«...Ενας ΜΑΤατζής δεν ρίχνει ποτέ κλωτσιά, ούτε χτυπά με το γκλομπ κάποιον που είναι πεσμένος κάτω...»1.

Αυτό δηλώνει  ο Μιλτιάδης, έμπειρος ΜΑΤατζής σε συνέντευξή του πριν τέσσερα χρόνια. Η φωτογραφία και το αντίστοιχο video, με την αποτρόπαια και αδικαιολόγητη βία, που μπορείτε να δείτε και στην ιστοσελίδα μας, τον διαψεύδει.

matΗ σκηνή ωμής βίας, θρασύδειλων «αστακών», που ασκείται με περίσσιο μίσος, μένος και βαρβαρότητα στο σώμα και στο κεφάλι, άοπλου και ακάλυπτου νέου πεσμένοιυ καταγής, δεν καταδείχνει την ύπαρξη ψυχολογικών συμπλεγμάτων (κόμπλεξ) και φονικών ενστίκτων;

Ρωτώ τον συνεντευξιαζόμενο ΜΑΤατζή και κάθε αστυνομικό, πριν απ’ τον Υπουργό τους.

«Δεν βγάζουμε τα κόμπλεξ μας εκείνη τη στιγμή, δεν είμαστε φονιάδες», έλεγε στον δημοσιογράφο ο ΜΑΤατζής, που ήθελε να δείξει ότι είναι ένας ευσυνείδητος εργαζόμενος που για 62,90  € επιπλέον το μήνα, τότε, ως «επίδομα επικινδυνότητας», δέχθηκε να παίξει το ρόλο του πραιτοριανού.                        

Οι ταγματασφαλίτες του Ι. Ράλλη, κατά τη Γερμανική κατοχή 1941-44, έπαιρναν «5 λίρες το κεφάλι», όπως μαρτυρούσε κομπορημονώντας, συμμαθητής μου του «δημοτικού», για τον μεγαλύτερο αδερφό του, που ήταν ταγματαλήτης και μετέπειτα «κύριος» και «εθνικόφρων»! Μπούρδες... ούτε το ένα ήταν, ούτε το άλλο. Ενας φονιάς προδότης ήταν. Ενα βδέλυγμα του κοινωνικού σώματος ήταν και τίποτα λιγότερο.

Για την ιστορία, τα Μ.Α.Τ. ήταν «ιδέα» του χουντικού «Πρωθυπουργού» Σπύρου Μαρκεζίνη2, όπως λέει ο ίδιος στα απομνημονεύματά του. Ιδρύθηκαν με Υπουργική Απόφαση το 1976 επί κυβερνήσεως Κων/νου Καραμανλή. Οι πρώτες μονάδες εκπαιδεύτηκαν από τον Ηλία Ψυχογιό, που μεταλαμπάδευσε τις γνώσεις που ο ίδιος είχε πάρει, για σχετικά θέματα, αρκετά χρόνια πριν, στις ΗΠΑ.

Είναι η λάθος αμερικάνικη εγκληματολογική αντίληψη της καταστολής αντί της πρόληψης, με τη λήψη κατάλληλων μέτρων εξάλειψης των αιτίων που υποκινούν κοινωνικές αντιδράσεις και εξεγέρσεις.

Βεβαίως και δεν λαμβάνουν μέτρα εξάλειψης των αιτίων, διότι τα αίτια τα δημιουργεί η πλεονεξία και η αλαζονεία του ίδιου του οικονομικο-πολιτικού συστήματος του έσχατου χρηματιστικού καπιταλισμού, όργανα του οποίου είναι οι εξαρτώμενες απ’ το σύστημα, κυβερνήσεις.

Η βία, όμως, πάντα προκαλεί μεγαλύτερη βία»

Τούτον τον νόμο επιμένουν να τον αγνοούν όσοι νομίζουν ότι κατέχουν την ισχυρότερη δύναμη άσκησης βίας.

Οι ίδιοι που τρομοκρατούν, τρομοκρατούνται. Διακατεχόμενοι από το φόβο του «αόρατου εχθρού», που θα τους πλήξει.

Τελικά, οι Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης (ΜΑΤ) πώς την «αποκαθιστούν»(!) ψεκάζοντας με αέρια, ξυλοφορτώνοντας αδιακρίτως, σκοτώνοντας είτε σε στυλ «ζαρντινιέρας, είτε εκτελώντας  μόλις προχθές τον Ι. Καυκά 31 ετών – που βρίσκεται ακόμα στη ζωή μετά τις εναγώνιες προσπάθειες των ιατρών του Νοσοκομείου Νίκαιας – και παρά τη ρητή και έγγραφη προειδοποίηση της ΕΙΝΑΠ και του ιατρικού Συλλόγου Αθήνας, με ομόφωνες αποφάσεις τους, προς τον Υπουργό «Προστασίας του Πολίτη»(!!!) Χρ. Παπουτσή, μετά τα γεγονότα της 6.12.2010.

Η προειδοποίηση έλεγε κατηγορηματικά ότι, «οι πλήξεις από αστυνομικούς σε κεφάλια διαδηλωτών, ικανές να επιφέρουν κάταγμα κρανίου και εγκεφαλοκρανιακά αιματώματα είναι εν δυνάμει θανατηφόρες, άρα αυτός που την κάνει έχει δολοφονική πρόθεση»!

Τελειώνοντας, θέτω το ερώτημα: Αν ήσασταν πατέρας ή αδελφός ενός διαδηλωτή που σκοτωνόταν από τα ΜΑΤ, πώς θ’ αντιδρούσατε; Με «ψυχραιμία», λουλούδια και χριστιανική αγάπη προς τους εγκληματίες των «δυνάμεων καταστολής» ή σύμφωνα με τον Μωσαϊκό νόμο του «οφθαλμόν αντί οφθαλμού;».

――――――――――

1. Ο Μιλτιάδης «ΜΑΤατζής» στον Στ. Θεοδωράκη στα «ΝΕΑ» (αλιεύθηκε από http://deilogo.wordpress.com)

2. Σπ. Μαρκεζίνης «Αναμνήσεις 1972-1974» Αθήνα 1979 σ. 433 κ.ε.

 

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 168 guests και κανένα μέλος