Ο λαός απεφάνθη  και η κυβέρνηση με όλα τα συστημικά κόμματα, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αποφάσισαν να... αγνοήσουν το λαό...

Σήμερα Πέμπτη 5 Ιουλίου 2018 – κάθομαι να γράψω το άρθρο μου από εσωτερική παρόρμηση επικοινωνίας – θα μπορούσε να ήταν Εθνική Επέτειος! Λαϊκή γιορτή!

Με ντροπιαστική ευθύνη όμως μιας ανάξιας των περιστάσεων συστημικής πολιτικής ηγεσίας, ΟΛΗΣ – όχι μόνο της παρούσας κυβέρνησης – είναι μια ημέρα ντροπής και λησμοσύνης· απ’ αυτές που προσπαθούμε να περνάνε απαρατήρητες, σαν να μη συνέβη τίποτε... Κι όμως συνέβη! Ήταν το μεγάλο, το ηρωικό, το αντάξιο της ιστορίας του λαού μας δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015.

Κάποια λιγοστά σχόλια ακούστηκαν μόνο, από κάποιους συστημικούς δημοσιογράφος – φερέφωνα, απ’ αυτούς που το “γυαλί” σαν παραμορφωτικός φακός, ή σαν φακός (φανάρι) φωτισμού, που γιγαντώνει το αμελητέο με τη σκιά τoυ, μεγεθύνει κι αυτούς και τους καθιστά διακριτούς.

Απ’ αυτούς που σε πέντε λεπτά της ώρας, με μουσική υπόκρουση - “χαλί” μετατρέπουν το λειτούργημα σε χάλι και ευτελίζουν αυτο- εξευτελιζόμενοι, αξίες, αρχές, θεσμούς, προσωπικότητες, ιδεολογίες... Έτσι, χωρίς αντίλογο, δίχως επιχειρήματα. Αλλά το σκοπό τους τον υπηρετούν θαυμάσια αξιοποιώντας το μισθό τους. Είναι η δύναμη, σχεδόν μαγική, της τηλοψίας. Είναι το σύγχρονο μαγικό ραβδάκι της Κίρκης!... (θυμάστε, αυτής που μετέτρεψε τους πιστούς συντρόφους του Οδυσσέα σε χοίρους! Δεν ήταν τυχαία η επιλογή του Ομήρου) και όλα αυτά τα μαγικά, τα μυθικά, τα ανόσια και νοσηρά σύμφυτα φαινόμενα της αστικής δημοκρατίας, στο όνομα του λαού, για το λαό, από αυτόκλητους, εψηφισμένους “σωτήρες”!

Τα μοντέρνα αυτά συστήματα όμως δεν είναι τόσο μοντέρνα.    

Ήδη ο Μέγας Ναπολέων σχολιάζοντας τον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι λέει: «οι πληρωμένοι ρήτορές μου (οι δημοσιογράφοι της εποχής του, όταν κατέλυσε τη νεαρή δημοκρατία της γαλλικής επανάστασης για να ανακηρυχθεί αρχικά ύπατος και στη συνέχεια αυτοκράτορας) το κατέδειξαν ήδη: “την αναρχία μόνο εκθρόνισε”» τονίζουν1. Και ο λαός τα έχαφτε και τα χάφτει· όχι πάντα και όχι οι πάντες πλέον. Ο Ναπολέων λέει κι άλλα βέβαια δίνοντας μαθήματα στους νεότερους· στους σημερινούς. Και για τους παπάδες, για τους επισκόπους, τους συγγραφείς, τους τεχνοκράτες, καθηγητές κλπ., όπως και για το εργαλείο προσέγγισης ανάλογα με τους λαούς! Εξ’ άλλου δεν είναι ο μόνος που το ομολογεί· έχω αναφερθεί επανειλημμένα στον Ρόμπερτ Κούπερ και στη «Διάλυση των Εθνών», όπως και σε άλλους.

Στο θέμα μας όμως· στην καρδιά του. Γιατί ήταν τόσο σημαντική η πραξικοπηματική ανατροπή της λαϊκής ετυμηγορίας, με την τρανταχτή πλειοψηφία του 63% κοντά, μ’ όλη την ασκούμενη τρομοκρατία, από τους «θεσμούς» της «δημοκρατικής Ευρωπαϊκής Ενωσης» (Ε.Ε.), με τους εγχώριους φαλαγγίτες, με τα capital controls κλπ.;

Διότι απλά - απλά στις δημοκρατίες, τις πραγματικές, όχι τις κάλπικες, οι λαοί αποφασίζουν με νηφαλιότητα, με αντιπαραθέσεις επιχειρημάτων και διάλογο, χωρίς πιέσεις, ψυχολογική βία, τρομοκράτηση και απάτη, και οι πολιτειακοί παράγοντες εκτελούν (το Κοινοβούλιο, η Κυβέρνηση, ο Ανώτατος Άρχων).

