Ένα Εθνικό-λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα
του Κώστα Βενετσάνου
28 Σεπτέμβρη 1941. Αυτήν την ημερομηνία φέρει η ιδρυτική πράξη του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (Ε.Α.Μ.). Πρώτη χρονιά της Γερμανο – Ιταλικής κατοχής, μετά την ηρωική αντίσταση του ελληνικού λαού, τις νικηφόρες μάχες κατά των φασιστών Ιταλών του Αλβανικού μετώπου, και της Μακεδονίας κατά του αήττητου, μέχρι τότε, γερμανικού στρατού του Γ’ Ράιχ, στο οχυρό Ρούπελ. Ακολούθησε η μάχη της Κρήτης που κράτησε ένα μήνα λυσσώδους αντίστασης του κρητικού λαού.
Ο ηρωισμός του στρατού μας υπήρξε απαράμιλλος. Και δεν μετράνε μόνο τα λόγια των συμμάχων, που αναγνωρίστηκε απ’ όλους ως πρώτη νίκη κατά του άξονα (Γερμανίας – Ιταλίας – Ιαπωνίας), αλλά κυρίως, η αναγνώριση του ηρωισμού και του σθένους, από τους αντιπάλους.
Ο Χίτλερ, σε λόγο του στο Ράιχσταγκ (το κτήριο που στεγάζει το Ομόσπονδο Γερμανικό Κοινοβούλιο), στις 4 Μαΐου 1941, είπε: «Ενώπιον της Ιστορίας είμαι υποχρεωμένος ν’ αναγνωρίσω ότι, από τους μέχρι τώρα αντιπάλους μας, ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με εξαιρετική γενναιότητα και δεν παραδόθηκε παρά όταν κάθε αντίσταση τού ήταν αδύνατη…».
Οι δε Ιαπωνικές εφημερίδες (Δεκέμβριος του 1940) αναφωνούσαν: «Ζήτω η Ελλάς»!
Αλλά η Αντίσταση του ελληνικού λαού ΔΕΝ τελείωσε με τη συνθηκολόγηση Τσολάκογλου και τη μάχη της Κρήτης, που ολοκληρώθηκε η κατάληψη της Ελλάδος. Την επαύριο κιόλας – τη νύχτα της 30ής Μαΐου 41, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας αφαίρεσαν τη γερμανική ναζιστική σημαία από τον ιστό της, στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, ταπεινώνοντας το νικητή και σηματοδοτώντας ότι ο ελληνικός λαός δεν συνθηκολόγησε, δεν υποτάχθηκε και ότι θα συνεχίσει την αντίστασή του κατά του κατακτητή.
Η αντίσταση στην Κατοχή
Η αντίσταση στη διάρκεια της κατοχής δεν μπορούσε εκ των πραγμάτων να είναι ενιαία. Μέσα Μαΐου ιδρύθηκε η αντιστασιακή οργάνωση «Ελευθερία», που εξέδιδε στη Θεσσαλονίκη, την ομώνυμη παράνομη εφημερίδα, από μέλη του Κ.Κ.Ε., του Σοσιαλιστικού Κόμματος, και άλλων κομμάτων και του ταγματάρχη Δημ. Ψαρρού, που συγκρότησαν και τις πρώτες ανταρτικές ομάδες στη Μακεδονία.
Σταδιακά το καλοκαίρι του '41 άρχισε ν’ απλώνεται και να οργανώνεται η Αντίσταση στην κατεχόμενη Ελλάδα.
Στις 11 Σεπτέμβρη του '41 ανακοινώθηκε η ίδρυση του Ε.Δ.Ε.Σ. (Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος) με πολιτικό αρχηγό τον Ν. Πλαστήρα και στρατιωτικό τον Ναπολέοντα Ζέρβα. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 28 Σεπτέμβρη ιδρύθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.), που αναδείχθηκε η ισχυρότερη και πιο πλατιά αντιστασιακή οργάνωση που με τα παρακλάδια της («Εθνική Αλληλεγγύη», τον Ε.Λ.Α.Σ., Ε.Λ.Α.Ν., Ε.Π.Ο.Ν.) αγκάλιασε την τρανταχτή πλειοψηφία του ελληνικού λαού, και θα πούμε πώς πέτυχε αυτήν την πλατιά συσπείρωση, που είναι και το κύριο θέμα του παρόντος άρθρου ως εμπνευσμένο παράδειγμα και υπόδειγμα, τηρουμένων των αναλογιών και περιστάσεων, για το σήμερα.
