«Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό, ότι είναι αληθές» Διονύσιος Σολωμός

Και η αλήθεια είναι ότι η Συμφωνία πέρασε με 153(!) βουλευτές. Τώρα, κατά πόσον αυτό είναι «εθνικό»...

Θα προσπαθήσω και πάλι να συμμορφωθώ με την παραπάνω ρήση του εθνικού ποιητή, ως γνήσιος εθνικός.

Στην εννοιολογική ερμηνεία, να διευκρινίσουμε ότι το “αληθές” δεν αποδίδεται μόνο με το «αληθινό» το πραγματικό: Η προταρχική ερμηνεία, που αποδίδει και την έννοια του πραγματικού (όχι του φαντασιακού), είναι η βάση αυτής της σύνθετης λέξης: α (στερητ. Α)+λήθη (λησμονιά). Να μην ξεχνάμε λοιπόν· να θυμόμαστε και μάλιστα, όχι επιλεκτικά.

Οι πρώτες εκτιμήσεις λοιπόν από ένα προσύμφωνο και την τριήμερη συζήτηση που ακολούθησε, στη Βουλή, οδηγούν σε κάποια αδόμητα συμπεράσματα:

1ον. Η συμφωνία επετεύχθη κατ’ απαίτηση της ηγέτιδας υπερδύναμης στην οποία είμαστε προσδεδεμένοι επί δεκαετίες, με τη σύμφωνη γνώμη, επιλογή και υποταγή όλων σχεδόν των «ακτίνων» του «δημοκρατικού τόξου». Και ίσως, ορθώς, αν και ατίμως – διότι δεν μας περιποιεί τιμή – γιατί βλέπετε τι παθαίνει ο λαός της Βενεζουέλας από την απροκάλυπτη – ή και απαράδεκτη – επέμβαση της μεγάλης «δημοκρατίας» των ΗΠΑ! Σκοπός λοιπόν της συμφωνίας ήταν η προώθηση των ΝΑΤΟϊκών σχεδίων για την περιοχή.

2ον Το «διαζύγιο» Τσίπρα – Καμμένου, δεν ήταν «λευκό» (τυπικό), αλλά ήταν σκληρό, ετεροβαρές και άδικο - ανέντιμο.  

Κι επειδή στο «γάμο», το Γενάρη του 2015 είχαμε συμβάλλει κι εμείς, ως αυτόκλητοι προξενητάδες (κοίτα άρθρα «7ης» φ. 868/24.1.15 και 869/31.1.15), δικαιούμαστε και υποχρεούμαστε να παραστούμε μάρτυρες και κριτές και του «διαζυγίου».

Με καταφανή και δικαιολογημένη πικρία, λοιπόν, ο Πάνος Καμμένος, στην ομιλία του στη Βουλή, είπε: «Ίσως μιλάω για τελευταία φορά ως αρχηγός των ΑΝ.ΕΛ. γιατί η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και ο Νίκος Βούτσης επεξεργάζεται τη διάλυση του κόμματος, όπως έγινε με το “Ποτάμι”» και με την ΚΙΝ.ΑΛ. (ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜ.ΑΡ.), να προσθέσουμε εμείς, με λιγότερο πάταγο.

Συνέχισε δε ο Καμμένος λέγοντας προς τον αχάριστο Τσίπρα με καταφανή έκφραση λύπης για την κυβέρνησή τους: «από Κυβέρνηση εθνικής ενότητας, έγινε κυβέρνηση αποστατών!». Και εξήγησε: «...πριν από λίγο ο Πρόεδρος της Βουλής, σε συζήτηση με δημοσιογράφο (...) του εξήγησε ότι όταν μείνουν 5 βουλευτές σε μια κοινοβουλευτική ομάδα, αυτοί πρέπει να είναι εκλεγμένοι στο κόμμα αυτό. Έτσι ο Κουΐκ γίνεται Υπουργός, γιατί θ’ αντικαταστήσει τον Παπαχριστόπουλο. Λυπάμαι πολύ, κύριε Τσίπρα, δεν το περίμενα από σας», του είπε ευγενικά και πικραμένος ο Καμμένος.

