«Η Δημοκρατία στο απόσπασμα»
του Κώστα Βενετσάνου
- Στην Τουρκία φυλακίζεται ο κύριος αντίπαλος του Ερντογάν.
- Στη Ρουμανία ακυρώνονται οι εκλογές και απαγορεύεται στον ανεπιθύμητο (στις Βρυξέλες) νικητή να είναι υποψήφιος.
- Στη Γαλλία στερούν το δικαίωμα να είναι υποψήφια, στη Λεπέν, πιθανή νικήτρια των προσεχών Προεδρικών εκλογών!
«(Ο Ηγεμόνας) όταν χρειαστεί να τα βάλει με κάποιον και να τον εξουδετερώσει, πρέπει να υπάρχει η κατάλληλη δικαιολογία και μία φανερή αιτία», λέει ο Μακιαβέλλι και ο Ναπολέων Βοναπάρτης σχολιάζει: «Κι όταν δεν υπάρχει μια πραγματική αιτία, την κατασκευάζει».
Σάλος στην Τουρκία με τη φυλάκιση του Δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Ιμάμογλου, κύριο αντίπαλο του Ερντογάν και διεκδικητή της προεδρίας. Ο Λαός ξεσηκώθηκε. Χλιαρές οι αντιδράσεις των «προθύμων» της Ε.Ε. Κι όμως ο Ερντογάν ήταν αποστομωτικός(!): «Μιλάτε εσείς που ακυρώσατε τις εκλογές στη Ρουμανία, γιατί δεν σας άρεσε ο νικητής;»
Όπως είναι γνωστό, στη Ρουμανία ακυρώθηκαν οι εκλογές του Δεκεμβρίου 2024 (1ος γύρος), όπου αναδείχθηκε νικητής ο «υπερεθνικιστής»* Γκεοργκέσκου, κάτι που δεν αρέσει στις Βρυξέλες, και του απαγορεύθηκε η συμμετοχή στις επαναληπτικές του Μαΐου, γιατί ήταν ...φιλορώσος! Πρόφαση; Το ...τικ-τοκ και ο ...επηρεασμός των ψηφοφόρων από τον Έλον Μασκ.
Και στην κατά παράδοση δημοκρατική Γαλλία, όλως προσφάτως καταδίκη της «ακροδεξιάς» Μαρί Λεπέν από την …δικαιοσύνη που …δεν την αμφισβητούμε, με την ποινή, εκτός των άλλων, της στέρησης του δικαιώματος διεκδίκησης της Προεδρίας, το 2027, όπου, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, θα τις κερδίσει!
Έτσι περιχαρακώνει η Ευρωπαϊκή Ενωση των «αξιών» τη «Δημοκρατία» της!
Πιθανολογείται ότι ακολουθεί η Πολωνία. Είδομεν.
Έτσι υπηρετεί και προστατεύει η Ε.Ε.
τις …«Αξίες» της
Έτσι, γενικώς και αορίστως αναφερόμαστε συχνά στις «αξίες» της Ε.Ε., θεωρώντας τες ως δεδομένες και …υπερβατικές και μη αναφέροντάς τες!
Εμείς έχουμε, κατά καιρούς, γράψει ποιες είναι οι «αξίες» και οι στόχοι της Ε.Ε, διακηρυγμένες στη Συνθήκη της Λισσαβώνας2. Θα επαναλάβουμε τα τρία σημαντικότερα, κατά την άποψή μας, για να τα συσχετίσουμε με την πραγματικότητα.
1. Πρώτος στόχος της Ε.Ε. θεσμοθετημένος στη Συνθήκη της Λισαβώνας, είναι «Η προαγωγή της ΕΙΡΗΝΗΣ, των ‘’αξιών’’ της, και η ευημερία των πολιτών της»!!
Ωραία τα λόγια, τα μεγάλα, τα ψεύτικα.
Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω, για να τα διαψεύσω. Είναι τραγικά ευδιάκριτα για τους έχοντες νουν, και όραση, και ακοή. Για τους έχοντες στοιχειώδη μνήμη.
Για τους «τυφλὸς τά τ᾽ ὦτα τόν τε νοῦν τά τ᾽ ὄμματ᾽ εἶ», σιωπώ, σεβόμενος την κατάστασή τους και το δικαίωμά τους να έχουν αντίθετη γνώμη, έστω ασταθή ατεκμηρίωτη ή ετερόφωτη, εκπεμπόμενη από την τηλεόραση και άλλα ΜΜΕ.
Όσον αφορά την «προαγωγή της ειρήνης» να θυμίσουμε απλά και ενδεικτικά τον πόλεμο και την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας που είχε άμεση συνέπεια γεωπολιτικής αναδιάρθρωσης το κράτος των Σκοπίων, με την ονομασία Β. Μακεδονία.
Την «Αραβική Άνοιξη», που άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου και για μας εκτός των άλλων, το «τουρκολιβυκό Μνημόνιο».
Την ανοχή αν όχι τη σύμπραξη από την Ε.Ε. (και το ΝΑΤΟ) της στρατιωτικής κατοχής του 40% της Κύπρου, χώρας – μέλους της Ε.Ε., από την Τουρκία, χώρας προς ένταξη στην Ε.Ε., χρηματοδοτούμενης απ’ αυτήν και πολύ «χαϊδεμένη» από πολλές χώρες της Ε.Ε.
Την ανοχή ενός εθνοκτόνου πολέμου από τον Νετανιάχου στην Παλαιστίνη.
Ενός πολέμου των ΗΠΑ του αλήστου μνήμης Τζο Μπάιντεν, και της Ε.Ε. – της «σοσιαλχριστιανοδημοκρατικής» – κατά της Ρωσίας, δια Αντιπροσώπων, της Ουκρανίας (που υπόβοσκε 20 χρόνια προτού αρχίσει).
Αυτός είναι ο πρώτος διακηρυγμένος στόχος της Ε.Ε., «της …προαγωγής της ειρήνης»! Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.
Να θυμηθούμε ότι ισάξιος διακηρυγμένος στόχος της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι «η …ευημερία των πολιτών της»!
Στα 26 χρόνια που τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβώνας κι έβαλε στόχο την …ευημερία των πολιτών, κοιτάξτε την …τσέπη σας, τις καταθέσεις σας και ..ευφρανθείτε! Μελλοντικά θα τ’ αναλύσω. Πάντως, όταν μπήκαμε στο ευρώ, το σουβλάκι - πίτα είχε 1,56 ευρώ, και τώρα έχει 4 έως 4,80 ευρώ.
Ας πάμε όμως στον ισάξιο στόχο των «αξιών» και μάλιστα της Δημοκρατίας, που μας απασχολεί και λόγω επικαιρότητας.
Στην αρχή του άρθρου μας αναφερθήκαμε στα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα της Ρουμανίας, της Τουρκίας και πιο πρόσφατο και κραυγαλέο της Γαλλίας, με την καταδίκη της Μαρί Λεπέν και τη στέρηση του δικαιώματός της να διεκδικήσει την προεδρία της χώρας της το 2027.
Η Μ. Λεπέν κι άλλα 24 στελέχη του κόμματός της, του «Εθνικού Συναγερμού», καταδικάστηκαν για «υπεξαίρεση» ευρωπαϊκών κονδυλίων 7 εκατομ. Ευρώ περίπου, για μισθοδοσία εικονικών μετακλητών υπαλλήλων για προσωπικό του κόμματός της απασχολούμενο στην Ε.Ε., ενώ χρησιμοποιήθηκε στη Γαλλία για την επιτόπια δράση του κόμματός της. Δεν τα ‘βαλε δηλαδή στην τσέπη.
Δεν έχω τη δικογραφία για να εκφράσω έγκυρη νομική άποψη, περιδιαβαίνοντας τους γραφειοκρατικούς δαιδάλους των συμφωνιών, των «οδηγιών», των αποφάσεων της Ε.Ε.