Ιδρυτικόν του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ)
Ενώ το ΕΑΜ ιδρύθηκε από το Κ.Κ.Ε. (Αποστόλου Λευτ.), από το Σ.Κ.Ε. (Χωμενίδης Χρ.), την Ε.Λ.Δ. (Τσιριμώκος Ηλ.) και το Α.Κ.Ε. (Βογιατζής Απ.) δεν αναφέρει τίποτα ως κοινωνική – ιδεολογική επιδίωξη, σοσιαλισμό κ.λπ., τονίζει εμφατικά στους σκοπούς του την Εθνική Ενότητα, την ενότητα λαού, κομμάτων και οργανώσεων, για την Αντίσταση στον εχθρό και τους συνεργούς του και την Απελευθέρωση του Έθνους. Λέει χαρακτηριστικά στην ιδρυτική διακήρυξη:
1. «…Εις το Ε.Α.Μ. γίνεται ισοτίμως δεκτόν και παν άλλο κόμμα ή οργάνωσις που δέχεται τας αρχάς του παρόντος ιδρυτικού ως και να εργασθή δια την επιτυχίαν των σκοπών τού Ε.Α.Μ., (...) χωρίς να εξετάζεται το παρελθόν ή αι αντιλήψεις των σχετικώς με την μελλοντικήν ανασυγκρότησιν της ελευθέρας και ανεξαρτήτου Ελλάδος…»
2. Σκοπός του Εθνικού Μετώπου είναι:
α) Η απελευθέρωσις του Έθνους μας (…) και η απόκτησις της πλήρους ανεξαρτησίας της χώρας μας.
β) ο σχηματισμός προσωρινής κυβερνήσεως του ΕΑΜ αμέσως μετά την εκδίωξιν των ξένων κατακτητών, μοναδικός σκοπός της οποίας θα είναι η προκήρυξις εκλογών δια τακτικήν εθνοσυνέλευσιν, με βάσιν την αναλογικήν, ίνα ο λαός αποφανθή κυριαρχικώς επί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του...»1
Αυτοί ήταν οι σκοποί του Ε.Α.Μ. χωρίς ύποπτες πολυλογίες, δίχως αμφιστομίες ή διαιρετικές διακηρύξεις.
Απλά, να αντισταθούμε και να διώξουμε τους ξένους κατακτητές και μετά να κάνουμε εκλογές, όχι «μαγειρέματα», για ν’ αποφασίσει ο λαός τι είδους διακυβέρνηση θέλει.
Και επιπλέον η γλώσσα που χρησιμοποιεί στην διακήρυξη, δεν είναι η γλώσσα του ΚΚΕ, αλλά η απλή καθαρεύουσα· η γλώσσα των αστικών εφημερίδων, για να μην αποσυσπειρώσει τον κόσμο.
Πόσο απλό, πόσο εθνικό, πόσο δημοκρατικό για κάθε έντιμο, λογικό και δημοκρατικό πολίτη και πολιτικό που δεν δέχεται, δεν διανοείται να υπηρετεί ξένα και ντόπια ιδιοτελή συμφέροντα.
Αντίθετα ο ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα, στην διακήρυξή του ως πρώτο σκοπό ορίζει «Να εγκαθιδρύσει εις την Ελλάδα το Δημοκρατικόν πολίτευμα σοσιαλιστικής μορφής(!) οιανδήποτε και εάν θα είναι η έκβαση του πολέμου(!;)».2 Δηλαδή εάν νικούσαν οι Γερμανοί θα εγκαθίδρυε «Εθνικο-σοσιαλισμό;»
Καλά, δεν θ’ ασχοληθώ, στο παρόν, με τη διακήρυξη του ΕΔΕΣ, που δεν λέει τίποτα για αντίσταση και εκδίωξη του εχθρού και των συνεργατών του, ούτε για ενότητα του λαού στον κοινό πατρογονικό σκοπό, «…αμύνεσθαι περί πάτρης».
