Δαβάκης, Ματόπουλος, Δόγκας και Πασακυριάκος, οφείλουν να πάρουν ξεκάθαρη θέση με ευανάγνωστο πολιτικό σκεπτικό επιλογής.

 

Στο ερώτημα ποιά θέση θα κρατήσουν οι επικεφαλής των συνδυασμών Δαβάκη, Ματόπουλου, Δόγκα και Πασακυριάκου στην επαναληπτική εκλογική αναμέτρηση γιά την Δημαρχία των 3Β φρονώ ότι η απάντηση είναι ευδιάκριτη, βάσει των προεκλογικών τους προγραμματικών διακηρύξεων αλλά και της προσωπικότητάς τους. Εκτός και αν έρθουν τα πάνω-κάτω, του αυτοσεβασμού νοουμένου ως πάνω-πάνω.

Σε κάθε επαναληπτική αυτοδιοικητική εκλογή οι εκτός νυμφώνος υποψήφιοι δήμαρχοι, αλλά και οι σύμβουλοι των συνδυασμών τους, εκλεγέντες και μη, οφείλουν να πάρουν ξεκάθαρη θέση και να ενημερώσουν τους ψηφοφόρους γιά ποιούς ακριβώς λόγους θεωρούν τον ένα εκ των δύο «μονομάχων» της δεύτερης Κυριακής ως τον καταλληλότερο, έστω στη βάση της απλουστευτικής επιλογής «δύο κακών προκειμένων το μη χείρον βέλτιστον».

Δηλώσεις του τύπου «αφήνω ανεπηρρέαστους τους ψηφοφόρους μας να αποφασίσουν κατά την κρίση τους στον δεύτερο γύρο» είναι φλώρικες, μη προσιδιάζουσες ούτε σε άντρες, ούτε σε γυναίκες πολιτικούς ηγέτες. Οι δημότες των 3Β ούτως ή άλλως θα επιλέξουν κατά την κρίση τους στην επαναληπτική εκλογική αναμέτρηση, αλλά οι μέχρι και την προηγούμενη Κυριακή υποψήφιοι δήμαρχοι και αυριανοί ηγέτες της ελάσσονος αντιπολίτευσης στον Δήμο οφείλουν να πάρουν ξεκάθαρη θέση με ευανάγνωστο πολιτικό σκεπτικό επιλογής, άλλως θα υπενθυμήσουν το υπό του Λουδοβίκου 14ου ρηθέν aprèsmoiledéluge (μετά από εμένα ο κατακλυσμός), ο εστί εν τοις δημοσίοις ημών πράγμασι μεθερμηνευόμενον: «αφού δεν δώσατε σ’ εμένα τον Δήμο, κόφτε τον λαιμό σας κι όποιον διάολο θέλετε, ψηφίστε τον».

Μία απλή ανάγνωση των προγραμματικών θέσεων Δαβάκη, Ματόπουλου, Δόγκα και Πασακυριάκου πείθει ότι ευρίσκονται στην αντίπερα όχθη των κατά καιρούς σαφέστατα εκφρασθεισών θέσεων του Γρηγόρη Κωνσταντέλλου γιά αλλαγές στις χρήσεις γης και στις οικιστικές ζώνες αμιγούς κατοικίας. Οι δε απόψεις του περί επενδύσεων στο παραλιακό μέτωπο και τσιμεντολάγνας «αξιοποίησης» θυμίζουν εκείνο το σοφό γνωμικό «θέλει η ...(επέμβαση λογοκρισίας) να κρυφτεί, αλλά η χαρά δεν την αφήνει».

Από τους τέσσερεις σωματοφύλακες της ελάσσονος αντιπολίτευσης στα 3Β γνωρίζω προσωπικά μόνον τον Ντ’ Αρτανιάν, δηλαδή τον Δημήτρη Δαβάκη. Το ήθος του ανδρός, η τιμημένη μανιάτικη καταγωγή και το βαρύ οικογενειακό όνομα που φέρει δεν του επιτρέπουν αμφίσημους δελφικούς χρησμούς «ήξεις αφήξεις», ούτε οβιδιακές μεταμορφώσεις. Παρακολουθώ τα τρία τελευταία χρόνια την παρρησία, το άκαμπτο αγωνιστικό σθένος και την καθαρότητα των λόγων του Κώστα Πασακυριάκου στις συνεδριάσεις του Δ.Σ. Ούτε ο ίδιος, ούτε το ΚΚΕ έχουν την παραμικρή σχέση με ετεροπροσδιοριζόμενους «αυτοδιοικητικούς» χειροκροτητές. Ο δε Θάνος Ματόπουλος είναι αδιανόητο να εκθέσει εαυτόν, συναγωνιστές και ψηφοφόρους του με οποιαδήποτε υπόνοια άμεσης ή έμμεσης στήριξης προς έναν κατ’ εξοχήν εκπρόσωπο των μνημονιακών κατευθυντήριων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως είναι ο Γρηγόρης Κωνσταντέλλος. Κι όσο γιά τον Δημοσθένη Δόγκα θα αδικούσε κατάφωρα τα νιάτα του και τις όποιες ελπίδες ενέπνευσε στους ψηφοφόρους του, εάν ενεργά ή παθητικά βοηθούσε την πλάστιγγα να γείρει προς την πλευρά των παλαιόθεν σεσημασμένων ιΣΑΑΚιων «Μαυρογιαλούρων» της Βούλας.

Ήγουν, τουτέστιν, δηλαδή, μορτάκια μου, όποιος θέλει την επομένη των εκλογών να κυκλοφορεί στα 3Β με πρόσωπο κι όχι φάτσα, ας επιλέξει και ας πράξει τα δέοντα. Τα χέρια πάνω στο τραπέζι, να φαίνονται, και τα χαρτιά ανοιχτά. Άϊντε ορέ και καλό βόλι.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 153 guests και κανένα μέλος