Απειλή για την Ευρώπη είναι η ίδια η Ε.Ε.
του Κώστα Βενετσάνου
«…τα ξένα όπλα, ή φεύγουν από πάνω σου, ή σε βαραίνουν, ή σε πνίγουν» Ν. Μακιαβέλλι
Ταραχή, αμηχανία και σπασμωδικές αντιδράσεις στους κυβερνήτες της Ε.Ε. προκάλεσαν οι ηγεμονικές δραστηριότητες (activities) του κορυθαίολου* προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, για ειρήνευση στην Ουκρανία.
* Για τους κυβερνώντες της Ε.Ε. χρησιμοποιώ τον όρο «κυβερνήτες», διότι αυτό είναι· δεν είναι ηγέτες.
Για δε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, που είναι ηγέτης, τον χαρακτηρίζω «κορυθαίολο» – χαρακτηρολογική περιγραφή του Έκτορα, από τον Όμηρο στην Ιλιάδα – που αποδίδει τον φέροντα περικεφαλαία με ανεμίζουσα χαίτη, τον αγέρωχο, τον μεγαλοπρεπή, τον υπερόπτη!
Ο Πρόεδρος Τραμπ διαδέχθηκε τη διακυβέρνηση Μπάιντεν ανατρέποντας την πολιτική Μπάιντεν, υποσχόμενος εκτός των άλλων να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία «εντός εικοσι-τεσσάρων ωρών» (σχήμα λόγου), αλλά απέμειναν οι μπαϊντεν-τραφείς, τα «μπαϊντενάκια» της Ευρώπης.
Ήλθε λοιπόν ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς να ξεκαθαρίσει τα πράγματα και να τα βάλει στη θέση τους. Και οι κυβερνήτες της Ε.Ε. έπαθαν ΣΟΚ!
Τι τους είπε, λοιπόν, στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου; (Συνειρμικά, οι σκέψεις φτερουγίζουν στη «Συμφωνία του Μονάχου», στις παραμονές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, 1938, μεταξύ Γερμανίας του Χίτλερ,. Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας – χωρίς να προσκληθεί η Σοβιετική Ενωση (σύμμαχος τότε) και ερήμην της Τσεχοσλοβακίας την οποία διαμέλισαν1. Σκόπιμα ''ξεχνούν οι δυτικοί'' την επαίσχυντη αυτή συμφωνία, ενώ υποκριτικά φροντίζουν να κρατούν ζωντανό στη μνήμη των ανίδεων λαών τους, το αναγκαίο «Σύμφωνο μη επιθέσεως» μεταξύ ΕΣΣΔ και Γερμανίας.
Τι τους «έψαλε» ορθότερα ο Βανς, στους κυβερνήτες της Ε.Ε.;
– Ότι η Ευρώπη πρέπει να κάνει ένα μεγάλο βήμα για να εξασφαλίσει τη δική της άμυνα (θα πούμε κάποια στιγμή πως εξασφαλίζεται αυτό, εάν εννοούμε πράγματι την όχι προσχηματική, άμυνα, και εν τοις πράγμασι «επίθεση»)!
– Κατηγόρησε την Ε.Ε. τους κυβερνήτες της και τις Βρυξέλες ότι «καταστρατηγεί τις αξίες της, όπως την ελευθερία του λόγου, και την πολιτική ορθότητα», υπό τις ευλογίες βεβαίως των ΗΠΑ του Μπάιντεν. (Επιβεβαίωσε έτσι όσα γράφαμε πέρυσι)2.
Απειλή για την Ευρώπη είναι η ίδια η Ε.Ε.
«…Η πραγματική απειλή για την Ευρώπη δεν προέρχεται από εξωτερικούς παράγοντες, όπως η Ρωσία ή η Κίνα, αλλά από την εσωτερική υποχώρηση της ίδιας της Ευρώπης από ορισμένες από τις πιο ''θεμελιώδεις αξίες της’’», είπε ο Βανς και αμφισβήτησε επανειλημμένα κατά πόσο οι ΗΠΑ και η Ευρώπη έχουν, πλέον, κοινή ατζέντα3.
«Εάν φοβάστε τις φωνές, τις απόψεις και τη συνείδηση που καθοδηγούν τον ίδιο σας το λαό… εάν τρέμετε με το φόβο των ίδιων σας των ψηφοφόρων, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να κάνει η Αμερική για σας, ούτε και εσείς μπορείτε να κάνετε κάτι για τον αμερικανικό λαό», τόνισε, και εννοούσε τα λεγόμενα ακροδεξιά κόμματα, τους «λαϊκιστές» κ.λπ., που δεν μας κάνουν και δεν τους πάμε, με πρόσχημα τη δημοκρατία του γούστου μας κι αυτή a la carte.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα οι επερχόμενες εκλογές στη Γερμανία, όπου γύρω από τα κυρίαρχα συστημικά κόμματα, που διατηρούν το λεγόμενο «τείχος προστασίας» - όπως καθ’ ημάς «του δημοκρατικού τόξου».
– ο Βανς είπε: «Η Δημοκρατία στηρίζεται στην ιερή αρχή ότι ‘’η φωνή του λαού έχει σημασία’’. Δεν υπάρχει χώρος για ‘’τείχη προστασίας’’. Είτε υποστηρίζετε την αρχή αυτή, είτε όχι».
