Άρθρα Κώστα Βενετσάνου

• χρέος
• μνημόνια
• γερμανικές αποζημιώσεις

Αφήνω, για τις ανάγκες του παρόντος άρθρου, τις πάγιες θέσεις μου, για την αναψηλάφιση και αναδιάρθρωση του χρέους, τη σεισάχθεια, την απαίτηση και τον συμψηφισμό των γερμανικών οφειλών (162 δις προ τόκων), την καταγγελία και κατάργηση, έστω και μονομερώς των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, ως παράνομων, άδικων, ατελέσφορων και καταστρεπτικών, την έξοδο από την ευρωζώνη – κατάργηση του ευρώ και εφαρμογή εκσυγχρονισμένου Ηλεκτρονικού «νομίσματος» (για το οποίο έχω ορισθεί ομιλητής το προσεχές Σάββατο, στα πλαίσια του Money Show, στον Αστέρα Βουλιαγμένης), για να δεχθώ, για την ώρα, να «παίξω» στα πλαίσια του δικού τους «παιχνιδιού», με άλλη τακτική.

Ας ξεκινήσω από τον ΦΠΑ, για τον οποίο γράφτηκε στην Καθημερινή κ.ά. και δεν διαψεύστηκαν ότι θα αυξηθεί και άλλο, αν και ήδη επαχθής και αντι-οικονομικός, στο 24%, ακόμη και στα είδη τροφίμων και εστίασης!

Δεν τρελαθήκανε, ούτε ο «αγορές», ούτε οι Γερμανοί και λοιποί νεό-φραγκοι, ούτε το ΔΝΤ. Απλώς και απροκάλυπτα θέλουν να μας εξαντλήσουν κι άλλο οικονομικά, να μας εξουθενώσουν και να μας αγοράσουν «αντί πινακίου φακής», όπως τα αεροδρόμια και τα λιμάνια κ.λπ. Στοχεύουν ακόμα και στο σπίτι που μας στεγάζει! Ας το καταλάβουμε, επιτέλους.

Η δε μετανάστευση, εισαγόμενη – εξαγόμενη, στοχεύει στην αλλοίωση και αντικατάσταση σταδιακά του πληθυσμού, που διαμένει σ’ αυτή τη χώρα, ώστε να μην υπάρχει εθνική συνοχή και αντίσταση. Μέσα στα 30 προσεχή χρόνια, θα έχουν παραμείνει στην Ελλάδα 4-5 εκατομμύρια Έλληνες και θα έχουν αναπτυχθεί 5-6 εκατομμύρια αλλοδαποί προερχόμενοι κυρίως από πρώην αποικίες. Η διαφορά θρησκεύματος θα διευκολύνει το εγχείρημα. Προσοχή, ΚΙΝΔΥΝΟΣ!

Επανέρχομαι στη διαχείριση του ΦΠΑ (έμμεσος φόρος): Όταν καθιερώθηκε για πρώτη φορά, το 1987, ο ΦΠΑ είχε τέσσερις κλίμακες: 3% βιβλία – πολιτισμός κ.λπ. 6% για τα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης, 16% για τις υπηρεσίες και 36% για τα είδη πολυτελείας! Δεν ήταν αυτό πιο δίκαιο; Ήταν.

Αντί λοιπόν να πάνε στο 24%(!) το ...σουβλάκι – σούβλισμα θέλουν οι εμπνευστές – να εξορθολογήσουν και να αξιολογήσουν τα διάφορα αγαθά και τις υπηρεσίες, ανάλογα με την αναγκαιότητα, την χρησιμότητα και την χρηστικότητα.

Στο 10%, λοιπόν, τα είδη λαϊκής κατανάλωσης και αντίστοιχες υπηρεσίες (π.χ. εισιτήρια ναυτιλίας, ενοικιαζόμενα συνήθη δωμάτια κ.λπ.)

Υποκατηγορία 5% για είδη βασικής διατροφής, συντήρησης και πολιτισμού (όχι τα διασκεδασάδικα πολυτελείας κ.λπ. παρόμοια), 18% τα μη αναγκαία, μη λαϊκής κατανάλωσης μεγάλης περιοδικότητας, κατανάλωσης και αντικατάστασης (ρουχισμός, κινητά, αυτοκίνητα μεσαίου κυβισμού κ.λπ.) και συνήθεις υπηρεσίες) και για τα είδη πολυτελείας 40% (ακριβά αυτοκίνητα και μεγάλου κυβισμού, κοσμήματα κ.λπ.) οι τεχνοκρατικές λεπτομέρειες από τους ειδικούς, με κοινωνικό έλεγχο, παραγωγικών τάξεων και καταναλωτών κι όχι ανάλογα με τη «μίζα» ή την πρόσβαση και επιρροή.

