Αυτήν την εβδομάδα με τα τόσα συνταρακτικά διεθνή και εσωτερικά, ανακλαστικά κατά το πλείστον, γεγονότα, είπα να «ξεκουραστώ».

Να μελετήσω επιμελώς και να διεισδύσω, όσο είναι δυνατόν, στο βαθύτερο νόημα τού διαγγέλματος του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν προς τον λαό της ρωσικής Ομοσπονδίας, τις προειδοποιήσεις του προς πάσα κατεύθυνση – που τις εννοεί – και τις μετέπειτα ενέργειές του, καθώς και τις δηλώσεις και αποφάσεις της άλλης πλευράς, στην οποία ανήκομεν κι εμείς, μάλλον ως κλακαδόροι συνήθως.

Προς το παρόν μένω στις δηλώσεις του Πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη και τις διπλωματικότερες του Υπ. Εξωτερικών Ν. Δένδια.

Κ.Μ.: Τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ του «σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας, της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας όλων των χωρών».

Ν.Δ.: «... υπέρ της εδαφικής ακεραιότητας όλων των χωρών», αλλά προσθέτει, «σύμφωνα με το χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τις παγκόσμιες αρχές και αξίες»! (;)

Εως εδώ, ποιος λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος, εμφορούμενος από αίσθημα δικαίου δεν θα συμφωνούσε;

Αλλά στις παραπάνω δηλώσεις υπάρχει μια παράλειψη αναγκαίου επιθετικού προσδιορισμού, «της νομίμως, τιμίως, δικαίως και αβιάστως κτηθείσας εδαφικής εκτάσεως», και της αμοιβαιότητας και καθολικότητας του Διεθνούς Δικαίου. Και επιπλέον και κυρίως, τις εδαφικές εκτάσεις τις καθορίζουν οι λαοί που κατοικούν εκεί, η ιστορία τους και το δικαίωμα της αυτοδιάθεσής τους, σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Όταν διατυπώνονται επισήμως βουλήσεις και δηλώσεις θέσεων καθολικού χαρακτήρα πρέπει και να σκεπτόμαστε καθολικά: Δηλαδή τι; Χάριν της Ουκρανίας αποδεχόμαστε και την «εδαφική ακεραιότητα, κυριαρχία και ανεξαρτησίας» του Τουρκοκυπριακού μορφώματος;

Κι επειδή ο Κυρ. Μητσοτάκης στις δηλώσεις του δεν παρέλειψε «...συνεπώς να καταδικάσει ανεπιφύλακτα αναθεωρητικές ενέργειες που αντιβαίνουν σ’ αυτές τις αξίες» και να προσθέσει τελειώνοντας, «γι’ αυτό ως μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ συντονιζόμαστε με τους εταίρους μας, ώστε η αντίδρασή μας να μην είναι απλά κοινή, αλλά και να είναι αντίστοιχη της πρωτοφανούς (;) ρωσικής προκλητικότητας».

 

Ρωτάμε:

Πού ήσαν οι ευαίσθητοι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί «εταίροι» μας στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, στις αρχές της δεκαετίας του 1990; Συμμετείχαν παρασκηνιακά αρχικά και πρωταγωνιστικά στη συνέχεια, με «έξυπνες βόμβες» κ.λπ. με αιματοκύλισμα και δυστυχία και τέλος, με την τιμωρία των Σέρβων που αντιστάθηκαν σθεναρά με τον Τίτο στη χιτλερική κτηνωδία, και τη διάλυση της Ενωσης αυτών των δημοκρατιών και στη δημιουργία νέων ελεγχόμενων και φίλα προς τη Γερμανία και τη Δύση προσκείμενων κρατών...

Πού ήσαν και πού είναι οι «Ευρωπαίοι», οι Αμερικανοί, οι Εγγλέζοι και το ΝΑΤΟ στην εισβολή των Τούρκων, με τον Αττίλα 1 και 2 (δυο φάσεις), το 1974 μέχρι και σήμερα, στην ΚΥΠΡΟ;

Ήταν «διακοπές», τότε!

(Ναι, ναι αυτό απάντησε ο Γεν. Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Λουνς)1.

