Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

• δημοκρατία
• Ραχόι
• Καταλονία
• φασισμός
• αιματοκύλισμα

«Οι βίαιες, απατηλές και εκ περιστάσεων ενότητες, οδηγούν σε βίαια και οδυνηρά διαζύγια»

Rey de Espana, el Pueblo es Rey

Ζηλωτής – μιμητής και θαυμαστής – του Φράνκο, ο Ραχόι, επιμένει να «το τραβάει το σκοινί» επιστρατεύοντας το βασιλιά – γόνο βεβαίως του ....οίκου, πράγμα που έχει αδυνατίσει ως αντιμοναρχικό επιχείρημα, αφού μετά ιδιαιτέρου ζήλου και πίστεως επιδιώκουν ν’ αποκαταστήσουν τους γόνους τους, οι απανταχού πολιτικοί και μάλιστα κοινοβουλευτικοί – επιστράτευσε λοιπόν, εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το βασιλιά της Ισπανίας Φελίπε ΣT’ των Βουρβόνων και της Ελλάδος(!), παρακαλώ, ο οποίος σε διάγγελμά του, μετά τα αιματηρά γεγονότα της περασμένης Κυριακής 1η Οκτωβρίου, χαρακτήρισε το δημοψήφισμα “εκτός νόμου”!

Ποιού νόμου; Του θείου νόμου, κατά τον Άγιο Αυγουστίνο και της «θείας λογικής», σύμφωνα με τοn Θωμά τον Ακινάτη, του «φυσικού νόμου» (jus naturale) – φυσικό Δίκαιο – κατά τον Ούγκο Γκρότιους, που επικαλείται, από αρχαιοτάτων χρόνων η Στωική Φιλοσοφικη σκέψη ή ο Καταστατικός χάρτης των Ηνωμένων Εθνών (U.N.), περί αυτοδιαθέσεως των Λαών!

Του αυθαίρετου «νόμου» του Κρέοντα – του θετού νόμου, της πρόσκαιρης εξουσίας, που οδήγησε στην καταστροφή, ή του «θεϊκού νόμου», που ακολούθησε η Αντιγόνη, για να μείνει αιώνιο σύμβολο αντίστασης, θάρρους, αυτοθυσίας, ήθους και σεβασμού στις ακατάλυτες αξίες!

Τα ίδια που είπε στο διάγγελμά του ο τυχερός των σπερματοδόχων κύστεων των Βουρβόνων και των ωοθηκών των Γλυξμπουργκ, τα ίδια επικαλέστηκε και ο εκπρόσωπος της Κομισιόν: «εκτός νομιμότητας» το δημοψήφισμα του λαού που πήγε και ψήφισε παρά την αστυνομοκρατία, τη βάρβαρη βιαιότητα της κρατικής μηχανής, τις απειλές, την τρομοκρατία, τα άγρια μετά μανίας χτυπήματα, τα ξεμαλλιάσματα των γυναικών και τα ποδοπατήματα, με βάναυση περιφρόνηση σε κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια του θύματος, αλλά και του θύτη, που την στερείτο παντελώς.

Μετά απ’ αυτά, για ποια «δημοκρατία» μίλησε ο βασιλιάς, και ποια «ενότητα της χώρας» θα υποστηρίξει, αυτός και ο Πρωθυπουργός του;  

Rey el Pueblo es Rey (Βασιλιά, ο Λαός είναι βασιλιάς)

Αυτή είναι η “δημοκρατία” αυτής της Ε.Ε.!

Ποιοι είναι οι Καταλανοί!

Επειδή πολλοί, καλοπροαίρετοι, πιστεύω, και σπουδαγμένοι και σοβαροί παίρνουν θέση ενάντια στο δημοψήφισμα της 1ης Οκτώβρη, στην Καταλονία, αισθάνομαι την υποχρέωση να τους υπενθυμίσω ή να τους πληροφορήσω, μετά από αρκετή μελέτη του ζητήματος για ορισμένα πράγματα:

Πρώτον: Ποιό ήταν το ερώτημα του δημοψηφίσματος; Οι ψηφοφόροι (εγγεγραμμένοι 5,34 εκατομμύρια) εκαλούντο ν’ απαντήσουν στο ερώτημα: «Θέλετε η Καταλονία να γίνει ανεξάρτητο κράτος με τη μορφή της Δημοκρατίας;»

Τι λένε εδώ ορισμένοι δικοί μας; Σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και στις Συνθήκες. Μην ανοίγουμε συζητήσεις για αλλαγές συνόρων! Δεν είμαστε για τέτοια τώρα... Επ’ αυτού αφήνω τα περί Κρήτης, μια συζήτηση που είχε ανοίξει βλακωδώως πριν 5 - 6 χρόνια.