Γι’ αυτό ας μου επιτραπεί να εκφράσω τη δικιά μου λογικο-φιλοσοφική άποψη. Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι αναγκαστικά το όλον προέχει, υπερτερεί του μέρους, αναφερόμενος στην κοινωνία σε σχέση με την οικογένεια. «Το γαρ όλον πρότερον αναγκαίον είναι του μέρους». Ναι, αλλά και το «μέρος» προηγείται - είναι πρότερον του «όλου», διότι το «ΟΛΟΝ»3 (η Ε.Ε.) αποτελείται, σύγκειται από τα «μέρη» (τα κράτη που συναποτελούν την Ε.Ε. Χωρίς συμμετοχή εκείνων δεν υφίσταται εκείνη (η Ε.Ε.) Άρα τα χρήματα που έδωσε η Ε.Ε. στο κόμμα της Μαρί Λεπέν για τη μισθοδοσία μετακλητών υπαλλήλων για να εργάζονται στις Βρυξέλες, στο «όλον» και πήγαν σε υπαλλήλους που εργάζονται στη Γαλλία για το κόμμα της, πήγαιναν, διατίθονταν χάριν του «μέρους», της Γαλλίας και του «ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ», που είναι το κόμμα της Λεπέν.
Τυπικό παράπτωμα θα το ονόμαζα, όχι υπεξαίρεση. Δεν πήγαν στην τσέπη κανενός. Άρα;
Άρα η Ε.Ε. υπό την ηγεσία της Γερμανίας, με υπαρχηγό τη Γαλλία, πυροβολεί τα πόδια της. Της Γερμανίας πήραν τα μυαλά της αέρα και βιάζεται να κυριαρχήσει επιτέλους.
Τονίζω ότι δεν μιλώ για την πλειονότητα ακόμη του λαού και τη συντριπτική πλειονότητα των γυναικών που αντιδρά· μιλώ για την οικονομική – βιομηχανική και πολιτική ηγεσία της, που έχτιζε εδώ και 40 χρόνια τουλάχιστον τον ιστό της κυριαρχίας της στους λαούς της Ευρώπης, – και βλέπουμε – κι αυτή τη φορά, στην αρχή, όχι δια των όπλων, αλλά με την οικονομία της και τη διπλωματία της. Αλλά βιάστηκε και αντιδρούν οι λαοί, κι ο λαός της, ίσως με λάθος τρόπο αφού απέτυχε η αριστερά, πήγε στην έξω δεξιά.
Στα απατηλά μέσα συμπεριέλαβε και τους «πρόθυμους» ή τυπολάτρες της δικαιοσύνης. «Όποιος φοβάται την κρίση των ψηφοφόρων, συχνά αναζητά καταφύγιο στην κρίση των δικαστηρίων» αποφάνθηκε ο Ματέο Σαλβίνι (Αντιπρόεδρος της Ιταλικής κυβέρνησης).
Σήμερα, για μια ακόμη φορά η δημοκρατία κακοποιήθηκε, και η Δικαιοσύνη, βάθρο της Δημοκρατίας, εσείσθη.
Κ.Β.
–––––––––––
1. Ν. Μακιαβέλλι: «Ο ΗΓΕΜΟΝΑΣ εκδ. ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΣ, σελ. 266-267.
2. Κοίτα ΕΒΔΟΜΗ, 10/2024 «Στόχος & Αξίες της Ε.Ε., και 3/2/24, «Οι ευρωπαϊκές Αξίες».
3. Αριστοτέλης: «ΠΟΛΙΤΙΚΑ», 1253a & 24.
* «Υπερεθνικιστής», χαρακτηρίζεται από τουος Ευρωπαϊστές εκείνος που θέλει το Έθνος - Κράτος του να μείνει ανεξάρτητο και όχι «Κοινότητα» της Ε.Ε.