Τώρα, που ...επέστρεψαν από τις διακοπές τους και έχουν περάσει 48 χρόνια πού είναι;

Προσπαθούν με σχέδια τύπου Ανάν, το 2004, να τα βολέψουν ώστε και η Τουρκία να επιβραβευθεί για την εισβολή της και το νταϊλίκι της, και τις βάσεις τους να έχουν και υποχείριους τους «συμμάχους» τους να διατηρούν.

Όσο για τις «κυρώσεις», που έσπευσαν Αμερικανοί και Ε.Ε. να επιβάλλουν στη Ρωσία, που θα τις υποστούν κυρίως οι Ευρωπαίοι, από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, και να τις υποστηρίξει ένθερμα και ο Κυρ. Μητσοτάκης «συντονιζόμενος με τους εταίρους μας στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ», μπορεί για την Ρωσία να τις επέβαλλαν αυθημερόν, αλλά για την Τουρκία... αναβάλουν μισό αιώνα, κι εμείς, δηλαδή οι κυβερνήσεις μας, πειθαρχούμε «ως μέλη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ»!

Πώς ανέχονται οι «Ευρωπαίοι» (Ε.Ε.) να τελεί υπό κατοχή το 40% ανεξάρτητου Ευρωπαϊκού κράτους; Η ΚΥΠΡΟΣ.

Πώς ανέχονται Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, ανεξάρτητο μέλος και σύμμαχο κράτος, η ΕΛΛΑΣ να τελεί υπό διαρκή απειλή και παρενόχληση από άλλο «σύμμαχο» κράτος, την Τουρκία, και μάλιστα με επίσημη απειλή κατά της Ελλάδος, με πόλεμο, αν ασκήσει νόμιμο δικαίωμά της από το 1982, οριοθέτησης των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτκά μίλια (casus belli).

– Πώς το ανέχονται οι πρωθυπουργοί μας και οι πολιτικοί μας – αφήνω τους «συμμάχους» και εταίρους.

Πώς το ανέχεται ο Ο.Η.Ε., όταν η απειλή βίας αντίκειται στις διακηρύξεις του· πώς το δέχεται ο Γενικός Γραμματέας του, όταν χθες, με δραματικούς τόνους ζητούσε από τον Πούτιν να πάρει τους στρατιώτες του πίσω!...

 

Δυο μέτρα και δυο σταθμά λοιπόν!

Ετσι ΔΕΝ μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και σεβασμό το Διεθνές Δίκαιο. Δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ειρήνη.

Ετσι, οι ηγέτες του κόσμου εκτίθεται ως αναξιόπιστοι και υποκριτές!

Αποδεικνύονται μικροί και πολύ κατώτεροι των περιστάσεων, των καιρών, των αξιώσεων των λαών τους.

Αποδεικνύουν την πίστη τους στην ιδιοτελή αδυναμία τους, πως «τα συμφέροντα είναι και καλά»!

Αποδεικνύουν και επιβεβαιώνουν τον Αμερικανό συγγραφέα και δημοσιογράφο Μαρκ Τουέιν όπου σε άρθρο του2, (αγγλοσάξονας ο ίδιος), αποκαλούσε τους ομοφύλους του «καρκίνωμα» για την ανθρωπότητα, παίρνοντας αφορμή από την ενθουσιώδη αποδοχή εκ μέρους εκλεκτού αμερικανικού ακροατηρίου «δικηγόρων, τραπεζιτών, εμπόρων, βιομηχάνων, δημοσιογράφων, πολιτικών, στρατιωτικών», της διακήρυξης εμπνευσμένου ρήτορα (προφήτη τον ονομάζει ειρωνικά) ανώτατου αξιωματικού, που διεμήνυσε πως: «Όταν ο αγγλοσάξονας θέλει κάτι, απλούστατα το παίρνει»! Τουτέστιν το αρπάζει.

 


1. Ιδρυμα Κ. Καραμανλή: «Καθημερινή», αρχείο Κων/νου Καραμανλή, τόμ. 8ος, σελ. 36, κ.ε. και ιδίως 88-89 κ.ε.

2. Μαρκ Τουέιν: Δημοσιεύθηκε το 1906 σε αμερικανική εφημερίδα και αναδημοσιεύθηκε στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ από τον ιστορικό – καθηγητή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Φαίδωνα Μαλιγκούδη.

Κώστας Βενετσάνος

 

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 396 guests και κανένα μέλος