Εντάξει ρε φίλε, σε καταλαβαίνω. Ο προϊστάμενος στη δουλειά σου σε καταπιέζει και σε προσβάλλει. Το «αίσθημα» δεν σε καταλαβαίνει και σου τη σπάει. Οι εφτά πιστωτικές σου κάρτες είναι θηλειά στον λαιμό σου που σφίγγει όλο και πιό ασφυκτικά. Τα βράδυα δεν κοιμάσαι καλά. Χρωστάς το αυτοκίνητο, τον υπολογιστή, την τηλεόραση, το περσινό διακοπο-δάνειο και τρία νοίκια. Κάπου πρέπει να ξεσπάσεις κι εσύ, γιατί αλλιώς θα σου στρίψει. Συμφωνώ! Να ξεσπάσεις, ναι. Όχι όμως στον δρόμο δικέ μου. Όχι με τ’ αυτοκίνητο...

Σκέψεις ενός οδηγού

στη λεωφόρο Αγ. Μαρίνας-Κορωπίου

 

Εντάξει ρε φίλε, σε καταλαβαίνω. Ο προϊστάμενος στη δουλειά σου σε καταπιέζει και σε προσβάλλει. Το «αίσθημα» δεν σε καταλαβαίνει και σου τη σπάει. Οι εφτά πιστωτικές σου κάρτες είναι θηλειά στον λαιμό σου που σφίγγει όλο και πιό ασφυκτικά. Τα βράδυα δεν κοιμάσαι καλά. Χρωστάς το αυτοκίνητο, τον υπολογιστή, την τηλεόραση, το περσινό διακοπο-δάνειο και τρία νοίκια. Κάπου πρέπει να ξεσπάσεις κι εσύ, γιατί αλλιώς θα σου στρίψει. Συμφωνώ! Να ξεσπάσεις, ναι. Όχι όμως στον δρόμο δικέ μου. Όχι με τ’ αυτοκίνητο. Όχι με κίνδυνο της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας, των άλλων και της δικής σου. Όλοι έχουμε, λίγο-πολύ, προβλήματα στη δουλειά και στο σπίτι κι οι περισσότεροι δύσκολα τα φέρνουμε βόλτα με 1.000 ευρώ, πάνω-κάτω, το μήνα. Και τι πρέπει να κάνουμε, δηλαδή; Να ξαμολυθούμε σαν λυσσασμένα σκυλιά επί τεσσάρων τροχών κι όποιον πάρει ο χάρος; Κι ένας πίθηκος, άμα φτάνουν τα πόδια του να πατήσει το γκάζι, μπορεί κάλλιστα να το σανιδώσει. Αλλά δεν είναι οδηγός.

Δεν είναι μαγκιά η ανευθυνότητα. Μαγκιά είναι να παραμένεις ωραίος στον δρόμο, ακόμα κι όταν ο άλλος σε βελονιάζει γιά να κάνεις την στραβή. Μαγκιά είναι να κρατάς τον αυτοέλεγχό σου. Να οδηγείς εσύ το αυτοκίνητο κι όχι τα γκάζια του εσένα. Ένα μηχάνημα είναι. Ένα εργαλείο. Δεν είναι δικό σου κατόρθωμα αν ο κατασκευαστής τού έβαλε 200 άλογα. Όταν προσπερνάς τον άλλο με τα μόνο 100 άλογα, δεν είσαι καλύτερος οδηγός από εκείνον. Έχεις απλά πιό γρήγορο αμάξι. Δεν είσαι ο δρομέας, ούτε ο κολυμβητής, ούτε ο άλτης που διακρίνεται με την φυσική του δύναμη και το ταλέντο του. Είσαι απλά ο χειριστής ενός εργαλείου που κατασκεύασαν άλλοι και που είναι ζητούμενο αν έχεις πλήρως κατανοήσει την λειτουργία του και τον σωστό τρόπο χειρισμού του. Θα έκανες παλαβομάρες με το αλυσσοπρίονο; Δεν το νομίζω. Τότε γιατί τις κάνεις με τ’ αυτοκίνητο; Είσαι βέβαιος ότι πάντοτε θα σε υπακούει σ’ότι κι αν του ζητάς; Κι αν υποθέσουμε ότι γνωρίζεις τα όρια τα δικά σου και του αυτοκινήτου σου, αυτό δεν σημαίνει ότι γνωρίζεις και τα όρια των άλλων οδηγών και των αυτοκινήτων τους. Άρα παίζεις ρώσσικη ρουλέτα. Στον κρόταφο τον δικό σου αλλά και των άλλων που δεν σου χρωστάνε τίποτε.