Εδώ, τότε, συνέβη το απολύτως αντίθετο! Ο λαός απεφάνθη ξεκάθαρα και η κυβέρνηση με όλα τα συστημικά κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ.ΕΛ, Ν.Δ., ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, συσκέφθηκαν υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και αποφάσισαν να... αγνοήσουν το λαό... Να μας αγνοήσουν για να μας ...σώσουν ως σύγχρονοι σωτήρες. Αυτό λέγεται καμουφλαρισμένος, μασκαρεμένος ορθότερα, μεσσιανισμός. Σίγουρα δεν λέγεται δημοκρατία.

Και οι διεθνείς καπιταλιστικοί «θεσμοί» με πρώτους το Eurogroup, την Ε.Ε. και τις «δημοκρατικές» χώρες της Ευρώπης να χειροκροτούν! Αν ήσαν πράγματι δημοκρατικές χώρες, θα έπρεπε να μας είχαν αποβάλει. Αλλά πώς να το τολμήσουν, έστω και λεκτικά, όταν είναι συνεργοί, συναυτουργοί και πρώτοι υπαίτιοι;

Μήπως είμαι υπερβολικός; Καθόλου. Μήπως δεν το είχε πει η Αννα Ψαρούδα - Μπενάκη “προφητικά”, ως Πρόεδρος της Βουλής, το 2005 όταν ανακοίνωνε στον Παπούλια ότι ανακηρύχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας: «αναλαμβάνετε κύριε Πρόεδρε την Προεδρία της Δημοκρατίας για μια 5ετία, όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις [..] τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν [...]» Κασσάνδρα η κυρία Πρόεδρος. Και θέλουν μετά να σεβόμαστε τα αξιώματα με τέτοιους εκπροσώπους.

Μήπως δεν το παραδέχθηκε ασύστολα ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, Πρόεδρος του Eurogroup, σε συνέντευξή του στο περιοδικό “Fokus”, τότε με το μεσοπρόθεσμο και τους εφαρμοστικούς νόμους· «θα περιοριστεί εξαιρετικά η κυριαρχία της Ελλάδος», είχε πει, ενώ η γερμανική εφημερίδα “Frankfurter Allgemeine Zeitung” ομολογούσε ότι «η Ελλάδα πλέον είναι χώρα μειωμένης δημοκρατίας και κυριαρχίας».

Το θέμα όμως δεν περιορίζεται σε μια μόνο περίοδο, που θα λήξει τον ...Αύγουστο, αλλά θα συνεχίζεται μέχρι το 2060 και βλέπουμε (κάτσε Μάη μου να φας τριφύλλι. Ο Παπακωνσταντίνου έλεγε πως θα τελειώναμε το 2012!). Δεν περιορίζεται ούτε σε μια μικρή χώρα. Τί έγινε πρόσφατα στην Ιταλία, όταν ο Πρόεδρός της απέρριψε την προτεινόμενη κυβέρνηση από τα συνασπισμένα κόμματα, γιατί ο προτεινόμενος υπουργός Οικονομικών καθηγητής είχε εκφραστεί κατά της νομισματικής Ένωσης και επιχειρηματολόγησε ο πρόεδρος Ματαρέλα με την αντίδραση των «αγορών», των «οίκων αξιολόγησης» και των spreads;

Από ποιον ψηφίζονται όλοι αυτοί οι αγοραίοι; Ποιός τους θεσμοθέτησε; Ποιός ψηφίζει και ποιος αποφασίζει;

Αν αυτό λέγεται δημοκρατία και όχι απατηλή δικτατορία του διεθνούς μεγάλου κεφαλαίου, τότε πρέπει να μας απασχολήσει και στο μέλλον και να μας απασχολήσει πολύ!

Οι απατεώνες είναι πιο επικίνδυνοι από τους ληστές.

――――――――

  1. 1. Νικολό Μακιαβέλλι: «Ο ΗΓΕΜΟΝΑΣ με σχόλια του Ναπολέοντα Βοναπάρτη», σελ. 68, εκδόσεις Σκαραβαίος 2017.
  2. 2. Γιώργος Μαλούχος: «Η επιστροφή του Ράιχ», Ελ. Τύπος, σελ. 148.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 114 guests και κανένα μέλος