Είναι ανερμάτιστα και επομένως, ανάξια συζήτησης.

Ύστερα, φοβάται κανένας σοβαρός άνθρωπος ότι υπάρχει περιοχή της Ελλάδας, που θα θελήσει να ...ανεξαρτητοποιηθεί; Είναι τουλάχιστον αστείο.

Α, θα πουν μερικοί για τη Θράκη, την Ξάνθη κ.λπ.

Δεν διαφωνώ ότι η Τουρκία μεθοδεύει κάτι τέτοιο. Από κει και πέρα είναι θέμα άσκησης γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής – κοινωνικής, οικονομικής, εκπαιδευτικής, δημογραφικής, μεταναστευτικής και διεθνών σχέσεων, επί των οποίων δεν ενδείκνυται ν’ αναλύσουμε δημόσια παραπέρα.

Πιστεύω αταλάντευτα στην αυτοδιάθεση των λαών, όπως και των ώριμων, υγιών, και μορφωμένων ατόμων.

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στους Καταλανούς. Οι Καταλανοί ΔΕΝ είναι Ισπανοί. Προϋπήρξαν αυτών, έχουν δική τους επίσημη γλώσσα, όχι διάλεκτο, γλώσσα, τα καταλονικά που τα μιλούν και στην Ανδόρα και στις Βαλεαρίδες νήσους.

Στην Καταλονία, ιστορικά, πρώτοι κάτοικοι ήταν οι Ίβηρες, που πήραν τ’ όνομά τους από τους Έλληνες Φωκαείς εποίκους, όπως αναφέρει στο λεξικό του ο Ησύχιος ο Αλεξανδρινός¹, καθώς και οι Βάσκοι. Μετά οι Καρχηδόνιοι με αρχηγό τον Ασδρούβα Βάρκα, που έχτισε πόλη με τ’ όνομά του την Βαρκίνον, τη σημερινή Βαρκελώνη² και οι Κέλτες.

Οι επιθέσεις του Αννίβα κατά των ελληνικών αποικιών, προκάλεσαν τον Β’ Καρχηδονικό πόλεμο με τους Ρωμαίους, των οποίων ήταν σύμμαχοι οι Έλληνες. Ο Σκιπίων πραγματοποίησε την εκστρατεία του ξεκινώντας από την Καταλονία.

Τα πρώτα χρόνια της νέας χρονολογία (19 μ.Χ.) αποτέλεσε ρωμαϊκή επαρχία και της έδωσαν το όνομα Hispania. Μεταξύ των πρώτων λαών που κατοικούσαν στη νέα Ρωμαϊκή κτήση, Λατίνοι συγγραφείς αναφέρουν τους Καστελλανούς που κατά τη γνώμη συγγραφέων ιστορικών, προήλθε το όνομα Καταλονία.

Τη μεσαιωνική εποχή πέρασαν από κει Βησιγότθοι, Βερβέροι, Άραβες και Φράγκοι, οι οποίοι υπό τον Καρλομάγνο κατέλαβαν την Ισπανία μέχρι τον Έβρο ποταμό! Κι αυτό το όνομα όμως αντιλαμβάνεστε το έδωσαν οι Έλληνες.

Ακολύθως, μετά το θάνατο του Καρόλου, έγινε ανεξάρτητη.

Το 1137 η Κομιτεία της Καταλονίας ενώθηκε με την Αραγονία και αργότερα την Καστιλλία. Διατήρησε όμως τα ήθη και τα έθιμά της και κάποια αυτονομία, ενώ οι Καταλανοί ουδέποτε ανέχθηκαν και αναγνώρισαν την κυριαρχία των Καστιλιάνων, οι οποίοι μαζί με την Αραγονία, αποτέλεσαν το βασίλειο της Ισπανίας.

