Η Βουλή έκλεισε απρόσμενα, αιφνιδιαστικά και κατά τρόπο αήθη. Κατά τρόπο που δικαιώνει όσους χαρακτήρισαν την πράξη του Πρωθυπουργού ως «πραξικοπηματική», ως «θεσμική εκτροπή», ως «φίμωση της Βουλής»
Μ’ όλα ταύτα έγινε σύμφωνα με το γράμμα του νόμου κι ασ’ τους να χτυπιούνται! Έγινε όμως αντίθετα προς το πνεύμα της Δημοκρατίας και της δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος....

ΣΚΑΝΔΑΛΟ-ΛΟΓΙΑ!

Και τα «πραγματικά προβλήματα του τόπου»!

 

Η Βουλή έκλεισε απρόσμενα, αιφνιδιαστικά και κατά τρόπο αήθη. Κατά τρόπο που δικαιώνει όσους χαρακτήρισαν την πράξη του Πρωθυπουργού ως «πραξικοπηματική», ως «θεσμική εκτροπή», ως «φίμωση της Βουλής»

Μ’ όλα ταύτα έγινε σύμφωνα με το γράμμα του νόμου κι ασ’ τους να χτυπιούνται! Έγινε όμως αντίθετα προς το πνεύμα της Δημοκρατίας και της δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος.

Επί του προκειμένου έχουν γίνει τόσες αναλύσεις, ώστε είναι περιττό να το κάνω κι εγώ.

Θα σταθώ, όμως, και θ’ αναφερθώ στο κοινό αίσθημα. Και το κοινό αίσθημα είναι ότι η βουλή έκλεισε άρον – άρον για ν’ ανακοπεί η φθορά της Κυβέρνησης, να κουκουλωθούν τα σκάνδαλα και τ’ ανομήματα στα οποία πιθανότατα εμπλέκονται και πολιτικά πρόσωπα και το πιθανότερο, έμμεσα ή άμεσα, και Υπουργοί. Αυτή είναι η κοινή πεποίθηση.

Εξαιρούνται οι εθελοτυφλούντες, οι παροπιδοφόροι και όσοι αντιλαμβάνονται την πολιτική ως ποδοσφαιρική αντιπαράθεση, όπου η «ομάδα μας» - το κόμμα μας -  έχει πάντα δίκιο και τους αντιπάλους τους βαράμε!

Εξαιρούνται ακόμη δικαιολογημένα (;) όσοι έχουν έμμεσα ή άμεσα, μικρά ή μεγάλα συμφέροντα κι όσοι είναι βολεμένοι ή δουλεμένοι.


Η δικαιολογία της Κυβέρνησης είναι ότι έκλεισε τη βουλή «για να πάψουμε ν’ ασχολούμαστε με τη σκανδαλολογία και ν’ ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα του τόπου». Αφήνω την άλλη αιτιολόγηση περί ευρωεκλογών, γιατί είναι παντελώς έωλη. Ευρωεκλογές είχαμε και το 2004 και η Βουλή διέκοψε τις εργασίες της και τις συνέχισε μετά τις εκλογές, μέχρι λήξεως της συνόδου, στο τέλος Ιουνίου.

Τώρα δεν διέκοψε, έληξε τη σύνοδο. Τελεία και… παραγραφή τυχόν ευθυνών Υπουργών για Βατοπέδι, Siemens, Γερμανός κλπ. Τέτοιου είδους παραγραφή ευθυνών, ακόμη κι αν δεν υπήρχαν, θεμελιώνει εγγραφή στη συνείδηση των πολιτών, ότι υπάρχουν ευθύνες τις οποίες η Κυβέρνηση κουκούλωσε εξασφαλίζοντας το ακαταδίωκτο των Υπουργών.

Κι εδώ την ευθύνη την έχει αποκλειστικά ο Πρωθυπουργός, το μέχρι τώρα μεγάλο και καθαρό χαρτί της Ν.Δ.

– Πού είναι η “μηδενική ανοχή”,

– Πού είναι το “σεμνά και ταπεινά”;

– Πού πήγε ο Μπαϊρακτάρης και το κυνήγι των νταβατζίδων;

– Πού είναι οι ελπίδες που είχε γεννήσει πριν 5 χρόνια όχι μόνο στους αγνούς οπαδούς του, αλλά και στους ιδεολογικά αντίθετους.

