«... σε 6 μήνες αυτή η Ευρώπη θα έχει τελειώσει»                                      
Di Maio (επικεφαλής του κινήματος των 5 αστέρων και Υπουργός της Ιταλικής Κυβέρνησης)
 
«Το ευρωπαϊκό σύστημα και εκείνο των Μέσων Ενημέρωσης, αποφάσισαν ότι αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πέσει το γρηγορότερο»!                
Di Maio
 
«Μιλώ μόνο με άτομα που δεν πίνουν»
(Για τον Γιούνγκερ) Matteo Salvini [Ιταλός Υπουργός Εσωτερικών και Γ. Γραμματέας της («ακροδεξιάς») Lega]
 

«Φωτιά στα μπατζάκια τους»! Τα έβαλαν με την Ιταλία, που «... η αρχαία αρετή/ στων Ιταλών τα στήθη, δεν έχει ακόμη σβήσει» όπως λέει σ’ ένα εμπνευσμένο ποίημά του1 ο μεγάλος Ιταλός ποιητής Φρ. Πετράρχης (1304-1374), για να συμπληρώσει ο Μέγας Ναπολέων μισή χιλιετία σχεδόν, μετά, από τον γαλλικό αυτοκρατορικό του θρόνο: «Η ανδρεία αναβιώνει [...] αλλά ας προσέξουμε καλά, να μην τους αφήσουμε να ενωθούν [...] εκτός κι αν θελήσω να συντρίψω τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ευρώπη ολόκληρη»2 (σ.σ. Ο Πετράρχης ήταν εθνικός ή εθνικιστής, κατά την κοινή ορολογία, ενώ ο Ναπολέων ήταν μεγαλομανής εγωιστής, ούτε καν σωβινιστής. Διέθετε όμως σοφία και οξυδέρκεια).

Η αναφορά μου γίνεται για την ένταση που έχει δημιουργηθεί στις σχέσεις της Ιταλικής κυβέρνησης και των γραφειοκρατών της Κομισιόν της Ε.Ε. Να το πούμε «έξω από τα δόντια»: Ποιας Ευρωπαϊκής Ενωσης; Της Ε.Ε. των λαών; Έχουμε τη γνώση των αποδείξεων πλέον, ώστε να μπορούμε να πούμε απερίφραστα: της «Ευρωπαϊκής Ενωσης» των «αγορών», των τραπεζών, των μεγάλων ομίλων εταιριών!

Αυτή η Ε.Ε. εργάζεται συστηματικά και μεθοδευμένα για την εγκαθίδρυση της «αγορακρατίας», της «τραπεζοκρατίας», της «εταιριοκρατίας», στη θέση των εθνών που διαστρεβλώνονται ως έννοιες και κατασυκοφαντούνται με σκοπό τη διάλυσή τους όπως απερίφραστα λέει ο μέχρι πρότινος γενικός Δ/ντής της εξωτερικής Πολιτικής και πολιτικό-στρατιωτικών Υποθέσεων της Κομισιόν της Ε.Ε. από τις αρχές της χιλιετίας3: Τη «διάλυση δηλαδή των εθνών», ως πλέον ισχυρού συνδετικού κρίκου των λαών.

Των λαών, όπου μέσω της στοχευμένης βιαίως μετανάστευσης4, αλλά και της «κινητικότητας» των εργαζομένων, την οποία σφόδρα υποστηρίζει ο έταιρος Ευρωπαίος, «βαμμένος» αντεθνιστής, πρόεδρος των φιλελευθέρων Δημοκρατών, τρίτης δύναμης του Ευρωκοινοβουλίου Guy Verchofstadt5 ο οποίος οδύρεται για την «εξαιρετικά χαμηλή κινητικότητα του εργατικού δυναμικού», όταν «υπάρχουν 1,3 εκατομμύρια κενές θέσεις εργασίας στην Ευρώπη» που δεν καλύπτονται γιατί περιμένουν τους... αμετακίνητους ενδιαφερόμενους, αφού «η ευρωπαϊκή κινητικότητα είναι δέκα φορές μικρότερη, απ’ ότι της Αμερικανικής»!