Αρνητικό παράδειγμα η Ρουμανία και η στάση της ΕΕ για τις ΗΠΑ
Για παράδειγμα ο Βανς αναφέρθηκε στη Ρουμανία, όπου τον Δεκέμβριο ακυρώθηκαν οι εκλογές για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (άμεσα από το λαό), γιατί κάποια έγγραφα έδειξαν ότι ήταν στόχος ρωσικής προπαγάνδας (υποστήριξης κάποιου υποψηφίου).
Σώωωπα! Λες και οι δικοί μας κυβερνήτες και τα χρηματοδοτούμενα ΜΜΕ δεν παρενέβησαν, το ολιγότερον ανόητα, κατάφωρα και αντιδεοντολογικά στις αμερικάνικες προεδρικές εκλογές προπαγανδίζοντας προκλητικά υπέρ της Κάμαλα Χαρις, του δημοκρατικού κόμματος και της πολιτικής Μπάιντεν.
Ο αδελφός μου, που ζει πολλές δεκαετίες στη Νέα Υπόρκη μου είπε γελώντας: «…καλά ψηφίζουν και στην Ελλάδα για την εκλογή Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, και δεν το ξέρω;»
Ενδιαφέρον μπορεί να έχω ακόμα και για την …Ταϋλάνδη, πιθανόν να έχω ακόμη και συμφέροντα. Λόγο παραίνεσης δεν δικαιούμαι να έχω.
Είναι υπόθεση του λαού που ζει εκεί, που έχει την εργασία του ή δεν την έχει, που πληρώνει φόρους και υφίσταται τις συνέπειες της πολιτικής των κυβερνήσεών της.
Πολύ περισσότερο αν είμαι πρωθυπουργός μιας χώρας – της Ελλάδα εν προκειμένων, ΔΕΝ επιτρέπεται να εκφέρω λόγο προτροπής για τις επιλογές αυτού του λαού, όταν μάλιστα προβλέπεται σχεδόν με βεβαιότητα, ότι δεν θα εκλεγεί ο/η εκλεκτός/ή μου, αλλά ο αντίπαλός της.
Και καλά, στον ενθουσιασμό μου ή στα (νομιζόμενα) συμφέροντα της χώρας μου ή τα προσωπικά μου, δεν το σκέφτηκα (είμαι απερίσκεπτος) οι σύμβουλοί του, τι κάνουν;
Μια δήλωση – θέση ήταν η επιβεβλημένη και τίποτε παραπάνω: «Με τις ΗΠΑ είμαστε φίλοι και σύμμαχες χώρες. Θα συνεχίσουμε την καλή συνεργασία με οποιαδήποτε ηγεσία επιλέξει ο αμερικανικός λαός»!
Αλλά για να επανέλθουμε στον Βανς, μετά τη μεγάλη αλλά απαραίτητη παρένθεση, δήλωσε γι’ αυτό το σοβαρό περιστατικό της Ρουμανίας, με μια δόση ειρωνείας: «Εάν η δημοκρατία σας μπορεί να καταστραφεί με μερικές ψηφιακές διαφημίσεις ύψους 100.000 δολαρίων από μια ξένη χώρα, τότε δεν ήταν πολύ ισχυρή, εξ αρχής» (η δημοκρατία).
Και έχει πολύ δίκιο και ως προς την υποθετική διαπίστωση.
Η Ε.Ε. με την ανεύθυνη και «θολή» στρατηγική της, με τις «εκστρατείες» της και τις «σταυροφορίες» της κατά της Ρωσίας, για πολλοστή φορά – από τον Ναπολέοντα ακόμη, στην Ουκρανία και πάλι με την εκστρατεία στην Κριμαία, το 1919, πρωτοστατούσης και πάλι της Ελλάδος και της Γαλλίας, και που κατέληξε σε φιάσκο και ήταν ολέθρια για την Ελλάδα.
Με τον Χίτλερ, πριν 80 περίπου χρόνια, που ηττήθηκε η Γερμανία και τώρα πάλι σ’ έναν πόλεμο δι’ αντιπροσώπων, με ένα εκατομμύρια θύματα εκατέρωθεν, με τεράστιες οικονομικές πληγές όχι μόνο για τους εμπόλεμους και δαπάνες εκατοντάδων δισεκατομμυρίων (από τα οποία ορισμένοι επωφελήθηκαν για να κάνουν βίλες στην Καλιφόρνια κι αλλού, με τεράστια ζημία στην ενέργεια, στη γεωργία, στον τουρισμό, στην βιομηχανία, στην ποιότητα ζωής μας και στην προσφυγιά, «η Ευρώπη έθεσε εαυτήν εκτός παγκόσμιας γεωπολιτικής σκηνής. – Είμαστε οι ηλίθιοι της ιστορίας», όπως είπε χαρακτηριστικά ο Γάλλος πρ. Υπουργός Εξωτερικών Πιερ Λελούς5.
–––––––––––
1. Τσώρτσιλ: «Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος», τομ. Α΄, σελ. 235 κ.ε.
2. ΕΒΔΟΜΗ: ebdomi.com, αρχείο φύλλων, 3/2/24, «Οι Ευρωπαϊκές Αξίες».
3. Πηγή: iefimerida.gr
4. ΕΒΔΟΜΗ: «Η Ουκρανία είναι Ρωσία;», 22/3/22.
5. Le Figaro: 15/2/25, άρθρο του Γάλλου πρ. Υπ. Εξωτερικών. Πηγή: News Beast.
