 και δεν αντιλαμβάνεται ότι μας γκρεμοτσακίζει!

Γι’ αυτό, η άμεση και μοναδική λύση είναι το γκρέμισμα του σαθρού συστήματος:

Παραίτηση της επικίνδυνης, ανάξιας και παράνομης πλέον κυβέρνησης της μειοψηφίας.

― Κατά συμφωνία κομμάτων και κινημάτων – εδώ είναι η συναίνεση – Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας – κοινά αποδεκτών αρίστων ειδημόνων – με τις δεσμεύσεις να προκηρύξει άμεσα εκλογές με απόλυτα απλή αναλογική, για εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης.

― Να καταγγείλει και να καταργήσει τις παράνομες και επαχθείς Δανειακές Συμβάσεις.

― Να διαγράψει (αναδιαρθρώσει – κουρέψει – ξυρίσει, όπως θέλουν ας το πουν) το επαχθές χρέος, το οποίο η Ελλάς δεν μπορεί και δεν οφείλει να το εξοφλήσει.

Αυτά είναι όλα! Δύσκολα αλλά απολύτως αναγκαία.

Τις …λεπτομέρειες θα τις αναλάβει υπεύθυνα και με λογοδοσία στο λαό, η εκλεγμένη εθνοσυνέλευση των αρίστων. Τί και πώς δηλαδή, θα κτίσουμε τη νέα Ελλάδα.

Πώς θα επανιδρύσουμε το κράτος μας. Πώς θα επανακινήσουμε την οικονομία μας, ποιά οικονομία και με ποιούς κανόνες.

Αλλά για να «χτίσουμε», επαναλαμβάνω, πρέπει πρώτα να «γκρεμίσουμε»!

Με σοβατίσματα και μπογιατίσματα δεν σώζεται η κατάσταση. Με δανεικά ΔΕΝ ζούμε. Γι’ αυτό και δεν χρειαζόμαστε τις «αγορές».

Εκείνο που θα κτίσουμε θα στηθεί πάνω στους πυλώνες «της πραγματικής ελευθερίας, της εθνικής Ανεξαρτησίας, της ανόθευτης λαϊκής κυριαρχίας, της πατριωτικής Αναγέννησης4».

Ο λαός αγανακτισμένος ξεσηκώνεται. Δεν το βλέπουν;

Οι αλαζόνες και οι βολεμένοι, έντρομοι αντιδρούν. Ορισμένοι θρασείς αμετανόητοι, αντεπιτίθενται κιόλας! Με εξοργίζουν κι αν το συνήθιζα, θα πέταγα το γιαούρτι μου στην τηλεόραση…

Αν σήμερα υπήρχε «ρυθμιστής του πολιτεύματος» θα διαπίστωνε την αναντιστοιχία – την πλήρη ασυμφωνία Βουλής και εκλογικού σώματος.

Αν υπήρχε «κουκούτσι μυαλό», αν άφηναν την συνείδησή τους να τους επιβληθεί κι όχι το νομιζόμενο προσωπικό και κομματικό συμφέρον, θα είχαν παραιτηθεί, αφού δεν έχουν τα κότσια να συνταχθούν με τον λαό και ν’ αντιδράσουν.

Αυτή τη στιγμή, δεν χωρούν προσωπικές και κομματικές επιδιώξεις. Πρέπει να το καταλάβουν αυτό. Δεν είναι καιρός για κόμματα και ιδεολογίες ακόμη. Αυτή τη στιγμή προέχει η σωτηρία της πατρίδας και του λαού.

Τώρα είναι η ώρα να κοιτάξουμε την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Οι «κολλημένοι» σε ιδεολογίες και ιδεολογήματα να ξεκολήσουν.

Επιτέλους! Δεν κάνουν «πλάκα» αυτοί που μαζεύονται κάθε μέρα στο Σύνταγμα. Δεν κάνουν «πλάκα» οι πανεπιστημιακοί και ο Θεοδωράκης.

Η «Σπίθα», οι ΣΠΙΘΕΣ είναι για κάθε Έλληνα που ξεσηκώνεται. Ο καθένας που αγαπάει τον τόπο του και τον λαό μας, εμάς τους ίδιους και τα παιδιά μας και σέβεται το αίμα που ‘χουν χύσει οι πατεράδες μας και οι πρόγονοί μας. Ο καθένας που έχει μια «σπίθα» μέσα στα στήθια του, μια φλόγα στο μυαλό του.

Εμπρός λοιπόν, ορέ Έλληνες! Εμπρός αποφασιστικά.

ΕΜΠΡΟΣ ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ!

––––––––––––

1. Απ’ το ποίημα, «ο Θούριος του εργάτη» (στην ομόνυμη συλλογή, εκδ. «ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΣ» 1979)
2. Μάταιη – ανώφελη, φευγάτη ήδη.
3. Βαδίζει στα γκρεμνά – αναριχάται.
4. Μ. Θεοδωράκης, ομιλία στα Προπύλαια.

 

Το άρθρο αυτό, αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα spitha3b.gr, απ’ όπου και το μεταφέρουμε.

 

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 352 guests και κανένα μέλος