Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

• συνέντευξη Τύπου
• μεταναστευτικό
• Μητσοτάκης

Μετά την απερχόμενη και “μετανοούσα” καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ – που κουνούσε το δάκτυλο στον Γιωργάκη Παπανδρέου, πριν 11 χρόνια, μαζί με τον Σαρκοζί,

– Μετά τον Γερούν Ντάισεμπλουμ, Πρόεδρο της Ευρωομάδας (Eurogroup) – που ψιθύρισε απειλητικά στο αυτί του Βαρουφάκη, “την πάτησες”, (αλλιώς το είπε στην αργκό, αλλά η ευπρέπεια μού επιβάλλει να το παραφράσω).

– Μετά τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, Υπουργό, τότε, των Οικονομικών της «ηγέτιδας» Γερμανίας –που αποκάλεσε τον Πρωθυπουργό τότε της Ελλάδος Αλέξη Τσίπρα, φωναχτά «χαζό» (stupid) κι εκείνος χασκογέλασε αμήχανα, άρχισαν τώρα και τα κατώτερα ιεραρχικά κλιμάκια – οι δημοσιογράφοι - τσιράκια - φερέφωνα, ψωμιζόμενα ή παθιασμένα ή προκατειλημμένα ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο «ερωτευμένα» με τις ιδεοληψίες τους, να μας κουνάνε το δάκτυλο.

Αναφέρομαι, όπως αντιλαμβάνεσθε, στο πρόσφατο αγενέστατο επισόδειο που προξένησε η Ολλανδή δημοσιογράφος κατά τη διάρκεια των δηλώσεων των Πρωθυπουργών, Ελλάδος – Ολλανδίας, Κυριάκου Μητσοτάκη και Μαρκ Ρούτε ενώπιον δημοσιογράφων, στο μέγαρο Μαξίμου.

Η Ολλανδή, προχωρημένης ωριμότητας δημοσιογράφος Ingeborg Beugel, «επέτυχε», στη μοναδική ερώτηση – τοποθέτηση – κατηγορητήριο που έκανε, να εκφράσει τον ανθελληνισμό της, τη μεροληψία της και τη συμπάθειά της στον εχθρικό γείτονα, και προς τους πρόσφυγες – μετανάστες – θύματα και εργαλεία της «παγκοσμιοποίησης», τινές των οποίων εισβολείς, ενός κράμματος επιθετικής κρατικής και θρησκευτικής (φονταμενταλιστικής) πολιτικής.

Με φράσεις όπως η προσφώνηση «Πρωθυπουργέ Μητσοτάκη» – εννοιολογικά ορθή, αλλά συμπεριφορικά υποτιμητική και αγενής – και η συνέχειά της, «πότε επιτέλους θα σταματήσετε να λέτε ψέματα; Ψέματα για τις επαναπροωθήσεις (push backs), ψέματα για το τι συμβαίνει με τους πρόσφυγες στην Ελλάδα...» (...) «... κι εσείς επιμένετε ν’ αρνείστε και να ψεύδεστε. Αυτό είναι σαν μια ναρκισιστική κακοποίηση...».

Τόσες φορές (λες) «ψέματα» (δηλαδή, έστω κατά περίσταση είσαι «ψεύτης»), σε τόσο λίγες φράσεις, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, δεν απεκάλεσε ούτε ο Κυρ. Μητστάκης τον Αλέξη Τσίπρα, όταν ήταν Πρωθυπουργός, από του βήματος της Βουλής.

Αυτό το επίπεδο συμπεριφοράς σε δημόσιο λόγο, δεν μπορώ να το αποδεχθώ. Μόνο τα χαμηλά ένστικτα ενός κοινού υποστάθμης (underground) μπορούν να ιανοποιήσοουν.

Στην Αμερική, στο εγγύς παρελθόν, είχε αναπτυχθεί ολοκληρη σχολή συμπεριφοριστών, των beha-viorists.

Δεν λύνονται, βέβαια, μόνο με την ευγενική και εύστροφη συμπεριφορά, όλα τα προβλήματα. Βοηθούν όμως στην επίλυσή τους. Δυστυχώς, φαίνεται πως τελικά επικράτησε η συμπεριφορά του fuck και του shit, για τους αγγλομαθείς και του ...αυτοεξυπηρετούμενου (στη σύγχρονη ερμηνεία του), για τους ελληνόγλωσσους.

Ας επανέλθουμε όμως στην Ολλανδική φραστική επίθεση, στο «κατηγορητήριο της δημοσιογράφου κατά του Έλληνα πρωθυπουργού:

Γιατί δεν είστε ειλικρινής; (συνέχισε η μαχητική δημοσιογράφος, που μένει πολλά χρόνια στην Ύδρα και φιλοξενούσε πέρυσι στο σπίτι της έναν 23χρονο Αφγανό, που του είχε απαγορευθεί πρωτοδίκως η παραμονή του στη χώρα μας).

