Αντικομμουνιστικο(;) επιτάφιο κήρυγμα από τον Ιερώνυμο

Το να επιλέγει κάποιος (άνθρωπός τις, κληρικός ή λαϊκός) ποιο μήνυμα, ποια φράση του Ιησού ή ποια περικοπή του ευαγγελίου θα προβάλλει, θ’ αναπτύξει ή θα «ερμηνεύσει» είναι σχετικό δικαίωμά του.

Το να προσαρμόζει όμως τα χριστιανικά κείμενα, τα κείμενα του ευαγγελίου, τις διδαχές του μεγάλου δάσκαλου στις ιδεολογικές του πεποιθήσεις – αντιλήψεις – επιλογές, διαπράττει ιεροσυλία.

Εισαγωγικά, έβαλα σε «εισαγωγικά» τη δυνατότητα ερμηνείας του ευαγγελίου, γιατί οι διδασκαλίες του Ιησού είναι τόσο απλές και ξεκάθαρες, που δεν χρειάζονται ερμηνεία. Τηρεί πρώτος τις διδαχές του: «έστω δε ο λόγος υμών ναι, ναι (και) ού, ού· το δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού έστιν» (Ματθ. ε΄37).

Η παρερμηνεία λοιπόν, το «στρογγύλεμα», η προσαρμογή στις πεποιθήσεις μας, σ’ όσα μας συμφέρει ή συμφέρουν όσους τυχόν διακονούμε εκ του πονηρού εστίν. Τώρα, γιατί τα λέω αυτά;

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ολίσθησε

Παρακολούθησα την περιφορά του Επιταφίου της μητροπόλεως Αθηνών στην οποία χοροστάτησε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος. Ένας ιερέας σοβαρός, μετριοπαθής, φιλικός· ένας άνθρωπος, με δυο λόγια, που συνήθως σέβεται το αξίωμά του.

Εκεί, λοιπόν, κατά την περιφορά του επιταφίου, τελέστηκε δέηση στην πλατεία Συντάγματος, κατά την οποία θέλησε να τονίσει και ορθώς, μια ουσιώδη και... ριζοσπαστική νουθεσία του Ιησού προς τους μαθητές του!                              

«... ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι...»

Μιλάει ο Χριστός στο τρίτο πρόσωπο, για τον εαυτό του «...δεν ήλθα για να με υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσω (μετά προθυμίας) για να συμπληρώσει εμφατικά: «...και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών» (Μάρκος ι΄45).

Τί είπε και πώς το «ερμήνευσε» ο Αρχιεπίσκοπος; «Ει ουν υμείς φίλοι μου εστε, εμέ «μιμείσθε» και «ου γάρ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι». Εάν θέλετε να είστε πραγματικοί μου φίλοι θα ήθελα να σας πω ότι πρέπει να με μιμείστε, παίρνοντας παράδειγμα το δικό μου, που δεν ήρθα να με υπηρετήσουν οι άνθρωποι σ’ αυτό τον κόσμο αλλά ήρθα Εγώ να τους εξυπηρετήσω»(!) ανέφερε μεταξύ άλλων.

«Δεν του «πήγαινε» προφανώς να πει «υπηρετήσω» και το ‘κανε “εξυπηρετήσω!”

Και μη μη πει κάποιος πως λεπτολογώ ή πως «διυλίζω τον κώνωπα», γιατί υπάρχει μεγάλη διαφορά εννοιών, που χαρακτηρίζουν αντιλήψεις και ιδεολογίες.

Ο Ιησούς χρησιμοποίησε το ρήμα «διακονώ» αντί του υπηρετώ – υπηρέτης (σε ευρύτατη χρήση, στην εποχή του) διότι «διακονώ», σημαίνει προσφέρω τις υπηρεσίες μου, βοηθώ προθύμως, εκουσίως και χαριστικώς. Ενώ «υπηρετώ», «υπηρέτης» (υπό + ερέτης = κωπηλάτης). Στην εποχή του Ιησού οι κωπηλάτες ήσαν σκλάβοι, αλυσοδεμένοι στις γαλέρες.