Ο δρόμος ανήκει σε όλους και σε κανέναν. Όταν ξεκινάς να μπεις στο αντίθετο ρεύμα, για να προσπεράσεις τέσσερα Ι.Χ. κι ένα φορτηγό, εκατό μέτρα πριν από κλειστή στροφή μηδενικής ορατότητας, μήπως έχεις συμβόλαιο με την τύχη ότι θα την βγάλεις καθαρή; Κι αν τη δική σου τη ζωή την έχεις γιά πέταμα, τι σου φταίει ο άλλος ο οδηγός που έρχεται κανονικά από απέναντι να τον στείλεις στα θυμαράκια; Όταν στις κλειστές στροφές εσύ γουστάρεις να μπαίνεις με 100, ή και παραπάνω, εγώ δεν έχω πρόβλημα. Έμπα και με χίλια. Αρκεί να είσαι ικανός να κρατήσεις το αμάξι σου στην λωρίδα σου. Γιατί όταν περνάς το μισό αυτοκίνητο στη δική μου λωρίδα, εγώ που να πάω; Στο χαντάκι; Κι αν δεν υπάρχει ούτε αυτό;

Εντάξει, το καταλαβαίνω. Καμμιά φορά, εκείνος ο παππούς, ή η γιαγιά που πάει με σαράντα, σου σπάει τα νεύρα. Και τα δικά μου τα σπάει. Βρες ανοιχτή ευθεία και προσπέρασε με ασφάλεια. Κράτα και κάποια απόσταση από το προπορευόμενο όχημα που σ’ εμποδίζει να τρέξεις. Δεν κερδίζεις τίποτε με το να κολλάς πίσω από τον άλλον, άμα δεν θέλει ή δεν μπορεί να πάει πιό γρήγορα. Μπορεί να τον τρομάξεις, αν είναι άπειρος οδηγός, ή κάποιος ηλικιωμένος, ή καρδιοπαθής και να την κάνει την στραβή, οπότε θα την πληρώσεις κι εσύ. Τα φλας σου έχουν πιάσει αράχνες. Δούλευέ τα που και που. Τα νύχια μου θα μυρίσω για να καταλάβω πότε θες να στρίψεις, ή να προσπεράσεις; Μην επαναπαύεσαι ότι θα σε προσέχουν πάντα οι άλλοι.  Μπορεί να πέσεις σε αφηρημένο οδηγό, άπειρο, μεθυσμένο, ή-ακόμα χειρότερα-σε κάποιον με τη δική σου οδηγική συμπεριφορά.

Άντε ρε μόρτη κι είμαστε λίγοι οι Έλληνες. Δεν είναι αμαρτία να λιγοστεύουμε κι άλλο, έτσι γιά τόσο ηλίθιους λόγους; Σε χρειαζόμαστε κι όλους μαζί μας χρειάζεται η Ελλάδα. Οι γονείς σου φτύσανε αίμα για να σε μεγαλώσουν. Γιατί-ό μη γένοιτο-να τους δώσεις να πιούν τέτοιο ποτήρι; Πρόσεχε την ζωή μου, όπως προσέχω κι εγώ την δική σου, γιατί έχουμε ζόρια μπροστά μας να τραβήξουμε. Και για να τα ξεπεράσουμε χρειάζεται μαγκιά. Αληθινή.

 

 


Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 158 guests και κανένα μέλος