- Γιατί δεν λέτε «οι Βρυξέλλες μας άφησαν μόνους (Σ.Σ. μας εγκατέλειψαν(;), γιατί άραγε; Σύνηθες, θαρρώ, φαινόμενο όταν επιβάλλεται να στενοχωρήσουν την με πολλά διαπλεκόμενα ευρωπαϊκά και, κυρίως, γερμανικά οικονομικά συμφέροντα, Τουρκία). Και συνέχισε:

­­- Γιατί δεν λέτε αφού «οι Βρυξέλλες μας άφησαν μόνους», περιμέναμε για έξι χρόνια, κανείς δεν έκανε κάτι και πλέον, κάνω σκληρές, βάρβαρες επαναπροωθήσεις. Γιατί σταματήσατε να χυπάτε την πόρτα των Βρυξελών;»

Σ.Σ. Διότι πλέον διδαχθήκαμε το μάθημα: «είναι δύσκολες οι θύρες, όταν η χρεία τες κουρταλή»).

Πώς αντέδρασε ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Το αντιπαρήλθε; Έκανε πως δεν κατάλαβε; Δικαιολογήθηκε;

Ξύπνησε μέσα του ο Κρητικός και αντέδρασε άμεσα και αυστηρά: «Γνωρίζω πως στην Ολλανδία έχετε την παράδοση να ρωτάτε ευθεώς τους πολιτικούς, κάτι το οποίο σέβομαι. Αυτό που δεν μπορώ ν’ αποδεχθώ είναι να έρχεστε σε αυτό το κτήριο και να προσβάλλετε εμένα και τον ελληνικό λαό, με κατηγορίες και εκφράσεις που δεν συνοδεύονται από χειροπιαστές αποδείξεις, όταν αυτή η χώρα αντιμετωπίζει ένα μεταναστευτικό πρόβλημα, πρωτοφανούς έντασης. Έχει σώσει χιλιάδες ζωές στη θάλασσα. Διακόσιοι άνθρωποι κινδύνευσαν να πνιγούν (πρόσφατα) νότια της Κρήτης.

Και κάθε μέρα σώζουμε ζωές, ενώ την ίδια στιγμή εμποδίζουμε τις ροές από την Τουρκία και καλούμε το λιμενικό τους να τους επιστρέψουν. (Σ.Σ. αλλά τις περισσότερες φορές δεν το κάνουν, αλλά αντίθετα υποστηρίζουν τη βίαια – με το «ετσι θέλω» - εισβολή τους, όπως κάνανε και στις αρχές του 2020 στον Έβρο).

Γι’ αυτό, συνέχισε ο Πρωθυπουργός, αντί να ρίχνετε την ευθύνη στην Ελλάδα, θα έπρεπε να κατηγορείτε εκείνους που εκμεταλλεύονται ανθρώπους...».

Μπράβο του! Δεν είμαι του Μητσοτάκη (γνωστό)· δεν είμαι κανενός. Είμαι με όποιον υποστηρίζει το δίκαιο και πράττει το, κατά τη γνώμη μου, σωστό και συμφέρον για τον ελληνικό λαό και τη χώρα μου, χωρίς να αδιαφορεί για τα δίκαια και το πεπρωμένα των άλλων λαών.

Ως ελευθέρως σκεπτόμενος Έλληνας πολίτης, υποστηρίζω κάποιον ή κάποιους κατά περίπτωση· “a la carte”.

Από τον Μητσοτάκη και κάθε Έλληνα Πρωθυπουργό, θα ήθελα με το ίδιο σθένος και ευθύτητα ν’ απευθύνεται και στους ομολόγους του· “Εταίρους”, συμμάχους και μη. Κι όταν τους “δίνει”, να παίρνει (Do ut das).

Το «δεν επιτρέπω σε κανέναν να κουνάει το δάκτυλο σ’ αυτήν την κυβέρνηση, (...) δεν θα κουνάτε το δάκτυλο στην Ελλάδα», να ισχύει για όλους!

Και αμφίδρομα! Ούτε εμείς το κουνάμε. Ούτε στους «απλούς» ή τους περιστασιακά ιστάμενους κάτω από εμάς.

Και μην ξεχνούν οι ισχυροί πως, είναι αυτό που είναι χάρη στη θέληση, ή την άγνοια, ή την εξαπάτηση των «απλών». Των “κυρίαρχων”!

Ο «απλός» λαός είναι ο κυρίαρχος!

Κώστας Βενετσάνος