Εμμεση φορολογία

Ο ΦΠΑ που αναφέραμε ήδη είναι έμμεση φορολογία.

Για την έμμεση φορολογία έχει λεχθεί, κατά κόρον ότι είναι άδικη γιατί πληρώνει τη ...βενζίνη ή το ουίσκι το ίδιο ο άνεργος με την πλουτοκρατία.

Μα ο άνεργος και ο μισθωτός θα έχει(;) ένα μεσαίο, έστω, μεταφορικό μέσο και δεν πίνει το ...ουίσκι για ...νεράκι! Ενώ η ...πλουτοκρατία έχει μεγάλα και ενεργοβόρα αυτοκίνητα και χρησιμοποιεί δυο μπουκάλια ακριβής σαμπάνιας, για να γεμίσει το ποτηράκι της εκλεκτής του τραγουδίστριας. (το ‘χω δει αυτό).

Δεν είναι λοιπόν άδικος ο έμμεσος φόρος, αν η κατάταξη έχει γίνει ορθολογικά. Με χαρά μου θα δεχόμουν αντίλογο, από ειδικούς και μη.

Άμεσοι φόροι

Αν είναι “άδικοι” οι έμμεσοι φόροι, οι άμεσοι, που τους πληρώνουν μόνον όσοι είναι μισθωτοί ή ...άνεργοι με “αντικειμενικά” κατ’ όνομα κριτήρια και οι ευσυνείδητοι ή όσοι δεν μπορούν ή δεν ξέρουν πώς να ξεφύγουν, τί είναι;

Τα πραγματικά “αντικειμενικά κριτήρια” υπάρχουν και τεκμαίρονται μόνον στους έμμεσους φόρους, όπου φορολογείσαι ανάλογα με το είδος και την ποσότητα της κατανάλωσης. Διαφορετικά, εάν είσαι άνεργος, χαμηλο-μισθωτός ή επιτηδευματίας με μικρά κέρδη ή ζημιά και διαθέτεις από κληρονομιά ή από τον καιρό των παχέων αγελάδων, ή που εργαζόσουν, ένα σπίτι που κατοικείς, ένα στο χωριό, που πιθανότατα κληρονόμησες και ένα αυτοκίνητο, τί πρέπει να κάνεις; Να τα πουλήσεις; Σε ποια πανεπιστήμια τα διδάσκουν αυτά; Αν υπάρχουν καθηγητές που διδάσκουν τέτοια πράγματα, πρέπει να ξαναδώσουν εισαγωγικές εξετάσεις και να ξανακάτσουν στα θρανία, γιατί δεν ξέρουν τί τους γίνεται!

Οι άμεσοι φόροι, επιβάλλεται να μειωθούν σε λογικά και ανταγωνιστικά επίπεδα, αν θέλουμε να έχουμε επενδύσεις, αποδοτικότητα και φορολογική συνείδηση. Να καταργηθούν οι Οφσόρ, να ελεγχθούν οι “τριγωνικές πωλήσεις”, οι υποτιμολογήσεις και υπερτιμολογήσεις κ.ά.

Μειώνοντας τους φόρους, αυξάνονται τα κίνητρα για επενδύσεις και δη στα επενδυόμενα κέρδη, αυξάνεις τίς θέσεις εργασίας, την παραγωγή και την κατανάλωση και έτσι την φορολογητέα ύλη και την έμμεση και την άμεση. Αρα τα έσοδα του κράτους.

Ο Γερμανός φιλόσοφος Καντ έλεγε: «Αν θέλεις να κατανοήσεις το αποτέλεσμα μιας ενέργειας, ή της παράλειψής της, να την μεγεθύνσεις στο μέγιστο ή να την μικρύνεις στο ελάχιστο».

Εάν δηλαδή φορολογήσεις το 100% του εισοδήματος θα το πάρεις (αν το πάρεις) μια φορά και τελείωσε. Γιατί, είτε ο επιχειρηματίας, είτε ο εργαζόμενος να εργασθεί;

Ή, για να γίνει πιο κατανοητό, εάν καταναλώσεις όλη τη σοδιά του σταριού και δεν κρατήσεις τον αναγκαίο σπόρο, για να ξανασπείρεις, τί παραγωγή θα έχεις του χρόνου; Μηδενική!

Υστερόγραφο: Για όσους θέλουν να το συζητήσουμε, ας έλθουν το προσεχές Σάββατο 23/4, ώρα 8μ.μ., στον Αστέρα Βουλιαγμένης. Η είσοδος είναι ελεύθερη.