Το Μεταναστευτικό θα σώσει το ...δημογραφικό!

Οι Ευρωπαίοι δηλαδή πρέπει να ξαναγίνουν νομάδες που θα περιφέρονται από χώρα σε χώρα, ανάλογα με το που έχει δουλειά...

Ο ίδιος έχει μια γνώριμη άποψη για το μεταναστευτικό πρόβλημα: «Η Ευρώπη κάθεται πάνω σε μια δημογραφική ωρολογιακή βόμβα» και τ’ αποδεικνύει “γιατί”. Mας τα χαλάει όμως στο συμπέρασμα: «Συνεπώς, χωρίς μετανάστευση η Ευρώπη δεν μπορεί να επιβιώσει»6!!!

Δεν νομίζω όμως να συμφωνεί μαζί τους η Ιταλική Κυβέρνηση, όταν ο Υπουργός Εσωτερικών Salvini δηλώνει πως «Η Γερμανία ετοιμάζεται να στείλει πίσω στην Ιταλία μετανάστες οι οποίοι είχαν εισέλθει στην Ε.Ε. περνώντας από το Ιταλικό έδαφος [...] αν χρειαστεί θα κλείσουμε και τ’ αεροδρόμια, όπως κάναμε ήδη και με τα λιμάνια». Όχι, μπάτε σκύλοι αλέστε...

Το μεταναστευτικό, όπως δημιουργήθηκε από τους Αμερικανο-Ευρωπαίους, με χώρες προέλευσης συνήθως την Αφρική, το Αφγανιστάν, Πακιστάν, Συρία... Δεν είναι παράπλευρη αναπόφευκτη συνέπεια εξαιρετικών γεγονότων, αλλά στοχευμένη επιδίωξη, με σκοπό ακριβώς την πρόσμιξη ανομοιογενών πληθυσμών και πολιτισμών με διάφορες και ποικίλες επιδιώξεις, από την πλέον «αθώα», την κάλυψη εργασιακών αναγκών, μέχρι τη νόθευση των εθνικών πληθυσμών και ομογενοποίησης των λαών προς επίτευξη των σκοπών της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή τη διάσπαση της συνοχής όποιων ομάδων που αντλούν, την ισχύ τους από τη συνοχή τους (εθνών, φυλών, κοινωνικών τάξεων)7.

Αλλά ακόμη και των πιο καταχθόνιων βλέψεων, όπως τη δημιουργία μειονοτήτων διαφορετικών θρησκευμάτων και όλως συμπτωματικώς ομοθρήσκων με γειτονικές εχθρικές ή δήθεν φιλικές χώρες. Μην εκπλήσσονται λοιπόν αν ξεφυτρώνουν και γρήγορα φουντώνουν διάφορα «εθνικιστικά μορφώματα». Είναι φυσική συνέπεια· νόμος. Η δράση δημιουργεί ανάλογη αντίδραση.

Αυτή η αντίδραση θα φανεί σε 8 μήνες, στις ευρωεκλογές. Και δε θα ‘ναι από... μορφώματα ή από «γραφικούς»· θα είναι από τους λαούς.

Αυτή η Ευρώπη θα πρέπει ή να διορθωθεί (που δεν το βλέπω) ή να διαλυθεί!

Για να ξαναγυρίσουμε στην Ιταλία, με το εύρος της οικονομίας της, με το τεράστιο δημόσιο χρέος, με το αγωνιστικό δυναμικό παρελθόν της με την ηγεσία που δείχνει να έχει, ΔΕΝ μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί όπως αντιμετωπίστηκε η Ελλάς, με την έλλειψη ικανής ή επαρκούς έστω ηγεσίας. Μεμονωμένες φωτεινές εξαιρέσεις, δεν μπορούν να βελτιώσουν τον κανόνα.