Αδιάψευστο ντοκουμέντο είναι η πρόσφατη (14/5/09) δημοσίευση δικογράφου, όπου το ελληνικό Δημόσιο, δια του Υπουργού Οικονομίας και οικονομικών, ομολογεί – «με δήλωση παράστασης πολιτικής Αγωγής» - ότι στην ποινική δίωξη που άσκησε ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών, για μεταξύ άλλων, παθητική και ενεργητική δωροδοκία κλπ. το ελληνικό δημόσιο εζημίωσε γιατί […] siemens Α.Ε. κλπ διέθεσε σε υπαλλήλους και εν γένει αξιωματούχους διαφόρων Υπουργείων «καθώς και σε πολιτικούς των δύο μεγαλυτέρων ελληνικών κομμάτων» […]διάφορα χρηματικά ποσά, προκειμένου να εξασφαλίσουν προνομιακή μεταχείρισή τους»!

Χρειάζεται κι άλλη απόδειξη για τους πραγματικούς λόγους της αιφνιδιαστικής λήξης της συνόδου της Βουλής;


Και για να έρθουμε στο θέμα μας. Ποια είναι η σκανδαλολογία, τα σκάνδαλα, και «τα πραγματικά προβλήματα του τόπου»;

Σκάνδαλα είναι οι πράξεις ή παραλήψεις που γεννούν αναστάτωση, που σκανδαλίζουν το κοινό αίσθημα.

(ενδοτισμός, δωροληψίες (μίζες), φαβοριτισμός, ευνοιοκρατία, προσωποληψίες, εκβιασμοί, αβελτηρίες, σπατάλες, κακοδιοίκηση, καταπίεση κλπ).

Σκανδαλολογία. Είναι η συζήτηση και η ενασχόληση των πολιτών και των πολιτικών περί τα σκάνδαλα.

Αν δεν υπάρχουν σκάνδαλα δεν υπάρχει σκανδαλολογία.

Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά.

Δεν υπάρχει δυσοσμία χωρίς σήψη!

Κι εδώ ζέχνει ο τόπος.

Ποιά είναι λοιπόν «τα πραγματικά προβλήματα», αν δεν είναι η ίδια η σήψη.

Βεβαίως τα προβλήματα είναι η οικονομία, η ανεργία, η υγεία, η παιδεία και μη ξεχνάμε και τα εθνικά θέματα.

Ποιός είναι η πραγματική αιτία της γεννέσεως της διογκώσεως, της εκρήξεως αυτών των προβλημάτων;

Πρωτίστως η διαφθορά. Τα εμφανή, τα αφανή, τα μεγάλα αλλά και τα μικρά σκάνδαλα.

Η αναξιοκρατία,

Η ευνοιοκρατία,

Η ανικανότητα.

Η κακοδιοίκηση, η αβελτηρία, ο αυταρχισμός, η αναλγησία και… μια σελίδα ακόμη αρνητικές ιδιότητες του σύγχρονου Ελληνικού κράτους και της κοινωνίας.

Αυτό είναι το μέγα πρόβλημα.

Η σήψη του πολιτικού κόσμου, της δημόσιας διοίκησης και της ελληνικής κοινωνίας είναι το μέγιστο σκάνδαλο! Η “μητέρα” των σκανδάλων και των δεινών.

Είναι ευθύνη όλων μας, ακόμη και των ενόχων, ν’ αντιληφθούμε ότι η σήψη έχει προχωρήσει βαθειά.

Πρέπει ν’ αντιδράσουμε – όχι να σκεπάσουμε – προτού η σήψη γενικευθεί, αν δεν είναι αργά.

Αν γενικευθεί θα είμαστε για πέταμα. Κρίμα...!


Στο προσεχές φύλλο θα δημοσιεύσουμε απόσπασμα των δηλώσεων του πρώην Προέδρου της Βουλής Αποστ. Κακλαμάνη για την πραξικοπηματική λήξη της συνόδου, φίμωσης της Βουλής και κουκουλώματος των σκανδάλων, από τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.

 


Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 95 guests και κανένα μέλος