Τον 17ο αιώνα, ο Φίλιππος ο Δ, κατάργησε το Σύνταγμα και τα προνόμια της Καταλονίας, με αποτέλεσμα οι Καταλανοί να επαναστατήσουν και με τη βοήθεια των Γάλλων ανέκτησαν την ανεξαρτησία τους και κήρυξαν στη χώρα τους Δημοκρατία! (Φίλιππος ο Δ᾽ τότε που το᾽ παιξε σκληρός, Φίλιππος ο Στ᾽ τώρα, που κάνει τα ίδια!). Βλέπετε τίποτα διασκεδαστικές ιστορικές ομοιότητες;

Επί έντεκα έτη η χώρα υπήρξε θέατρο αιματηρών συγκρούσεων· τέλος υπερίσχυσαν οι Ισπανοί. Το 1659 οι επαναστάτες Καταλανοί αμνηστεύτηκαν, αλλά μετά μία γενιά, το 1689 επαναστάτησαν ξανα, αλλά νικήθηκαν και πάλι. Μισός αιώνας αγώνων και αιματοχυσίας δείχνει ένα πράγμα: Πόθο για την αυτοδιάθεση και την ελευθερία· αγάπη για τη δημοκρατία.

Το κακό όμως δεν σταμάτησε εδώ. Στον πόλεμο για τη διαδοχή του ισπανικού θρόνου μεταξύ κυρίως του Φιλίππου του Ε΄, εγγονού του “βασιλιά Ήλιου” της Γαλλίας Λουδοβίκου 14ου – εκείνου που υπέγραφε τα διατάγματα με το αιτιολογικό, «γιατί έτσι μου γουστάρει» και του Αρχιδούκα της Αυστρίας Καρόλου, οι Καταλανοί τάχθηκαν με το μέρος του Καρόλου. Όταν λοιπόν υπερίσχυσε τελικά ο Φελίπε, τους εκδικήθηκε αφαιρώντας τους όσα προνόμια τους είχαν απομείνει.

Κατά την προέλαση των Γάλλων με τον Ναπολέοντα (1808), οι Καταλανοί αντιστάθηκαν γενναία. Κι αυτά, δεν είναι όλα. Οι αγώνες συνεχίστηκαν και τον 19ο αιώνα και τον 20ό. Οι Καταλανοί έδειχναν χωριστικές και δημοκρατικές τάσεις. Το 1926, νέο χωριστικό κίνημα απέτυχε, για να πετύχει μερικώς το 1931 κ.ε. και να ολοκληρωθεί με τη νίκη στις ισπανικές εκλογές του 1936 του Λαϊκού Μετώπου. Οι Καταλανοί τάχθηκαν με το μέρος της νόμιμης εκλεγμένης αριστερής κυβέρνησης. Μετά τη λήξη του ισπανικού εμφυλίου³ το 1939 και την επικράτηση του Φράνκο, η αυτονομία καταργήθηκε κι έπεσε η μακρά φασιστική νύχτα, μέχρι το 1975, που άρχισαν ν’ αλλάζουν πάλι τα πράγματα στην Ιβηρική χερσόνησο.

Μένει ένα σκληρό, αλλά φαντασμαγορικό ιστορικό σημείο που διεκτραγωδήθηκε στην Μ. Ασία και τη Θράκη αρχικά και ολοκληρώθηκε με την εγκαθίδρυση, μετά τη Φραγκοκρατία, της Καταλανοκρατίας στην Ελλάδα, που την περιγράφει κινηματογραφικά ο Άγγλος ιστορικός Ουΐλιαμ Μύλλερ⁴. Όσοι ενδιαφέρονται θα το δουν στο https://www.ebdomi.com/arthra-apopseis/arthra-kosta-venetsanou/13496-oi-katalanoi-kai-oi-ellhnes.html

―――――――

1. Ιβηρική χερσόνησος = Η γη των Ιβήρων, πρώτων κατοίκων της Ιβηρικής, μαζί με τους Βάσκους, μετά τους πρωτόγονους, neaterdalιους μαζί με τους Κέλτες. Ονομάστηκαν έτσι από τους πρώτους Έλληνες εποίκους προφανώς εκ του «χερσαίου θηρίου» Ίβηρ (Ησύχιος ο Αλεξανδρινός), Lexicon, σελ. 751, λεξ. Liddell & Scott τομ. ΙΙ, σελ. 509.
2. Εγκυκλοπαίδεια ΠΥΡΣΟΣ, τομ. ΙΔ΄, σελ. 751
3. Wikipedia.org
4. Ο. Μύλλερ: Φραγκοκρατία, Ρωμαιοκρατία και Τουρκοκρατία εν Ελλάδι», εκδ. Χαρ. Σπανού.