Η “νόμιμη” κρατική βία στην Αμερική και αλλαχού και οι αντιεξουσιαστές

Παρασκευή, 19 Απριλίου 2024

Γράφτηκε από τον/την Κώστας Βενετσάνος

Δημοσιεύθηκε : 10 Απριλίου 2015

βία

Θυμόμαστε ένα - δυο χρόνια πριν το ντελίριο της τότε κυβέρνησης Σαμαρο-Βενιζέλου, Γεωργιάδη και συμβούλων τύπου Φ. Κρανιδιώτη, με τί μανία προσπαθούσαν να εκμαιεύσουν αφενός “δήλωση καταδίκης” της τρομοκρατίας που ασκούσαν οι αντιεξουσιαστές μπαχαλάκηδες.

Απ’ την άλλη... διευκρίνιζαν ότι μόνον το κράτος δικαιούται να ασκεί βία, για την καταστολή της λαϊκής αγανάκτησης, την οποία και αποκαλούσαν... επιστημονικώς “νόμιμη βία”. Είναι η άποψη της αγγλοσαξονικής σχολής του κράτους Λεβιάθαν (Hobs) και των νεοκαντιανών “πεφωτισμένων”.

Τώρα ωρύονται γιατί τα ΜΑΤ δεν αναστατώνουν την Αθήνα, με χημικά, χειροβομβίδες, ξυλοδαρμούς με γκλομπς κατά δικαίων και αδίκων... με αστυνομική βία, άρα “νόμιμη”.

“Νόμιμη|, όσο οι εν ψυχρώ εκτελέσεις Αφρο-Αμερικανών στις ΗΠΑ, από λευκούς αστυνομικούς, όπως μας αποκαλύπτεται, σχεδόν καθημερινά στα δελτία ειδήσεων. ...Εναν άοπλο έφηβο, μία έγκυο, έναν άλλον πισώπλατα, γιατί έτρεχε ν’ αποφύγει τη σύλληψη!... Εκατοντάδες θύματα τα δέκα τελευταία χρόνια που καταδεικνύουν τη χρήση αδικαιολόγητης και υπέρμετρης βίας από τα κρατικά όργανα των ΗΠΑ.

Αλλιώς είχαν ορίσει τη βία - χωρίς μάλιστα να τη διαχωρίζουν σε κοινωνική, ιδιωτική, ατομική και σε κρατική - εκείνοι που ήξεραν ότι η “επίσκεψις” των λέξεων αποτελεί πηγή σοφίας (Αντισθένης, Επίκτητος, Αριστοτέλης).

Ο μέγας ΣταγEIρίτης ορίζει τη βία “το παρά την ορμήν και την προαίρεσιν, εμποδίζον και καταλυτικόν” (“Μετά τα φυσικά” Δ’, §5).

Ο Αριστοτέλης λοιπόν ορίζει τη βία ως πράξη καταναγκασμού (υλική ή ηθική), ανάλογα με την ένταση (ορμή) και το σκοπό (προαίρεση), ώστε να ποδηγετεί ή ν’ ανατρέπει ή και να αποτρέπει (εμποδίζον) και να καταργεί ή να καταστέλλει, η βία, την επιδιωκώμενη ανατροπή, με τη βία.

Αναπόφευκτη βία και για την ανατροπή και για την αποτροπή, αλλά“σύμμετρος” και όχι υπέρμετρος!

Αυτά δεν τα ξέρουν οι Αμερικανοί και τινες άλλοι. Δεν τα ξέρουν και οι νεο-Ελληνες, είτε αναρχικοί και αντιεξουσιαστές (όσοι δεν μισθοδοτούνται ή καθοδηγούνται), είτε τα κατ’ επάγγελμα αστυνομικά όργανα και οι έξαλλοι πολιτικοί καθοδηγητές και απολογητές!

Αυτό μ’ ενοχλεί ιδιαιτέρως: Το υπέρμετρο και το αλόγιστο. Ή θα τα κάνουμε όλα “γης Μαδιάμ” ή θα “σφυρίζουμε αδιάφορα” για ν’ αφυπνίσουμε αισθήματα αγανάκτησης των θιγομένων πολιτών και να δικαιολογείται ως εκ τούτου η οποιαδήποτε μετέπειτα υπέρβαση και υπερβολή.