Περισσότερο για προεκλογικό πρόγραμμα σημερινού κόμματος μοιάζει. Την χαρακτηρίζω πρόχειρη, παιδαριώδη, αυταρχική, κενή περιεχομένου, και εκτός χρόνου και περιστάσεων…
Από το μακρινό «χθες» στο σήμερα
Ενα ενωτικό «ΕΑΜ» χρειαζόμαστε
Δεν το έχουμε αντιληφθεί. Σήμερα έχουμε «ελευθερία»(!). Μα ελευθερία απατηλή! Μιλάμε ελεύθερα, για ποδόσφαιρο, και για «πολιτική», ακόμα και το ΚΚΕ – άστο να λέει – κρίνουμε ποιο τραγούδι άρεσε στην Eurovision, διασκεδάζουμε εκκωφαντικά, μέχρι πρωΐας, σκοτωνόμαστε στην άσφαλτο κάνοντας «σούζες» ή εκτονώνοντας τη σεξουαλικότητά μας πατώντας γκάζι, πάμε «Μύκονο» ή σ’ όποια ωραία οργανωμένη παραλία θέλουμε με πριβέ ξαπλώστρα ή κρεβάτι με …κουνουπιέρα, μόνο με 50 – 200 ευρώ το μπάνιο στη θάλασσα!
Τώρα δεν μας σκοτώνει ο «Γερμανός», γιατί γράφουμε ένα σύνθημα στους τοίχους! Δεν σκοτώνουμε· καταστέλλουμε.
Κι αν χρειαστεί να σκοτώσουμε πολλούς για να διασφαλίσουμε τα συμφέροντά μας, κάνουμε και κανένα πόλεμο ή μια «πανδημία».
Ας σοβαρευτούμε. Τώρα, έχουμε την πιο ύπουλη κατοχή. Ναι, ΚΑΤΟΧΗ! Ούτε τον ΦΠΑ μπορεί να μειώσει η «κυβέρνηση», χωρίς την έγκριση της Κομισιόν· είναι τα μνημόνια…
Δεν μπορούμε να πούμε, όχι στις κυρώσεις και τώρα, στον πόλεμο κατά της Ρωσίας…κι αύριο όταν επιτευχθεί η «Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση» – Ομοσπονδία λέγεται – όποιο κράτος αντιτίθεται στους εξοπλισμούς και στους πολέμους α λα καρτ της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ και του «υποκαταστήματος» της Ε.Ε., έχουμε πολλούς τρόπους εξαναγκασμού: Από οικονομικές κυρώσεις, εξωτερικές επιθετικές ενέργειες, κι αν χρειασστεί ομοσπονδιακή αστυνομία και στρατεύματα, για να επιβάλλουν την τάξη!
Τ’ ακούς Κ.Κ.Ε.; κι όποιο άλλο κόμμα ενδιαφέρεται για την πατρίδα και το λαό της; Για την ιστορία μας και την τιμή μας! Η κληρονομιά αιώνων να μη γίνει θυσία στα funds των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Ένα Εθνικό-λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο χρειάζεται η πατρίδα μας, όπως τότε με το ΕΑΜ. Χωρίς σοσιαλισμούς κ.λπ., με σκοπό αποκλειστικό την αποδέσμευση της Ελλάδας, με σύνεση, χωρίς πλουραλισμούς κι ακρότητες και με πρώτο βήμα την έξοδο από την Ο.Ν.Ε. και το ευρώ και βέβαια τη λαϊκή κυριαρχία! Και το σύνθημα:
«Η Ελλάδα στους Έλληνες!»
––––––––––––––
1. Τάσος Βουρνάς: «ΙΣΤΟΡΙΑ της ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ», εκδ. Αφών Τολίδη, σελ. 82-83.
2. «ΒΙΚΙΘΗΚΗ.