Ο Ιησούς λοιπόν ήλθε για να βοηθήσει προθύμως με τη θέλησή του, να «διακονήσει» και να δώσει και την ψυχή του, να πεθάνει δηλαδή, ως «λύτρον», χάρη των «πολλών» και όχι μόνον των «φίλων του».

Το ρήμα «εξυπηρετήσω», που χρησιμοποίησε ο Ιερώνυμος χρησιμοποιείται συνήθως από βουλευτές και άλλους πολιτικούς, ή δημοσίους υπαλλήλους και λειτουργούς που «πουλούν» εκδούλευση, συχνά όχι, δίχως ιδιοτέλεια! Σημαίνει βοηθώ, προσφέρω τις υπηρεσίες μου χαριστικώς. Παρέχω διευκόλυνση ενίοτε προνομιακώς· κατά προτίμηση ή παρέκκλιση (ρουσφετολογώ).

Δεν νομίζω να εννοούσε αυτό ο Χριστός, ούτε βεβαίως ο Αρχιεπίσκοπος, που μάλλον του κακόπεσε και δικαιολογημένα, να υπηρετεί ο «υιός του ανθρώπου» ή οι χρυσοφόροι εκπρόσωποί του επί της γης.

Οι εθελοντές διακονούν. Οι καλοί, επί της ουσίας χριστιανοί διακονούν. Οι δημόσιοι υπάλληλοι υπηρετούν – οφείλουν να υπηρετούν - τον πολίτη και το δημόσιο - κοινωνικό συμφέρον, σύμφωνα με τους «νόμιμους» - δίκαιους νόμους.

Κανένας δεν έχει εξουσία πρωτογενή παρά μονάχα ο Λαός. Όλες δε οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό και υπέρ του λαού και του έθνους, βεβαίως. (Σύνταγμα άρθρ. 1 §3).

Ορισμένα όμως ΜΜΕ το “στρογγύλεψαν”, “διορθώνοντας” τον Ιερώνυμο. Έγραψαν ότι είπε το ...σωστό «διακονήσω»!...

Ας πάμε όμως στο ουσιαστικότερο ατόπημα του Αρχιεπισκόπου· είπε: «Είναι αλήθεια ότι είναι πολλά τα συνθήματα της εποχής μας, (...) θα έπρεπε δύο σημεία να υπογραμμίσουμε από αυτά τα λόγια του Κυρίου».

(Τα παραθέσαμε επακριβώς πιο πάνω). Το ένα το αναλύσαμε και αφορά το «διακονήσαι». Το άλλο, που ανέφερε ο Ιερώνυμος είναι το «Ει ουν υμείς φίλοι εμού έστε...» και το ερμηνεύει όλως αυθαιρέτως: «Ξεκάθαρα λοιπόν ο Κύριος μας είπε ότι δεν θα είναι όλοι οι άνθρωποι φίλοι του, θα έχει τους φίλους Του αλλά θα υπάρχουν και οι μη φίλοι.

Επομένως (συνέχισε) εκείνοι που οραματίζονται, που θέλουν να κάνουν τους ανθρώπους ίδιους τον έναν με τον άλλον δεν έχουν σχέση με αυτά που μας είπε ο Χριστός».

Από πού συνάγεται εκείνο το «”επομένως”... που οραματίζονται, που θέλουν να κάνουν τους ανθρώπους ίδιους τον έναν με τον άλλον» κ.λπ., καθώς και το «οι μη φίλοι» από πού το συμπεραίνει;

Ως προκαθήμενος της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας έχει μεγάλη ευθύνη και θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός. Δεν μπορεί να χρησιμοποιεί με αυθαίρετες διασταλτικές ερμηνείες και προεκτάσεις, ούτε τα πλέον επίσημα κείμενα της χριστιανικής πίστης (την Καινή Διαθήκη), ούτε διαστρεβλωμένες της κοινωνικές ιδεολογίες, για να στηρίξει τις απόψεις του. Ούτε βεβαίως τον άμβωνα γι’ αυτό το σκοπό.