Ετσι, οι μεν “μπαλαχάληδες” βρήκαν την ευκαιρία, λόγω κυβερνητικής “χαλαρότητας”, να την πούμε; δημοκρατικής “ελευθεριότητας”(;), να βανδαλίζουν ό,τι ωραίο, ιερό και σεβαστό έχει η Αθήνα, το Πανεπιστήμιο, το Πολυτεχνείο, τη Βουλή και τον “Αγνωστο Στρατιώτη”, με την επίτοιχη χρωστική ιαχή της διακήρυξης “πολέμου κατά της δημοκρατίας”!...

Αυτοί οι “επαναστατημένοι” νέοι, ελάχιστα απέχοντες, τηρουμένων των αναλογιών, από τους τζιχαντιστές, τί επιδιώκουν; Αντί της διορθώσεως, της βελτιώσεως αυτή της δημοκρατίας, την κατάργησή της; Κι αν επιδιώκουν την ανατροπή της -εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες που αυτή και τα όργανά της τους παρέχει, με ποιο καθεστώς θα την αντικαταστήσουν; Τα δείγματα που δίνουν δεν είναι ούτε ελκυστικά, ούτε ελπιδοφόρα· είναι ζοφερά. Και πόσους και ποιούς πείθουν; Και τί ζητούν; Ανθρώπινες συνθήκες για τις φυλακές; μαζί τους. Να βγει ο Ξηρός, που έχει 98% αναπηρία; Μα ήρθε και συζητιέται στη Βουλή το νομοσχέδιο.

Δεν είδα να ζητάνε να σταματήσει η Ευρώπη την πολιτική της λιτότητας! Δεν είδα να ζητάνε οι επαναστατημένοι νέοι του “μπάχαλου”, να καταβληθούν από τους Γερμανούς τα χρωστούμενα. Πολεμικές αποζημιώσεις και κατοχικά δάνεια. Τί επιδιώκουν; Να επανακάμψουν τα ΜΑΤ, οι κλούβες, τα χημικά, οι απαγορεύσεις, οι ξυλοδαρμοί και τα κάγκελα, στη Βουλή και τον Αγνωστο Στρατιώτη;

Και καλά αυτοί, έτσι νομίζουν, έτσι κάνουν. Δεν συγκεντρώνονται και δεν διαμαρτύρονται, όπως έχουν συνταγματικό δικαίωμα, αλλά βανδαλίζουν μουτζουρώνοντας τον Παλαμά, καίγοντας κάδους απορριμμάτων και αυτοκίνητα κάποιων “κροίσων” που ζουν στην οδό Στουρνάρα. Απ’ ότι είδα, δεν έκαψαν καμμία λαμποργκίνι! Να πω λοιπόν την άποψή μου: Το 80 - 90% αυτών των ανθρώπων είναι αγανακτισμένοι νέοι με στρεβλή ή ανύπαρκτη κοινωνική αγωγή και αντιδρούν, όπως αντιδρούν, με την παρότρυνση των υπολοίπων που είναι καθοδηγούμενοι και μισθοδοτούμενοι προβοκάτορες της αντίδρασης κι ένα μικρό μέρος αυτών ενεργούν σύμφωνα με τις οδηγίες αγνώστων δυνάμεων και φορέων του εξωτερικού, κατανοητών μόνον εκ του αποτελέσματος.

Αυτοί λοιπόν, έτσι νομίζουν έτσι πράττουν. Τα εντεταλμένα όργανα της πολιτείας τί κάνουν;

Να το πούμε ωμά και απλά: Καθήκον τους είναι, στα πλαίσια της επαγγελματικής τους ευσυνειδησίας, αρτιότητας και ικανότητας, χωρίς χειροβομβίδες και ασφυξιογόνα, χωρίς ξυλοδαρμούς δημοσιογράφων, διερχομένων ή φωτορεπόρτερ, αλλά με επαγγελματικό προγραμματισμό και δράση, να συλλάβουν όσους μπορούν κάθε φορά, απ’ αυτούς που πετάνε βόμβες μολότωφ, που βάζουν φωτιές, που βανδαλίζουν, να τους στείλουν στα δικαστήρια, να πληρώσουν τις ζημιές που προξένησαν, να τιμωρηθούν δίκαια και παραδειγματικά και να σωφρονιστούν!

Ας κρατήσουν δε την επαναστατικότητά τους, όσοι είναι επαναστάτες, για κει που πρέπει, όταν πρέπει. Ο αληθινός επαναστάτης δεν πολεμάει τη δημοκρατία· πολεμάει την απολυταρχία και την ολιγαρχία!