Δεν θέλω «βοηθήματα». Θέλω εργασία και όχι απασχόληση, με αξιοπρεπή μισθό.
γράφει ο Κώστας Βενετσάνος
2022. Ογδόντα χρόνια μετά την γερμανική κατοχή, βοηθήματα, ενισχύσεις «καλάθια» διαφόρων ειδών (νοικοκυριού εορτών κ.λπ.) επιδόματα (θέρμανσης για τους ...ευάλωτους... άποροι ονομάζονταν στους ζοφερούς χρόνους της ναζιστικής κατοχής και λίγο μετά.
Food pass ή market pass, όπως ονόμασε αγγλιστί η φιλάνθρωπη κυβέρνηση κάποιο φιλοδώρημα για τις αγορές τροφίμων, γιατί καθώς φαίνεται φτώχυνε και η πλουσιότατη γλώσσα μας. Και άλλα παρόμοια που ακούγονται καθημερινά, που με κάνουν να αγανακτώ κι αναγουλιάζω.
Εγώ που έχω ζήσει κι έχω υποστεί την κατοχή, ήταν αναπάντεχη κατάρα να την ξαναζήσω τηρουμένων των αναλογιών, στα στερνά μου.
Να σκιαγραφήσω την εικόνα για να συγκρίνετε:
– Κουπόνια για ψωμί
– «Δελτίο σίτισης» για τα σισσίτια (δημοτικά, μαθητικά, φοιτητικά κ.λπ.
– Ερανοι και ρουχισμός από το δήμο (σαμαροσκούτια)
– «Πιστοποιητικά απορίας» για τους ευάλωτους
– Τότε η ναζιστική γερμανική κατοχή, τώρα η γερμανική καπιταλιστική Ευρώπη της διαφθοράς, των ελέγχων και των «οδηγιών», της τευτονικής πειθαρχίας.
Φτάνει πια.
Δεν θέλω φιλανθρωπίες.
ΘΕΛΩ την αξιοπρέπειά μου!
Δεν θέλω «βοηθήματα». Θέλω εργασία και όχι απασχόληση, με αξιοπρεπή μισθό.
Θέλω σταθερό και γόνιμο επιχειρηματικό έδαφος για να αναπτύξω παραγωγικά την επιχειρηματική μου δραστηριότητα.
Θέλω σαν συνταξιούχος του ιδιωτικού τομέα, τα λεφτά που μου κλέψανε από τη σύνταξη και τα κομμένα δώρα.
Θέλω την κάλυψη βασικών κοινωνικών αγαθών – νερό, ενέργεια κ.λπ. – υπό πλήρη κρατικό έλεγχο.
Όχι τη ζωή μας στα Χρηματιστήρια.
Αυτά ήταν «τα κάλαντα» που είχα να σας πω και να σας ευχηθώ Υγεία!
Και μια συμβουλή:
Μην ακούτε παραμύθια και μη βλέπετε όνειρα. Διαβάστε κάποιο βιβλίο. Ελάτε στα γραφεία της ΕΒΔΟΜΗΣ, να σας το δωρίσω· γιορτές είναι!