Πού βρήκε αυτούς «που οραματίζονται» και «θέλουν να κάνουν όλους τους ανθρώπους ίδιους τον έναν με τον άλλον»; Στους σοσιαλιστές; (τους πραγματικούς, όχι τους γιαλαντζί) ή μήπως στους κομμουνιστές (τους εγνωσμένους όχι τους αδαείς που δεν έχουνε μάθει ακόμη να βλέπουν και να λένε την αλήθεια).

Άλλο «ίσοι» και μάλιστα αναλογικά, σύμφωνα με το σοσιαλισμό, και άλλο «ίδιοι». Δεν μίλησε κανένας σοσιαλιστής ούτε κομμουνιστής για ...κλωνοποίηση!

Αλλά μη τα βάζει με τον κομμουνισμό, γιατί κλωτσάει τα πόδια του. Χτυπάει τη βάση της χριστιανικής θρησκείας που δεν είναι τα θυμιατά και τα χρυσά άμφια· δεν είναι οι ψαλμωδίες και οι τελετουργίες.

Είναι τα λόγια του Ιησού, διάσπαρτα στα τέσσερα ευαγγέλια και στις πράξεις των Αποστόλων. Των πρώτων χριστιανών.

Απάνθισμα Ευαγγελικών Περικοπών

- «Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επί της γης» (Ματθ. ς΄19)

- «Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν· (...) ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και Μαμωνά» - το δαίμονα του πλουτισμού (Ματθ. ς΄24).

- Και μην ξεχνάμε την περίπτωση του πλούσιου νεανία που ήθελε να έχει “ζωήν αιώνιον” και τα “βρήκε σκούρα” με τις συμβουλές που του έδωσε ο Χριστός, περί διανομής των κτημάτων του, και απεχώρησε περίλυπος «διότι ήταν πλούσιος». Τί είπε επ’ αυτού ο Θεάνθρωπος, ο αυτοεπικαλούμενος «υιός του ανθρώπου»;

«... δυσκόλως πλούσιος εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών (...) ευκοπότερον έστι κάμηλον δια τρυπήματος ραφίδος διεθλείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν».

Και να κλείσουμε παραλείποντας πολλά παρόμοια... σοσιαλιστικά και να πάμε στο καθαρά ...κομμουνιστικό και από τις πράξεις των Αποστόλων. Δηλαδή πράξεις, όχι λόγια. Για να μην κουράζεστε το αποδίδω στην νεοελληνική: «... και ούτε ένας από το πλήθος των πιστευσάντων έλεγε πως είναι δικό του κάτι από τα υπάρχοντά τους, γιατί ήταν σ’ αυτούς άπαντα κοινά(...).

Και κανένας ενδεής (φτωχός), δεν υπήρχε σ’ αυτούς· διότι όσοι υπήρχαν ανάμεσά τους, ιδιοκτήτες κτημάτων ή οικιών, αφού τα πουλούσαν, έφερναν το αντίτιμο των πωλουμένων και το κατέθεταν παρά τους πόδας των αποστόλων (σε κοινό ταμείο)· «και μοιραζόταν στον κάθε έναν ανάλογα με τις ανάγκες του» (καθότι αν τις χρείαν είχεν) (Πράξεις Αποστόλων κεφ. Ε΄32 & 34-35).

Καταλάβατε; Από τον καθένα ότι μπορεί και στον καθένα ότι χρειάζεται!

Καθαρά κομμουνιστική επαγγελία που είχε γίνει πράξη πριν 2000 χρόνια, μέχρι που η επίσημη εκκλησία «να τα βρει με τον Καίσαρα» και να εκφράσει τον αντικομουνισμό της, επειδή οι κομμουνιστές είναι άθεοι. Λες και οι καπιταλιστές «έχουν το θεό τους»!

――――――

Υ.Γ.: Θα με χαροποιούσε μια απάντηση που θα ανέτρεπε ή θα ανασκεύαζε τα επιχειρήματά μου, που τα άντλησα και δροσίστηκα από τις πλέον επίσημες και πρωτογενείς χριστιανικές πηγές και όχι από ...μαρξιστικές. Άλλως, προφανώς έχω δίκαιο.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 294 guests και κανένα μέλος