Μη ξεχνάμε επιπλέον ότι η Ιταλία είναι ιδρυτικό μέλος της Ε.Ε. (ΕΟΚ, τότε ή Κ.Α.) των έξι.

Μη ξεχνάμε ακόμη ότι η Ε.Ο,Κ. τότε, ήταν δημιούργημα των Η.Π.Α. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες εφάρμοσαν την πολιτική τους – έναντι της σοβιετικής Ενωσης – μέσω του Σχεδίου Μάρσαλ (το οποίο επέβαλε την αφαίρεση των εμπορικών εμποδίων μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών), με τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης [...] και κυρίως μέσω του ΔΝΤ και της παγκόσμιας Τράπεζας»8

Γιατί λοιπόν αντέδρασε η Καμισιόν, όπως αντέδρασε (|Γιούνγκερ, Μοσχοβισί, Ντομπρόβσκι) απορρίπτοντας το ιταλικό προσχέδιο προϋπολογισμού, επειδή «αποτελεί σημαντική απόκλιση από την δημοσιονομική πορεία που υπέδειξε το Συμβούλιο της Ε.Ε.», όπως ανέφερε στην επιστολή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ποια ήταν η απόκλιση; Ότι προβλέπει έλλειμμα, για το 2019, της τάξης του 2,4%!

Αυτό λέγεται «στενός κορσές» και μοναδικός του σκοπός δεν είναι η δημοσιονομική πολιτική, αλλά η πολιτική υποταγής και πειθαρχίας στις αποφάσεις της Κομισιόν, ώστε βαθμηδόν τα κράτη μέλη της Ε.Ε. να χάσουν πλήρως την εθνική τους ανεξαρτησία, να γίνουν περιφέρειες της Ε.Ε. με σχέση ομοσπονδίας, όπου το ευρωπαϊκό FBI, τα ευρωπαϊκά Υπουργεία, Οικονομικών, Άμυνας και Εξωτερικών θα κάνουν κουμάντο. Πρέπει να συνηθίσουμε να πειθαρχούμε! Μια άσκηση γερμανικής πειθαρχίας είναι και η αλλαγή της ώρας!

Το Μάη του ’19, στις Ευρωεκλογές για μια στιγμή, οι κυρίαρχοι θα είμαστε εμείς. Ας μη φερθούμε επιπόλαια. Ας πούμε ΟΧΙ! Δεν θέλουμε αυτήν την Ευρώπη της λιτότητας, της ανισότητας, της αυστηρής επιτήρησης, της ύπουλης υποδούλωσης στο γερμανικό κυρίως κεφάλαιο της τραπεζοκρατίας.


* Pericolosamente = επικινδύνως

  1. Φραγκίσκος Πετράρχης (1304-1374): Λόγιος, ποιητής (εστεμμένος) και ανθρωπιστής της πρώιμης Αναγέννησης. Ποίημα «Στους άρχοντες της Ιταλίας»
  2. Ναπολέων Βοναπάρτης: Σχόλιά του, για προσωπική χρήση, πάνω στον “ΗΓΕΜΟΝΑ” του Μακιαβέλλι, εκδ. Σκαραβαίος, 2018, κεφ. 26, σελ. 370, σχολ. 6.
  3. Ser Robert Cooper: «Η Διάσπαση των Εθνών», εκδ. Κέδρος, 2005.
  4. Ως άνω, «Θεώρημα 2», σελ. 153 κ.ε.
  5. Guy Verhofstadt: «Η ασθένεια της Ευρώπης», εκδ. Παπαδόπουλος, κεφ. 11, σελ. 217.
  6. Ο ίδιος ως άνω, κεφ. 6, σελ. 141 κ.ε.
  7. Μπαλιμπάρ – Βαλλερστάιν: ΦΥΛΗ, ΕΘΝΟΣ, ΤΑΞΗ, εκδ. «Ο πολίτης», 1991.
  8. Ser Robert Cooper, ως άνω, θεώρημα 4, σελ. 196-197.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 111 guests και κανένα μέλος