Εχει και συνέχεια, πάντως, γιατί οι καταγγελίες Καμμένου και κάποιες σπόντες για παρεμβάσεις, για τη Novartis, από το περιβάλλον του Πρωθυπουργού (είπε όνομα), έπιασαν τόπο: ο Παπαχριστόπουλος παραμένει στο κόμμα (ως πότε;) ενώ οι ανεξαρτητοποιηθέντες προ πολλού Ν. Νικολόπουλος, Δημ. Καμμένος και Γ. Λαζαρίδης δεν προτίθενται να επιστρέψουν στο κόμμα. (Στο οποίο προσχώρησε ο Αρ. Φωκάς που αποστάτησε από την «Ενωση Κεντρώων».

Ένα συμπέρασμα που βγαίνει ακόμα από τα γεγονότα και τις καταγγελίες Καμμένου είναι ότι η αποστασία έχει γίνει εθνικό σπορ”! Οι βουλευτές απωλέσαντες, προ πολλού, την βουλευτοκρατία, αντιδρούν στην «προεδρική κομματοκρατία» - όπου ο αρχηγός μεγάλου κόμματος δεν είναι απλά πρώτος μεταξύ ίσων, αλλά primus solo – με τις μεταγραφές σε άλλη ομάδα (κόμμα, λέγεται στην πολιτική). Οι βουλευτές δεν είναι εκπρόσωποι του έθνους, εκπρόσωποι και εντολοδόχοι των εκλογέων τους, αλλά πληρεξούσιοι με ανεξέλεγκτη διαχείριση της ψήφου του... «κυρίαρχου» λαού!

Συμπέρασμα: Μας εμπαίζουν!

3ον Συμπέρασμα είναι ότι οι βουλευτές, ως επί το πλείστον, ΔΕΝ ψήφισαν κατά συνείδηση, αλλά συντεταγμένα, ως κόμματα, ως «μετοχές» στο «χαρτοφυλάκιο» του αρχηγού και όχι ως «αντιπρόσωποι του έθνους» όπως τους ορίζει το Σύνταγμα (άρθρ 51 § 2).

4ον. Ως προς τη συμφωνία αυτή καθ’ αυτή, έχω κατ’ αρχήν να πω κάτι γενικό: Το μεγάλο εύρος της Βουλής την αποδέχθηκε, άσχετα αν σχεδόν οι μισοί την καταψήφισαν. Τη Ν.Δ. τη βόλεψε η υπερψήφισή της γιατί απέφυγε την «καυτή πατάτα» αυτή, οι δε ΣΥΡΙΖαίοι και ο Τσίπρας την «έπιασαν» με την ελπίδα να παραμείνουν στην εξουσία και μετά τις εκλογές έστω συνεργαζόμενοι με την «επάρατη δεξιά!»! Μην αμφιβάλλετε.

Μόλις απαλλάχτηκαν από το «αγκάθι» του Καμμένου, τίποτα δεν τους εμποδίζει. Το ‘δειξαν οι...επιδαψηλεύσεις Κοντονή – Δένδια και τα αμοιβαία χειροκροτήματα ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Δ., αλλά και οι ομιλίες των αρχηγών τους.

Ως Κασσάνδρα, εύχομαι η συμφωνία των Πρεσπών, να μην καταλήγει σαν τη συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου και άλλες.

Η Συμφωνία θα μπορούσα να πω ότι είναι φαινομενικά ανεκτή, εκτός από κάτι λεπτομέρειες (εκεί που, ως γνωστόν, κρύβεται ο διάβολος). Δεν είναι τόσο το όνομα, που βέβαια παίζει το ρόλο του πολιορκητικού κριού, αλλά κι αυτό γεννά ένα ερωτηματικό. Γιατί «βόρεια Μακεδονία» και όχι ΝοτιοΣλαβία, αφού είναι Σλάβοι! Δεν είναι υπερήφανοι γι’ αυτό και αισθάνονται περισσότερο Μακεδόνες (γεωγραφικά) ώστε ν’ ασκεί πάνω τους, αίγλη η ιστορικότητα του ονόματος, ή – ή / ρωτάω – και η οσμή του ιωδίου του θερμαϊκού κόλπου, επιδρά κι αυτή σαγηνευτικά;

Είδομεν, συντόμως. Και ελπίζω να μην «είδομεν πικραμένοι!

 

 

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 206 guests και κανένα μέλος