Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας στον Τύπο, αφιερωμένη η 3η του Μάη από την Unesco, κι αυτό δείχνει ότι απέχουμε ακόμη πολύ από την αληθινή δημοκρατίας και η δικαιοσύνη στον κόσμο είναι άψυχη ή μικρόψυχη ή ολιγόψυχη γιατί…
«Η Δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης»1, φράση απόφθεγμα που βρίσκεται εύστοχα εγχάρακτη στην μεγάλη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ2.
Κάθε χρόνο λοιπόν, την ημέρα αυτή «επαναβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας για την προστασία του δικαιώματος της ελευθερίας της γνώμης και έκφρασης, όπως προβλέπεται από το άρθρο 19 της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα ανθρώπινα δικαιώματα»3.

Κι όπως ακόμα προβλέπεται κι από το άρθρο 14 του Συντάγματος: «Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας του νόμους του Κράτους».
Αυτό το «τηρώντας τους νόμους…», αναιρεί μερικώς την αρχική διακήρυξη περί της δυνατότητας έκφρασης και διάδοσης των στοχασμών του. Κι ακόμα λέει «μπορεί», αποφεύγοντας εντέχνως να πει «είναι ελεύθερος»…

Τρέμουν την αποκάλυψη
Απεχθάνονται την κριτική οι πολιτικοί. Ενώ…
Θηρεύουν, αλιεύουν κι εκλιπαρούν για προβολή και ικανοποιούνται αφάνταστα από την ευμενή αντιμετώπιση και την εγκωμιασμό (κοινώς λιβάνισμα).
Η απέχθεια όμως ή η συμπάθεια των κρατούντων επιφέρει την ανάλογη… μισθαποδοσία. Και ο τύπος κοστίζει και το χρήμα εκτός από αναγκαίο είναι και θελκτικό και εκμαυλίζει συνειδήσεις.

Για ποια ελευθερία λοιπόν μιλάμε, ακόμα κι αν οι νόμοι την εξασφαλίζουν!
Δεν φταίνε όμως πάντα οι εκμαυλιστές. Η ψυχική μόλυνση είναι παλίνδρομη. «Δημοσιογράφοι» προσβολείς του λειτουργήματος, λαμόγια, γλίτσες και εκβιαστές ακόμη. Δεν θ’ ανθούσαν “τα άνθη του κακού”, αν δεν εύρισκαν γόνιμο και φιλόξενο έδαφος.

Συνοψίζω:
Διεθνώς ανά τον κόσμο, κάθε χρόνο εκατοντάδες δημοσιογράφοι χάνουν τη ζωή τους ή και δολοφονούνται. Τραυματίζονται, συλλαμβάνονται, φυλακίζονται, κρατούνται όμηροι, απειλούνται, εκφοβίζονται, περιορίζονται ή και αυτοπεριορίζονται.
Πλήθος «Ηρωδιάδες» επιζητούν την κεφαλή των επί πίνακι»!
Στον ελεύθερο(;) και δημοκρατικό(;) κόσμο χιλιάδες “μέσα” επηρεάζονται, κατευθύνονται, ποδηγετούνται, εκβιάζονται (κι εκβιάζουν), εξουθενώνονται.
Και πολλά “μέσα” και …μεσάζοντες απ’ την άλλη, ευημερούν, επηρεάζουν και κατευθύνουν την κοινή γνώμη, χειραγωγούν κυβερνήσεις και τις… ανεβοκατεβάζουν.

Με μια φράση, στρέβλωση της δημοσιογραφίας σηματοδοτεί και οριοθετεί το βαθμό παραμόρφωσης της δημοκρατίας.
Συλλογάται καλά (μόνο) όποιος συλλογάται ελεύθερα4!


–––––––––––––––
1. Ιωαν. Ιακ. Μάγερ, Ελληνικά Χρονικά 1821-1826.
2. ΕΣΗΕΑ: Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.
3. Μπαν Γκι Μουν Γεν. Γραμματέας ΟΗΕ
4. Ρήγας Φεραίος

Κι επειδή η 3η του Μάη - εκτός από Ημέρα της Ελευθερίας του Τύπου -, που όντας ελεύθερος, τυπικά και ουσιαστικά, διαχέει το φως της αλήθειας σε ελεύθερους ανθρώπους



Καλημέρα Ηλιε, Αδελφέ μου

Ματιά στο βουνοκόρφι…
Ακούω το κελάηδημα του σπίνου,
Άρωμα από πεύκο και θάλασσα!
…………..
Γκρεμίζω μέσα μου το γκρίζο
των όγκων της ασφάλτου,
τη ρύπανση των θαλασσών
τους άνθρακες των ουρανών,
την αποκαθήλωση των φίλτρων των δασών,
και διακτινίζομαι στο μακρινό
χθες και στο αύριο…
………….
Χρυσίζει το ακροούρανο!
Μένει ακίνητη, δε σηκώνεται η αυλαία,
Σηκώνεται ο ήλιος πάνω απ’ την αυλαία!
Και τον κοιτώ κατάματα
και πλημμυρίζω νάματα
Κι ενεργοποιούμαι!

Καλημέρα Ηλιε μας!
Πατέρα κι αδελφέ μας!

Κ. Βενετσάνος